Tips bij relatieproblemen

Heb je last van relatieproblemen en kom je er zelf niet meer uit? Een therapeut of psycholoog kan je dan verder helpen.

In veel relaties gebeurt het dat partners hun eigen frustraties en onvervulde behoeften op elkaar afreageren. Hierdoor ontsporen gesprekken vaak en ontstaat er sneller ruzie.
Leer geweldloos te communiceren; rustige niet-verwijtende communicatie vanuit de ik-boodschap.
Leer te praten over je behoeften en wensen, zonder de ander aan te vallen.
Zoek samen een manier om elkaar in die behoeften tegemoet te komen. Probeer daarnaast zelf ook je deel te doen om voor die behoefte te zorgen.
Aanrader: Boek Geweldloze communicatie van Marshall Rosenberg.

Emotional safety is one of the most important things in a relationship. For both of you.

Often we try to convince our partners of our point.
If your partner does not feel that safety, they will defend themselves, withdraw and/or lash out, no matter how clever/right you are.

So, if you want to be able to create that safety and with that a real connection, ask yourself: how can I open up and show my vulnerable side?

This will create connection and reassure your partner.

Difficult? Questions about this? Could you use some help with this? Do contact me. Let's talk.
Jolanda

In mijn praktijk zie ik het al te vaak: stellen die komen, terwijl 1 van de 2 al met een been buiten de relatie staat. Het duurt al zo lang, er is zoveel pijn over en weer: de koek is op.
Veel mensen wachten lang- soms té lang- met hulp zoeken. Tot het (bijna) te laat is. Relatieproblemen horen bij het leven, het is misschien niet "Instagrammable", maar wel realiteit voor heel veel stellen. We leren vrijwel niet hoe we een relatie vorm kunnen geven. Meestal zijn onze voorbeelden onze ouders, de mensen om ons heen of zelfs de media. Ondersteuning vragen is oké, het is zelfs slim en liefdevol.

Wacht niet te lang, therapie is geen teken van falen, maar van betrokkenheid bij je relatie.

Kunnen jullie wel wat ondersteuning gebruiken? Neem contact met mij op, dan kijken we samen wat jullie nodig hebben.
Jolanda

Samen door de Tropenjaren: Hoe je elkaar niet kwijtraakt in drukke tijden

In mijn praktijk komen regelmatig stellen met vragen over de opvoeding van hun kinderen en de bijbehorende uitdagingen. Wat vaak begint als een gesprek over opvoedstruggles, blijkt bij nader inzien dieper te liggen dan alleen de opvoeding zelf. Na doorvragen en praten, komt vaak naar voren dat de echte problemen niet alleen te maken hebben met de opvoeding, maar ook met de relatie tussen de ouders onderling en uiteindelijk ook als partners en geliefden.

Dit is niet verwonderlijk; de eerste jaren met jonge kinderen worden niet voor niets de 'tropenjaren' genoemd. Tijdens deze periode ontstaan er patronen die moeilijk te doorbreken zijn, zelfs als de kinderen ouder worden. Het is daarom essentieel om niet alleen de opvoeding in de gaten te houden, maar ook aandacht te besteden aan de relatie tussen partners. Zo kunnen stellen zowel als individuen als samen verder groeien.

Hectiek
In de dagelijkse hectiek van het gezinsleven wordt het een steeds grotere uitdaging om als partners echt tijd en aandacht voor elkaar te vinden. De constante zorg voor kinderen, werkverplichtingen en de druk van het huishouden vragen zoveel energie dat er nauwelijks nog ruimte overblijft voor elkaar. Hierdoor kunnen spanningen ontstaan, en het gevoel van verbondenheid wordt vaak op de proef gesteld. Alles gaat snel, zonder tijd voor echte verbinding, en dat kan leiden tot verwijdering en verlies van intimiteit.

Tips om elkaar te blijven vinden

Het is in deze uitdagende periode van het gezinsleven belangrijk om bewust momenten te creëren waarin jullie elkaar opnieuw kunnen ontmoeten, zowel als partners, individuen, en geliefden. De basistips, zoals blijven communiceren, elkaar steunen in het ouderschap, en tijd maken voor elkaar, zijn meestal wel bekend. Maar soms is het goed om verder te gaan en te zoeken naar meer onconventionele manieren om oog te houden voor elkaar en elkaar te blijven verrassen.

• Verbreek de routine: Verbreek de routine door je partner te verrassen met iets speciaals. Dit kan een spontaan uitje zijn, een lief briefje of cadeautje, of een koffietje op bed op een doordeweekse dag. Kleine verrassingen houden de relatie spannend en laten zien dat je aan de ander denkt, ook buiten de gebruikelijke momenten om.
• Schrijf af en toe een briefje aan elkaar: Soms kan het lastig zijn om gevoelens onder woorden te brengen in een gesprek. Probeer eens een brief aan je partner te schrijven waarin je je gedachten en gevoelens deelt. Schrijven dwingt je om na te denken over wat je echt wilt zeggen en kan helpen om emoties op een andere, diepere manier te uiten.
• Creëer een geheim teken: Bedenk samen een subtiel gebaar of woord dat alleen jullie kennen, als teken van steun of liefde in drukke of stressvolle situaties. Dit kan iets simpels zijn zoals een handgebaar, een knipoog, of een bepaalde zin. Het gevoel van een gedeeld geheim kan de intimiteit versterken en jullie eraan herinneren dat jullie altijd op elkaar kunnen rekenen.
• Maak ook ruzie (en leg het weer bij): Schroom niet om van mening te verschillen. Conflicten horen bij het leven en het is normaal om af en toe van mening te verschillen. Dit haalt de druk van de ketel, zolang het binnen veilige en respectvolle grenzen gebeurt. Het is ook heel belangrijk en fijn om het uiteindelijk weer goed te maken.
• Maak een ‘bucketlist’ voor jullie relatie: In plaats van alleen persoonlijke doelen te stellen, maak een gezamenlijke ‘bucketlist’ van dingen die jullie samen willen doen, groot of klein. Het is heerlijk om te praten over dromen en hoe jullie de toekomst samen zien. Soms als deze niet haalbaar lijkt in heden. De fantasie breng al verbinding.
• Creëer een gezamenlijke playlist: Muziek heeft de kracht om herinneringen en emoties op te roepen. Stel samen een playlist samen met nummers die belangrijk zijn voor jullie relatie, of die simpelweg jullie stemming verbeteren. Speel deze af tijdens momenten van quality time, om een ontspannen sfeer te creëren en mooie herinneringen te koesteren. Of als je apart van elkaar bent.
• Zet altijd stipjes aan de horizon: Plan altijd iets om naar uit te kijken, zoals een vakantie, uitje, concert, of feestje. Grote of kleine stipjes geven jullie iets om samen naar uit te kijken en op te verheugen.
• Ondersteun elkaars groei: Het is belangrijk om elkaar aan te moedigen om persoonlijke doelen na te streven, ook als deze ambities afwijken van je eigen ideeën. Of het nu gaat om een carrièreverandering, het leren van een nieuwe vaardigheid, of persoonlijke ontwikkeling, geef elkaar de ruimte en steun om te groeien. Dit laat zien dat je het geluk en de ontwikkeling van je partner belangrijk vindt en helpt om wederzijds respect en begrip te bevorderen.
Eens samen sparren en kijken wat jullie relatie kan liften?
Hulp zoeken bij relatieproblemen wordt vaak geassocieerd met crisissituaties, maar het kan ook zeer waardevol zijn wanneer het goed gaat. Het kan helpen om communicatie te verbeteren, patronen te doorbreken, en de band te versterken. Het is een manier om te investeren in je relatie en te zorgen dat jullie klaar zijn om toekomstige uitdagingen samen aan te pakken. Maar ook als het even lastiger gaat kunnen de sessies helpen. Vb. door samen praktische strategieën en inzichten te ontwikkelen, kunnen jullie elkaar opnieuw ontdekken en weer leren verbinden als mens, partner en geliefde.

Emilie van Laar - Hij/ Zij was de liefste... maar ook de ergste.
Emilie is ervaringsdeskundig, ze heeft zelf een relatie gehad met iemand met persoonlijkheidsstoornissen.
Denk aan narcisme, borderline, psychopathie en andere stoornissen.
Hoe herken je het, hoe ga je ermee om en hoe red je jezelf uit zo'n situatie en hoe ga je dit leed verwerken.
Emilie belicht dit alles uitgebreid. Ze moedigt je aan en helpt je om weg te gaan uit zo'n relatie. Want de stoornis gaat niet over.

Wil jij grip op of groei in je relatie? Luister dan naar de vragen van luisteraars, in gesprek met relatietherapeut Carmen Vukman en integratief therapeut Bob Offereins. Ze delen ervaringen uit de praktijk, tips en advies hoe jij omgaat met wat er in je relatie op je pad komt.

Een affaire binnen een monogame relatie, kan een beginpunt zijn van groei van de partners en van de relatie.
Dit kan een grote uitdaging zijn, waarin veel pijn geraakt wordt. Relatietherapie kan de veilige bedding geven om alle moeilijkheden en mogelijkheden de ruimte te geven.

Je houdt van je partner maar af en toe zou je hem of haar wel achter het behang willen plakken.
Je bent vaak heel gelukkig samen en kan je op andere momenten vreselijk irriteren aan diens gedrag.
Vaak ervaar je op die momenten ongelijkwaardigheid tussen jullie.
Het kan zijn dat je irritatie ervaart omdat je partner zich onderdanig (=minderwaardig) of juist (moreel) superieur (= meerderwaardig) gedraagt.
Het kan ook zijn dat je dit zelf doet en eigenlijk vindt dat je partner zich moet gedragen naar wat jij normaal vindt en verwacht.

Sommige relaties zijn gebaseerd op ongelijkwaardigheid: 1 partner stelt zich op als 'redder', 'helper', 'leermeester/juf' en de andere partner ontvangt de redding, hulp en lessen al dan niet gretig. Zolang het evenwicht blijft bestaan, is de relatie in balans. Maar wanneer 1 van de partners niet meer tevreden is over diens rol, leidt dit vaak tot problemen.

De 'redder/helper/leermeester' accepteert bijvoorbeeld geen tegenspraak, laat staan kritiek of afwijzing. De 'geredde/hulpbehoevende/leerling' ontwikkelt een eigen mening, wil bijvoorbeeld iets zelfstandig gaan doen en/of inspiratie (ook) elders opdoen.

Het kan ook andersom: de 'redder/helper/docent' wil ook wel eens geholpen worden en niet meer altijd te hulp schieten. De 'hulpvrager/leerling' weigert diens eigen rol op te geven en protesteert tegen deze 'eenzijdige opzegging van het contract'.

Het komt ook voor dat beide partners niet meer happy zijn met hun rol maar niet goed weten hoe ze het patroon op een vriendelijke, respectvolle manier kunnen veranderen.
Dat is niet zo vreemd. Wat je aandacht geeft groeit en waar je veel aandacht aan hebt besteed, is vaak heel stevig in je geworteld.

Als partners kunnen jullie op zoek gaan naar voorbeelden om je heen (of uit boeken, films) van mensen die gelijkwaardig met elkaar omgaan. Die elkaar ondersteunen, respecteren en vrijlaten. Die met elkaar van mening kunnen verschillen zonder in vervelende 'pingpongspelletjes te raken.

Je kunt ook begeleiding vragen bij een therapeut die jullie hierbij ondersteunt.

In het boek ACT in Love staat de volgende oefening:
Kies een moment waarop je bewust naar je partner gaat luisteren. Stel alleen vragen ter verheldering, je hoeft nergens een oplossing voor te vinden, het gaat er alleen om met aandacht te luisteren en te voelen welke effect dit heeft pop jezelf en op je partner.
Schrijf naderhand op:
Hoe was het om te luisteren?
wat was het effect van luisteren zonder dat er iets opgelost hoefde te worden?
Wat voelde jij tijdens het luisteren?
Wat wil je blijven doen wanneer je naar de ander luistert?
---------------
---------------
---------------
Neem tien minuten tot een kwartier (in het begin niet te lang, later kun je dit uitbreiden) om met elkaar te praten over iets wat nu belangrijk is. Kies om mee te beginnen iets wat je vandaag hebt meegemaakt. Je krijgt om de beurt vijf minuten om daarover te vertellen terwijl de ander met aandacht luistert. Degene die luistert let op wat hij of zij hoort en stelt eventueel vragen ter verheldering. Je hoeft nergens een oplossing voor te vinden, het gaat er alleen om met aandacht te luisteren en te voelen welk effect dit heeft.

Bespreek na afloop de volgende vragen:
Hoe was het dat er naar je geluisterd werd? Hoe voelde het voor jou?
Wat waardeerde je aan de manier waarop je partner naar je luisterde?
Wat zou je willen dat je partner blijft doen?
Hoe was het om te luisteren?
Wat was het effect van luisteren zonder dat er iets opgelost hoefde te worden?
wat voelde jij tijdens het luisteren? Wat wil je blijven doen als je naar de ander luistert?

Praktische tips bij scheiding:
1. Blijf communiceren – Probeer open en respectvol te overleggen, zeker als er kinderen bij betrokken zijn.
2. Schakel hulp in – Een mediator of juridisch adviseur helpt bij een soepele afhandeling.
3. Regel financiën op tijd – Bekijk alimentatie, pensioen en de verdeling van bezittingen goed.
4. Denk aan de kinderen – Maak duidelijke afspraken in een ouderschapsplan en houd hun belang voorop.
5. Maak afspraken over de woning – Bespreek of één blijft wonen of verkoop noodzakelijk is.
6. Gun jezelf tijd – Emotioneel herstel kost tijd; zoek steun bij vrienden of een professional.

Als je jaloers bent probeer je vaak weg te gaan bij gevoelens van angst en onzekerheid. Om jezelf te beschermen tegen deze gevoelens leg je de focus buiten jezelf en reageer je boos. Op dat moment voel je die angst en onzekerheid minder. Met het uiten van die boosheid naar je partner beschadig je wel de relatie.

Wil je beter om leren gaan met die lastige gevoelens van angst en onzekerheid?

Begin dan met deze gevoelens niet te onderdrukken of te ontkennen.
Hoe moeilijk het ook is, geef ruimte aan deze gevoelens.
Zet je partner niet onder druk maar pas jezelf ook niet aan, dat gaat ten koste van je zelfrespect.
Het gaat niet om wie er gelijk heeft maar het gaat om jouw beleving.
Als je gevoelens er mogen zijn en je deelt deze met je partner, dan ontdek je waar ze vandaan komen. Dan ontstaat er ook een mogelijkheid om ze de aandacht en zorg te geven die ze nodig hebben.

Op het moment dat er een ingrijpend verlies plaatsvindt, heeft dat effect op beide partners. Dat kan het verlies van een dierbare zijn maar ook verlies van gezondheid of werk. Als iemand dusdanig vastloopt kan het volgen van therapie een goede optie zijn.
Te vaak zie ik dat die therapie individueel gericht is en de partner niet betrokken wordt. Maar het verlies en hoe daarmee om te gaan heeft effect op beide partners. Hoe houd je de onderlinge verbinding in stand als je zelf in een overlevingsstand staat? Hoe kun je de ander ondersteunen als je zelf kwetsbaar bent en genoeg hebt aan jezelf?
Het is belangrijk om ook samen en in verbinding te rouwen, te verwerken en elkaar te erkennen voor de impact van het verlies.
Het risico bestaat anders dat de onderlinge verbinding verloren gaat en uiteindelijk hiermee de relatie.

Kleine gebaren kunnen een enorme impact hebben in een relatie, omdat ze laten zien dat je de ander waardeert en aan de ander denkt. Het gaat niet om grote cadeaus of spectaculaire verrassingen, maar juist om de dagelijkse, oprechte momenten van aandacht. Bijvoorbeeld: Een onverwachte aanraking, een lief berichtje, een complimentje. Deze kleine dingen kosten weinig moeite, maar kunnen een relatie enorm versterken.

Een scheiding is een ingrijpende levensgebeurtenis. Voor het koppel zelf, maar zeker ook voor de
kinderen. Alle ouders willen dit proces zo goed mogelijk doorlopen om de schade voor de kinderen te
beperken. Toch blijkt dit in de praktijk ingewikkeld om vorm te geven. Er spelen zoveel gevoelens
mee dat het perspectief van de kinderen toch vergeten kan worden. Om ouders te ondersteunen om
hierin de juiste stappen te zetten en steeds het perspectief van het kind in beeld te houden, heeft
TNO na uitvoerig onderzoek een programma ontwikkeld. Dit is een training die fysiek in een groep
gevolgd kan worden en door sommige jeugd en gezinsteams aangeboden wordt. Ook is het mogelijk
en daarmee zeer laagdrempelig, om de training via een te downloaden PDF bestand zelf te volgen. Bekijk de training op de website van TNO.

Doe deze oefening met je partner of alleen (afhankelijk hoe jullie contact op dit moment is):
Leg een touw op de grond die metafoor staat voor de periode van jullie relatie van de start tot en met het heden. Ga aan de start staan en maak contact met hoe het toen was, met jou, met je partner, met jullie.. loop heel langzaam en met aandacht over jullie tijdlijn en onderzoek de sleutelmomenten: wat gebeurde er, welke events hebben jullie "doorlopen" tijdens jullie relatie, waar was er intense verbinding en waar begon de verwijdering... kijk of je een "rode draad" kunt ontdekken...

In relationships, we constantly send out small signals (or "bids") for attention, affection, or support—like sharing a funny story, asking for advice, or even just making eye contact.

How you respond to these bids shapes the strength of your connection. You have three choices:

1. Turn Towards – Engage with warmth and interest (e.g., "That’s funny! Tell me more.").
2. Turn Away – Ignore or dismiss the bid (e.g., staying silent or looking at your phone).
3. Turn Against – React with irritation or hostility (e.g., "Why are you bothering me?").

Couples who consistently turn towards each other build trust and emotional closeness. Even small moments—like acknowledging your partner’s excitement or offering a reassuring touch—create a foundation for long-term intimacy and happiness.

We often feel a lot of shame talking about sex with our partner. Acknowledging that sex is a part of your relationship is the first step toward building comfort in discussing it. Open the door to exploring early memories, fantasies, and favorite sexual experiences. To start these conversations, try asking:

- What is your favorite sexual memory with me?
- What comes up when you think about the words sex, vagina, vulva, or penis?
- What were you taught about sex, and what do you wish you had been taught?
- What does great sex mean to you? What is your favorite part about it?
- What does intimacy mean to you?

Je hebt de stap genomen en bent op zoek gegaan naar een therapeut. Je hebt iemand gevonden waar je je goed bij voelde. Dan begint het proces van elkaar leren kennen. Als er een goede relatie is ontstaan en er vertrouwen is zijn de sessies ook de plek om de dingen te bespreken die je lastig vindt om samen te bespreken. En daarbij mag je erop vertrouwen dat jullie therapeut dat dat ook kan, in de veilige omgeving, met aandacht voor jullie beiden.

Ik zie soms stellen die naar relatietherapie komen als laatste redmiddel. Het is dan lastiger om mensen te helpen, de kwetsuren en destructieve patronen zijn te veel ingesleten. Wacht niet te lang, er is niets mis met hulp vragen.

In een (gezonde) relatie is communicatie ontzettend belangrijk.
En 'goed' communiceren is een kunst. Zeker wanneer er emoties zoals: boosheid, verdriet, teleurstelling en bang meespelen.
Ethische communicatie is erg belangrijk, maar niet makkelijk.
Gebruik deze pijlers als uitgangspunt:
1. Wees open en transparant in je boodschap. Houd niets achter en vraag jezelf af of er dingen zijn die je NIET zegt.
2. Houdt rekening met dat jou boodschap iets met de ander doet.
3. Geef ruimte aan de reactie van de ander.

Belangrijk is om datgene wat de ander zegt echt te ontvangen.
Dus om diens gedachten en gevoel te erkennen.

In mijn praktijk zie ik vaak mensen die willen werken aan de liefdesrelatie. De vriendschappelijke relatie gaat vaker beter dan de liefdesrelatie.

Stel jezelf de vraag: wat houdt ons momenteel bij elkaar?
Wat is mijn verlangen?
Wat heb ik nodig?
Hoe kan ik mijn partner duidelijk maken wat ik verlang en nodig heb?
Hoe kan ik mijn partner tegemoet komen?

Zie je partner op een eiland en jezelf op een ander eiland.
Iedere vraag en antwoord is een bouwsteen waarmee je een brug kan bouwen naar je partner toe.

Blijf in beweging, blijf nieuwsgierig en blijf ontdekken bij elkaar.

Warme groet,
Djuwi Franzen

4. Herkennen van patronen
Een therapeut kan schadelijke relatiepatronen identificeren en stellen helpen om deze te doorbreken en gezondere interacties te ontwikkelen.

5. Omgaan met levensveranderingen
Grote veranderingen, zoals een verhuizing, geboorte van een kind of verlies van een dierbare, kunnen druk op een relatie zetten. Relatietherapie biedt begeleiding bij het aanpassen aan deze veranderingen.

6. Verbetering van intimiteit
Als intimiteit en emotionele verbinding afnemen, kan therapie helpen om deze weer op te bouwen en opnieuw te ontdekken wat de partners verbindt.

7. Hulp bij besluitvorming
Voor stellen die twijfelen over de toekomst van hun relatie kan therapie helpen om duidelijke en weloverwogen beslissingen te nemen.

8. Balans tussen autonomie en verbinding
Relatietherapie leert stellen hoe ze zowel verbonden kunnen blijven als ruimte voor persoonlijke groei kunnen behouden.

9. Omgaan met externe invloeden
Factoren zoals werkstress, familie-invloeden of financiële druk kunnen de relatie belasten. Therapie biedt handvatten om hier effectiever mee om te gaan.

10.Preventie in plaats van genezing
Relatietherapie hoeft niet alleen een laatste redmiddel te zijn. Het kan ook preventief werken door de relatie sterker en veerkrachtiger te maken, zelfs als er nog geen grote problemen zijn.

Relatietherapie is niet alleen bedoeld voor stellen in crisis, maar ook voor koppels die willen investeren in een gezonde, liefdevolle en duurzame relatie.

Neem contact op met een EFT relatietherapeut bij jou in de buurt.

Warme groet,
Djuwi Franzen

Hier zijn waardevolle tips waarom mensen relatietherapie zouden moeten overwegen:
1. Verbeterde communicatie
Relatietherapie helpt stellen om effectiever te communiceren, wat essentieel is om elkaar beter te begrijpen en conflicten constructief op te lossen.

2. Herstellen van vertrouwen
Bij issues zoals ontrouw of gebroken beloften kan therapie helpen vertrouwen stap voor stap terug te winnen.

3. Voorkomen van escalatie
Relatietherapie biedt een veilige omgeving om spanningen en conflicten te bespreken voordat deze uitmonden in grotere problemen.

Neem contact op met een relatietherapeut bij jou in de buurt!

Warme groet,
Djuwi Franzen

Hier zijn waardevolle tips waarom mensen relatietherapie zouden moeten overwegen:
1. Verbeterde communicatie
Relatietherapie helpt stellen om effectiever te communiceren, wat essentieel is om elkaar beter te begrijpen en conflicten constructief op te lossen.

2. Herstellen van vertrouwen
Bij issues zoals ontrouw of gebroken beloften kan therapie helpen vertrouwen stap voor stap terug te winnen.

3. Voorkomen van escalatie
Relatietherapie biedt een veilige omgeving om spanningen en conflicten te bespreken voordat deze uitmonden in grotere problemen.

Neem contact op met een relatietherapeut bij jou in de buurt!

Warme groet,
Djuwi Franzen

Hier zijn waardevolle tips waarom mensen relatietherapie zouden moeten overwegen:
1. Verbeterde communicatie
Relatietherapie helpt stellen om effectiever te communiceren, wat essentieel is om elkaar beter te begrijpen en conflicten constructief op te lossen.

2. Herstellen van vertrouwen
Bij issues zoals ontrouw of gebroken beloften kan therapie helpen vertrouwen stap voor stap terug te winnen.

3. Voorkomen van escalatie
Relatietherapie biedt een veilige omgeving om spanningen en conflicten te bespreken voordat deze uitmonden in grotere problemen.

Neem contact op met een relatietherapeut bij jou in de buurt!

Warme groet,
Djuwi Franzen

Hier zijn 5 waardevolle tips waarom mensen relatietherapie zouden moeten overwegen:
1. Verbeterde communicatie
Relatietherapie helpt stellen om effectiever te communiceren, wat essentieel is om elkaar beter te begrijpen en conflicten constructief op te lossen.

2. Herstellen van vertrouwen
Bij issues zoals ontrouw of gebroken beloften kan therapie helpen vertrouwen stap voor stap terug te winnen.

3. Voorkomen van escalatie
Relatietherapie biedt een veilige omgeving om spanningen en conflicten te bespreken voordat deze uitmonden in grotere problemen.

4. Herkennen van patronen
Een therapeut kan schadelijke relatiepatronen identificeren en stellen helpen om deze te doorbreken en gezondere interacties te ontwikkelen.

5. Omgaan met levensveranderingen
Grote veranderingen, zoals een verhuizing, geboorte van een kind of verlies van een dierbare, kunnen druk op een relatie zetten. Relatietherapie biedt begeleiding bij het aanpassen aan deze veranderingen.

Neem contact op met een relatietherapeut bij jou in de buurt!

Warme groet,
Djuwi Franzen

Hier zijn 5 waardevolle tips waarom mensen relatietherapie zouden moeten overwegen:
1. Verbeterde communicatie
Relatietherapie helpt stellen om effectiever te communiceren, wat essentieel is om elkaar beter te begrijpen en conflicten constructief op te lossen.

2. Herstellen van vertrouwen
Bij issues zoals ontrouw of gebroken beloften kan therapie helpen vertrouwen stap voor stap terug te winnen.

3. Voorkomen van escalatie
Relatietherapie biedt een veilige omgeving om spanningen en conflicten te bespreken voordat deze uitmonden in grotere problemen.

4. Herkennen van patronen
Een therapeut kan schadelijke relatiepatronen identificeren en stellen helpen om deze te doorbreken en gezondere interacties te ontwikkelen.

5. Omgaan met levensveranderingen
Grote veranderingen, zoals een verhuizing, geboorte van een kind of verlies van een dierbare, kunnen druk op een relatie zetten. Relatietherapie biedt begeleiding bij het aanpassen aan deze veranderingen.

Neem contact op met een relatietherapeut bij jou in de buurt!

Warme groet,
Djuwi Franzen

Hier zijn 5 waardevolle tips waarom mensen relatietherapie zouden moeten overwegen:
1. Verbeterde communicatie
Relatietherapie helpt stellen om effectiever te communiceren, wat essentieel is om elkaar beter te begrijpen en conflicten constructief op te lossen.

2. Herstellen van vertrouwen
Bij issues zoals ontrouw of gebroken beloften kan therapie helpen vertrouwen stap voor stap terug te winnen.

3. Voorkomen van escalatie
Relatietherapie biedt een veilige omgeving om spanningen en conflicten te bespreken voordat deze uitmonden in grotere problemen.

4. Herkennen van patronen
Een therapeut kan schadelijke relatiepatronen identificeren en stellen helpen om deze te doorbreken en gezondere interacties te ontwikkelen.

5. Omgaan met levensveranderingen
Grote veranderingen, zoals een verhuizing, geboorte van een kind of verlies van een dierbare, kunnen druk op een relatie zetten. Relatietherapie biedt begeleiding bij het aanpassen aan deze veranderingen.

Neem contact op met een relatietherapeut bij jou in de buurt!

Warme groet,
Djuwi Franzen

Hoe overleef je een liefdesaffaire
Dit is de titel van een boek van Alfons van Steenwegen, een Belgische relatietherapeut. Dit is ook een vraag die veel koppels mij stellen wanneer ze bij mij komen voor relatie sessies.
Dit boek is niet zozeer een "hoe overleef ik", maar vooral een beschrijving van het verloop van een affaire, de verschillende fases waarin men terecht komt, en het verloop van de "ontdekking" van de affaire. Er staan ook gesprekken in die de auteurs voeren over de verschillende aspecten bijvoorbeeld: "schuldgevoel vs. schuldbesef en : is verliefdheid een keuze"
Een goed boek als je steun kunt gebruiken, herkenning en bevestiging dat je niet de enige bent die in deze situatie zit.

Kun je verdere hulp gebruiken bij het overleven van je liefdesaffaire of die van je partner? Neem vooral contact met me op, je hoeft het niet alleen te doen.

Knuffel jij je partner weleens? Wanneer je dat doet is het functioneel om dat tenminste 20 seconden te doen. Dan ervaar je de warmte van, verbinding met en een geluksgevoel door je partner beter dan wanneer je dat korter doet.

Wil je meer leren hoe de dynamiek in een relatie werkt? lees dan het boek 'Houd me vast' van Sue Johnson. Het is goed te lezen, niet duur, en het helpt je om te leren wie jij bent, wie je partner is en wat er tussen jullie gebeurt

Healthy relationships are not free of conflict; what truly matters is how conflicts are addressed. Instead of criticizing your partner with statements like, "You did this wrong," focus on expressing yourself constructively. Use this formula:

State a feeling: Start by sharing how you feel.
Describe a specific situation: Clearly explain what prompted the feeling.
Express a positive need: Communicate what you need moving forward.
For example: "I feel disappointed when you cancel our plans at the last minute. I need you to let me know earlier if something comes up."

This approach fosters understanding and collaboration rather than defensiveness.

Have you ever had a “love-hate” relationship? Of course you have… like you love your partner even though she may often nag you to help out, and you love your father even though it’s annoying how much he repeats himself. That's because two seemingly contradictory things can both be true at the same time. We call this dialectical thinking. And believe it or not, it's not contradiction or hypocrisy, it's a healthy way to keep things in perspective. Life is not black and white. People are not *always* bad or *never* good.

Life is comprised of many dialectics, two simultaneous yet opposing truths. My favorite dialectic is: “I’m doing the best I can AND I want to be doing better.” This can apply to many situations. On the surface, doing the best I can AND I want to do better seem like opposite statements. Yet, I can imagine many times both exist right next to each other in someone’s life. Notice when describing these dialectical situations I’m using the word AND, not BUT! That’s intentional. If I wrote, “I’m doing the best I can BUT I want to be doing better,” the first part of that sentence doesn’t matter anymore. You’re left only with I want to be doing better, and that’s not a dialectical statement.

HINTS FOR THINKING DIALECTICALLY:

*Avoid words like “always” and “never”*
*Practice looking at other points of view*
*Remember that no one has absolute truth*
*Use “I feel” statements*
*Remind yourself that the only constant is change*
*Accept that different opinions can both be legitimate*
*Consider that we all have both good and bad qualities*
*Check out your assumptions – do not put words in other peoples’ mouths or expect others to read your mind*
*Try to appreciate how different from each other we all are and what a gift that is*

Partners zijn zich vaak niet bewust van hun pijnplek of kwetsturen. Pas als gekwetste partners zien dat hun pijn werkelijk (h)erkend is, kunnen ze die loslaten. Maar zolang dat niet is gebeurd, zullen ze er steeds weer op terugkomen bij hun partner.



Intiem zijn heeft iets te maken met dichtbij zijn. Het is een woord wat veel wordt gebruikt als er in een relatie een gevoel van nabijheid ontbreekt. Om een gevoel van intimiteit te kunnen ervaren hebben we naast nabijheid, ook een gevoel van ruimte nodig, de ruimte om onszelf te zijn. Kun je niet jezelf zijn, d.w.z. je eigen lichaam, gevoelens en gedachten nabij zijn, dan kan het moeilijk zijn om intiem te zijn met een ander.
De intimiteit in je relatie kun je als het ware meten aan de ruimte die je voelt om intiem te zijn met jezelf. Als jullie beiden dichtbij jezelf kunnen zijn, dan kan er in de relatie een dynamische beweging ontstaan tussen ruimte en nabijheid, die continu verandert. 


Maar we hebben allemaal delen in onszelf waarin we afstand houden van onszelf, wat kan doorwerken als een gevoel van afstand naar de ander. Of delen die vastklampen aan een ander, zonder dat we echt onszelf voelen. In de intieme dans van een liefdesrelatie kunnen dat vaststaande patronen worden: de ene partner kan bv. in de rol komen van altijd maar uitreiken om nabijheid te vinden, de ander kan in de rol belanden van altijd maar afstand houden om innerlijke ruimte te vinden.

In relatietherapie kun je gaan ontdekken welke belemmerende patronen er in jullie relatie-dans zijn ontstaan, zodat er meer ruimte kan komen voor nieuwe ruimte en nieuwe nabijheid. 


Dit is een mooie en heldere podcast over "het geheim van een goede lange relatie", ook vergelijkbaar hoe ik werk in sessies met stellen. Hoe je elkaars blauwe plekken kunt raken zonder dat je doorhebt dat daar een blauwe plek zit, waardoor je je eigen pijnpunt niet herkent. Je vindt m op spotify, psychologie magazine van 9 november 2023.

Aflevering van 12 december 2024
Onderwerp: ons seksleven bevat teveel routine. Hoe veranderen we dat?
Daarover praat relatietherapeut en seksuoloog Feniks de la Flosse.
Een verhelderend gesprek!
Veel luisterplezier!
Een aanrader!

Voordat je je eigen wensen op tafel legt, luister eerst naar wat je partner voelt, nodig heeft of mist. Als je laat zien dat je echt probeert te begrijpen, is de kans veel groter dat je partner ook openstaat om naar jou te luisteren. Begrip werkt twee kanten op!

Als we teleurgesteld zijn in onze partner reageren we vaak vanuit onze eigen pijn. We willen erkenning en we vinden het lastig te luisten naar de ander. Probeer echt onder een goede therapeut inzicht te krijgen in je partner. Vanuit begrip voor elkaar leer je echt luisteren naar elkaar. Als je naar elkaar kan luisteren dan pas kun je aan elkaar geven wat de ander nodig heeft. Zo krijg jezelf ook wat jij nodig hebt in de relatie.

Viagra voor vrouwen?

Mevrouw had eigenlijk al jaren geen zin meer en vrijen kwam er dus niet van. Voor deze man was het geen hoofdzaak maar hij miste het wel. Mevrouw gaf aan dat ze er destijds wel van genoten had, maar dat ze het niet echt miste, dat ze het erg vond voor hem.

Hij vroeg of er niet iets bestond als viagra voor vrouwen. Zij wilde daar ook wel voor gaan. Er bestaan lustopwekkende middelen voor vrouwen, maar ik heb wel eens gehoord dat die niet erg veilig zijn. Ik heb er geen verstand van en verwijs daarvoor naar de huisarts. Maar over het algemeen werkt seksuele lust bij vrouwen op een andere manier dan bij mannen. Dus het zou dan nog steeds de vraag zijn of zo’n middel wel werkt. Bij mannen werkt het vaak wel, maar bij vrouwen volgens mij niet.

Vrouwen hebben meestal een emotionele positieve band nodig. Bij mannen is dat niet altijd noodzakelijk. Vrouwen kunnen vaak niet vrijen met iemand die hen emotioneel pijn heeft gedaan. Dat maakt dat vrouwen het gevoel moeten hebben dat zij geliefd zijn en gewaardeerd worden. Iedereen wil graag gewaardeerd worden, maar bij vrouwen is waardering bijna een voorwaarde om seks te hebben. Mannen voelen vaak het omgekeerde: als ze seks hebben gehad, voelen ze zich meer gewaardeerd als man.

Voor vrouwen is een lustopwekkend middel daarom ook niet erg aangewezen. Immers de oorzaak van de afname van de behoefte in de meeste gevallen niet is opgelost. En in iedere relatie valt wel eens wat voor waarbij de partners op elkaar mopperen, elkaar geen waardering laten blijken, etc.

De insteek bij seksuele problemen is dus niet altijd bio/medisch maar vaak relationeel. Wat ik ook vaak hoor is, dat wanneer de relationele problemen zijn opgelost de behoefte aan vrijen vaak ook weer toeneemt. Maar als het te lang heeft geduurd, en mannen teveel hebben aangedrongen dan is er vaak bij vrouwen zoveel schuldgevoel dat er meer nodig is. Ik zou altijd beginnen bij de relatie.

60% van de stellen denkt zelf een probleem op te kunnen lossen ook als dat niet realistisch is. De relatie komt dan steeds meer onder druk te staan, de verbinding neemt af en de verwijdering groeit. De kansen om elkaar pijn te doen ook. Wanneer je merkt dat je niet vordert in het aanpakken en oplossen van een probleem tussen jullie stap dan over de drempel bij een relatietherapeut. Ze zijn er voor om jullie te helpen.

In je relatie kun jouw partner soms op jouw rode knoppen drukken en andersom ook.
Weten wat jouw pijn is en dat de ander bij jou triggert kan helpen om beter in contact te blijven. Door dit uit te spreken naar de ander kan die jou ook beter begrijpen.
De pijn van jouw triggers opruimen geeft nog meer ruimte en vrijheid.

Waar je met anderen te maken hebt, ben je het niet altijd met elkaar eens. Dit kan een meningsverschil zijn, wat voor de een prima is en voor een ander als conflict aanvoelt.
Het is okee om het niet altijd met elkaar eens te zijn, want ieder mag zijn eigen mening hebben, hierbij is het belangrijk dat je met elkaar in verbinding kunt blijven.
Het boek 'Goed ruzie maken' is een aanrader om hierin te leren.

Besef in je relatie (heel algemeen genomen) dat mannen intiem zijn zien als ontspanning waar vrouwen eerst ontspannen moeten zijn om intiem te kunnen zijn

Een relatie is een levendig organisme dat aandacht, voeding en rust nodig heeft. Een van de elementen voor een goede relatie is het vermogen om wakker en aanwezig te zijn in het moment.

Met wakker zijn betekent dat je een functioneel werkende ik-positie inneemt waaruit je kijkt naar jezelf en wat in jou omgaat in een bepaalde context. Wat zijn de kenmerken van wakker of aanwezig zijn (awake) zijn in het moment?
1. Keuzevrijheid: Dat wil zeggen dat je bewust kiest voor de positie die je inneemt t.o.v. de dingen die in je leven gebeuren. Dat je kennis hebt over jezelf en de posities die je inneemt.
2. Eigen aandacht en bewustzijn sturen: Het enige waar je controle over hebt is je aandacht. Wil je je eigen bewustzijn of aandacht zelf sturen of wil je dat overlaten aan je emoties of aan de buitenwereld?
3. Open ingaan in het moment, zonder weerstand of oordelen.
4. Binnengaan zonder verwachtingen over hoe zou moeten zijn.

Wil je je relatie met je partner naar dat niveau brengen? Oefen samen met je partner met aanwezig zijn in het moment en zorg dat jullie alle vier elementen daarin meenemen.
Veel succes!

Heb je vragen of zoek je hulp bij je relatie, aarzel niet om mij te mailen.

Na het succes van *Come as You Are* komt Emily Nagoski met *Come Together*. Dit boek biedt inzichten en praktische tips om een fijn seksleven te krijgen én te behouden binnen je relatie.

Nagoski breekt met mythes zoals "seks is het best aan het begin van een relatie" en richt zich op wat écht belangrijk is: de kwaliteit van de seks die je hebt. Met concrete handvatten helpt ze je obstakels te overwinnen en plezier in je seksleven te vergroten.

💡 Voor wie op zoek is naar verdieping en verbinding binnen de relatie, is dit boek een aanrader!

📚 *Come Together* is nu beschikbaar.

#relatietips #seksleven #EmilyNagoski #boekentip

De diepe gevoelens die geraakt worden als 1 van jullie een affaire heeft gehad, kunnen een ingang zijn om patronen in jezelf en de relatie te doorbreken. Dat vraagt om geduld, toestaan van gevoelens zoals pijn, onzekerheid, schuld, en het leren uitspreken van wat er in je beweegt.
Vaak is relatietherapie daarbij een steun, doordat oordeel vrij wordt gekeken naar zowel de relatie, als ieders individuele inbreng.

Deze tip las ik ook bij Monique Stadler:
Co-rumineren is het overmatig bespreken van zorgen, problemen en negatieve emoties zoals angst, woede of somberheid. Ook wel samen herkauwen of samen piekeren te noemen. En dat kan psychische problemen vergroten in plaats van verkleinen.

Dat zijn de eerste conclusies uit een grootschalig onderzoek naar tienervriendschappen door de Hogeschool Rotterdam.

Zou dat ook voor onze volwassen liefdesrelatie op gaan?

En als dat zo is, kan veel of vaak communiceren met elkaar dan wel tot het oplossen van onze relatieproblemen leiden?

Mocht je mij al langer volgen en mijn werkwijze gelezen hebben, dan weet je vast mijn antwoord al. Voor ik daar kom zal ik eerst een paar belangwekkende zinnen uit het krantenartikel van journalist Kaya Bouma op een rijtje zetten.

Vooral meiden en vrouwen doen dat co-rumineren relatief veel.
Iets wat ik inderdaad regelmatig van vrouwelijke partners hoor. Dat samen herkauwen en meeleven is iets dat vrouwen vaker bij vrouwen zoeken, en dat missen zij regelmatig bij hun mannelijke partners…

Co-rumineren leidt aantoonbaar tot meer emotionele verbondenheid, maar er zijn risico’s. Het kan bijdragen aan een verminderde mentale gezondheid omdat problemen en zorgen centraal komen te staan.
Dat eerste weten we natuurlijk al. Dat tweede weten we volgens mij niet (altijd) in ons dagelijkse leven samen met onze partner. Als mijn partner bijvoorbeeld zegt dat het nu wel genoeg is omdat we in herhaling vallen, zeg ik weleens dat ik herhalend delen nou juist fijn vind… (ahum). Of ik denk: laat maar zitten dan.

Co-rumineren heeft ook positieve kanten, blijkt uit onderzoek. ‘Het leidt er bijvoorbeeld toe dat jongeren elkaar meer vertrouwen’, zegt hoogleraar Stevens.
Als het goed is weten we dat ook heel goed. Daar zit echter wel vaak de angel die partners er doorgaans heel ineffectief uit proberen te trekken. Het soort vertrouwen dat je mist en hoe je dat eventueel met co-rumineren op probeert te lossen zal vast niet altijd duidelijk zijn.

Co-rumineren kan door een zelfversterkend effect een voedingsbodem leggen voor depressieve symptomen, angstklachten en andere psychische stoornissen.
Oeps. Da’s natuurlijk niet de bedoeling. Wel lastig om die grens te weten. Wanneer lucht praten juist op en wanneer wordt het van kwaad tot erger…

Nog een kanttekening: co-rumineren is nog relatief onontgonnen onderzoeksterrein. Het fenomeen wordt pas sinds begin deze eeuw onderzocht. Er zijn nog veel openliggende vragen. Zo is nog niet zeker waar precies het kantelpunt ligt: wanneer is het effect van co-rumineren positief en wanneer negatief?
Aha. Dus wel logisch dat je dat kantelpunt moeilijk kunt bepalen. Wat je in de communicatie met elkaar in je relatie wel kunt doen is je er bewust van zijn. Als er misschien een kantelpunt speelt of een verschil van inzicht, dan kun je het in ieder geval hardop met elkaar benoemen. En in overleg een keuze maken: nu wel of niet erover doorpraten…

Zowel meisjes als jongens zoeken verbondenheid in vriendschappen. Maar jongens doen dat over het algemeen eerder door samen dingen te doen, meisjes zijn meer geneigd tot samen piekeren en zelfonthulling.
Is dat herkenbaar in je relatie? Zou het bijvoorbeeld kunnen dat je allebei de verbondenheidsbehoefte niet herkent onder het verwijt dat jullie te weinig leuke dingen doen? Of het verwijt dat jullie geen onthullende, diepgaande gesprekken hebben?

Componenten van co-rumineren
Patricia Vuijk, onderzoeksleider, vertelt dat er meerdere componenten van co-rumineren zijn. Deze twee noemt zij in het krantenartikel:

Herkauwen van onplezierige thematieken: eindeloos kunnen praten over iets vervelends wat is gebeurd.
Speculeren over onplezierige thema’s: bijvoorbeeld samen proberen te begrijpen waarom iets vervelends gebeurt.
Speelt dat verschil in behoefte aan herkauwen of speculeren over onplezierige gebeurtenissen tussen jou en je partner?

En leidt dat tot misverstanden en je miskend voelen?

Mogelijk is er dan één van deze drie punten aan de hand:

1. Partners vinden het wel makkelijk om over verdrietige onderwerpen door toedoen van dingen of mensen buiten de eigen relatie te praten. Maar niet als dat verdriet van jou door toedoen van je partner zelf komt.

2. Co-rumineren gaat er niet altijd om dat een partner negatieve gevoelens kwijt wil raken. In de eerste plaats gaat het om het ervaren van intimiteit en het versterken van de band. Want juist met intimi praat je over onplezierige, kwetsbare zaken om de speciale (exclusieve) relatie te bestendigen. Dat is althans wat meiden eerder doen, aldus Vuijk.

3. Ruimte geven aan last en verdriet van jou vinden partners moeilijk omdat zij dan bang zijn dat het erger wordt. Dat je elkaar de put in praat. Vandaar misschien de hardnekkige neiging van sommige partners om met praktische oplossingen te komen en meer uitgebreide gevoelsgesprekken te vermijden.

Uit het onderzoek kunnen we dus concluderen dat die angst van partners om hun partners verdriet als het ware te bevestigen best wel hout snijdt.

Wat is je doel met co-rumineren of het afkappen ervan?
Komen we terug op de vraag of vaak en veel praten over negatieve gebeurtenissen in je relatie zinvol is om relatieproblemen op te lossen.

Nee dus. Niet als je doel is om negatieve cirkelpatronen tussen jullie te doorbreken. Co-rumineren is dan niet effectief vanwege het versterkende effect op jullie negatieve communicatiecirkels.

Maar heb je in plezierige tijden met elkaar een heel ander doel met co-rumineren?

Ja, dan kan gezellig samen co-rumineren heel zinvol zijn voor de onderlinge band en het vertrouwen dat je elkaar hiermee schenkt.

En dan nog kun je hierin een verschillende behoefte hebben. Daar kun je allebei een stuk makkelijker mee omgaan als je:

Inzicht hebt in hoe het kan werken met co-rumineren en de valkuilen.
Ieder eerst je doel en onderliggende behoefte van het al dan niet willen co-rumineren naar boven haalt en vooraf communiceert.
Dus niet ongevraagd gaan co-rumineren maar elkaar voorbereiden en vooraf polsen.
Samen een mooie tussenweg en balans in het geven en nemen creëren.

Ken jij de opluchting van de 1e keer dat je jouw spijt betuigde aan jouw partner?

Heerlijk hè, als je eenmaal jouw ‘fout’ toegaf en sorry zei. De lucht geklaard en wie verzacht er nou niet na een liefdevolle spijtbetuiging.

Totdat dit op een bepaald moment niet meer werkt. Ondanks jouw ‘sorry’ kun je het niet meer goed doen. Je geliefde gelooft jou niet meer.

Het is een trucje geworden om snel van alle gedoe af te zijn. Althans dat vindt jouw partner. Want als het echt gemeend was, dan zou je niet keer op keer dezelfde ‘fout’ maken, toch?

Of je vraagt je af waarom je partner steeds weer op die ene vergissing terugkomt? Je hebt al 10 keer uitgelegd hoe het kon gebeuren, en je hebt al 10 keer ‘sorry’ gezegd. Nu moet het eindelijk maar eens over en klaar zijn.

HELAAS PINDAKAAS

Een paar uitspraken die ik hierover voorbij zag komen spreken boekdelen:

Ik heb een zak vol sorry’s.
Er is totaal geen leereffect.
Mijn partner zegt na iedere driftbui sorry, maar doet niks aan de oorzaak ervan.
Ik weet dat ik mijn partner toen verraden heb, ik vind dat verschrikkelijk maar ze blijft er last van houden. Ik weet niet meer wat ik moet doen om het goed te maken.
Ik weiger me nog een keer te verontschuldigen want eigenlijk ziet hij het helemaal verkeerd.
Een goede spijtbetuiging kan enorm krachtig zijn. Maar veel mensen weten niet echt hoe dat moet. Heel erg vervelend als jouw sorry een averechts effect heeft en juist tot meer emotionele verwijdering leidt.

WEG MET HET GEDOE...

Psycholoog Sue Johnson noemt 4 soorten verontschuldigingen die ervoor zorgen dat jouw partner zich eerder nog meer gekrenkt kan voelen:

De vier-seconden-waar-is-de-uitgang-verontschuldiging: Nou ja, sorry hoor. Wat zullen we eten vanavond?
De verminderde-toerekeningsvatbaarheid-verontschuldiging: Nou, misschien heb ik dat gedaan, maar …
De afgedwongen verontschuldiging: Ik neem aan dat ik verondersteld word te zeggen …
De instrumentele verontschuldiging: We komen natuurlijk niet verder voordat ik het gezegd heb, dus …
Deze spijtbetuigingen werken misschien even, maar niet voor een stapeling van kleinere pijnlijke gebeurtenissen. En zeker niet voor grote kwetsingen.

EEN RELATIETRAUMA...

Grote pijnlijke gebeurtenissen veroorzaken heuse relatietrauma’s. Een relatietrauma ontstaat bijvoorbeeld als je:

in paniek raakt en jouw partner jou compleet negeert of helemaal alleen laat.
je verraden voelt en jouw partner (op dat moment) een vreemde voor je is.
bedrogen wordt en alles wat je dacht over je partner en je relatie op zijn kop staat.
De grote gemeenschappelijke deler van trauma’s is dat je niet meer kunt voorspellen wat er gebeurt. Je voelt je totaal hulpeloos en machteloos. Het lijkt een zaak van leven of dood.

Uit onderzoek blijkt dat er geen groter trauma is dan verwond te worden door juist de mensen op wiens bescherming en steun je rekent. Schendingen van de menselijke verbinding, noemt psychiater Judith Herman dit.

NIEUWE WEGEN

Of het nu om kleine of grote kwetsingen gaat, als jouw sorry niet meer werkt dan zul je samen nieuwe wegen moeten bewandelen om de wonden te genezen.

Om weer te verbinden kun je in elk geval rekening houden met deze punten:

1. Partners die je kwetsen doen dit meestal niet met opzet. Meestal weten zij gewoon niet hoe ze moeten afstemmen op jouw nood. Of zij worden teveel in beslag genomen door hun eigen angst.

2. Sorry zeggen bij grotere kwetsingen is niet genoeg. Denk maar aan mensen die een trauma hebben opgelopen door een verkeersongeluk of een inbraak. Zij moeten hun verhaal een heleboel keren kunnen vertellen om met hun angsten om te leren gaan.

3. Neem de pijn van je partner serieus en blijf vragen stellen totdat de betekenis van een incident je duidelijk is. Ook als dit incident in jouw ogen onbetekenend is of de gekwetstheid overdreven. En lees in m'n volgende tip hoe de eventuele angst voor co-rumineren je kan tegenhouden.

4. Spring over je eigen schaduw heen. Heb je veel moeite om je eigen vergissingen, missers of blinde vlekken toe te geven? Als je ‘ja’ zegt, dan is dit een grote hindernis om het vertrouwen van je partner terug te winnen. Want dan focus je op het verkeerde aanvliegroute.

5. Voer bewust een vergevingsgesprek met elkaar. Met alle tijd en ruimte om de angsten van jullie allebei te onderzoeken. In een goed vergevingsgesprek uit je niet alleen je berouw maar nodig je jouw partner ook uit om opnieuw te verbinden. Dat laatste doe je al door je emotioneel beschikbaar te stellen in een vergevingsgesprek.

VALKUIL VAN EEN SORRY

Onder deze stap 1 t/m 5 kan nog een grote valkuil schuilen. En dat is dat de opluchting van een vermeende welgemeende sorry jullie voor de gek houdt.

Sorry zeggen als pleasend gedrag kan namelijk duiden op een dieper ingesleten negatieve patrooncirkel. Heel moeilijk te herkennen als je allebei fijn herstel op het sorry-moment zelf voelt.

Het lange termijn effect is helaas niet zo fijn. Maak je namelijk steeds weer herhalingen en ongewenste neveneffecten mee? Dan blijkt daaruit dat de betreffende patrooncirkel niet echt doorbroken is.

Filmpjes op YouTube, zoals The Strange Situation experiment of het Still Face experiment, laten zien hoe kleine kinderen reageren op een ouder/opvoeder die niet of wisselend emotioneel beschikbaar is. Als een kind hiermee opgroeit is het onveilig gehecht. Het leert dat de ouder onvoorspelbaar is en dat het niet op de ouder kan bouwen. Als de ouder zich na het nemen van afstand weer beschikbaar toont is het kind ontroostbaar, gaat het de ouder volledig negeren of vertoont ambivalent gedrag: steeds aantrekken en afstoten.

30% tot 40% van de kinderen is onveilig gehecht.

Onze hechtingsstijl beïnvloedt hoe we functioneren als volwassenen, ons zelfbeeld en hoe we omgaan met relaties.

Hoe herken je een hechtingsprobleem bij volwassenen?
Bij volwassenen zijn verstoringen in de gehechtheid o.a. te merken aan de manier waarop zij in relaties staan. Er wordt bijvoorbeeld veel gewisseld van relaties, of ze hebben knipperlichtrelaties. Het kan zijn dat relaties niet worden aangegaan of dat er een grote angst bestaat om verlaten te worden. Er kan sprake zijn van extreme jaloezie, of de overtuiging geen liefde nodig te hebben.

Hechtingsproblematiek is pijnlijk om te onderkennen omdat mensen nu eenmaal loyaal zijn naar hun ouders. Vaak wordt de jeugd gebagatelliseerd door te zeggen dat het best mee viel, of er wordt voorbijgegaan aan de pijn door meteen begrip te willen tonen voor de ouders.

Problemen in de partnerrelatie en neiging tot bepaald gedrag binnen de relatie is vaak terug te herleiden naar de jeugd.

Hoe was je jeugd?
Had je een emotioneel afwezige ouder?

Is het nodig geweest dat je je moest afsluiten voor de buitenwereld om jezelf te beschermen?

Heb je als kind al vroeg de rol van volwassene op je moeten nemen, waardoor je geen kind meer kon zijn?

Ben je altijd op zoek geweest naar bevestiging van liefde?

Misschien heb je zoiets van:

‘Nou ja, ik heb er niets aan overgehouden.’

‘Ik kan me niet herinneren dat ik het erg vond.’

‘Ik kan nu wel heel goed voor mezelf zorgen.

Hier nog kort een overzichtje van de verschillende hechtingsstijlen en hoe dit zich kan uiten bij volwassenen.
De veilige hechting: Volwassenen die als kind veilig gehecht zijn kunnen goed omgaan met emoties van zichzelf en van anderen. Ze zijn zelfstandig, kunnen vertrouwen hebben in een partner en hebben een positief zelfbeeld. Ze zijn in staat fijne, gelijkwaardige relaties te hebben.

De vermijdende hechting: Deze mensen hebben geleerd dat ze zichzelf moeten redden. Ze zijn vaak wantrouwend en verwachten weinig van andere mensen. Ze houden er niet van om hulp te vragen en beginnen het liefst niet aan een relatie. Als ze wel een relatie aangaan, hebben ze last van bindingsangst.

De angstige hechting: Deze volwassenen hebben ook moeite om anderen te vertrouwen, maar dat komt voort uit angst om gekwetst te worden. Ze hebben een negatief zelfbeeld en zijn altijd bang om afgewezen te worden. Ze zoeken continue bevestiging en je ziet vaak een combinatie van verlatingsangst en bindingsangst.

De ambivalente hechting: Het lage zelfbeeld zorgt ervoor dat mensen met een ambivalente hechting altijd bezig zijn aardig gevonden te worden. Ze zijn zo bang om in de steek gelaten te worden dat ze in een relatie extreem jaloers kunnen zijn, dat ze pleasend gedrag vertonen en hun partner altijd in de buurt willen hebben.

De hechtingsstoornis.

Een hechtingsstoornis is niet hetzelfde als een onveilige hechtingsstijl. Een onveilige hechting ontstaat als een kind met één of meer ouders geen veilige band hebben opgebouwd. Extreme verwaarlozing of mishandeling kan leiden tot een hechtingsstoornis.

“Ik wil jouw roze slak zijn!”
Veel mensen vinden dat liefde het belangrijkste is in het leven. Tenslotte willen we allemaal iemand die er echt voor ons is, waarbij we op nummer één staan. Bovendien bepaalt de kwaliteit van onze relatie voor een groot deel hoe gelukkig we zijn.

Maar sommige mensen sturen mij een mailtje en zeggen: “Sigrid, kun jij ons helpen met onze relatie? Ik wil weer mijn partners roze slak zijn!”

Nu denk jij waarschijnlijk: ‘Heb ik iets gemist? Is dit weer zo’n nieuwe, hippe term zoals YOLO, FOMO of TMI?’

Nee, deze uitdrukking zal dit jaar vast nog niet in de Dikke Van Dale staan. De roze slak is het boegbeeld van Eerste Hulp bij Relaties, en ik wil je graag vertellen hoe dit is ontstaan.

Mijn zus en ik zaten op een middag te praten over relaties. Toen zei ze: “Ik wil de nummer één zijn van mijn partner. Met minder neem ik geen genoegen.”


Het verhaal van de roze slak van Eerste Hulp bij Relaties
Ze vertelde een verhaal over de kleuterschool.

Daar hadden ze een spel met slakjes, de slakkenrace. Je moest om beurten met de dobbelsteen gooien, die vlakken had in dezelfde kleuren. Als je de kleur gooide van je slakje, mocht je slakje een vakje vooruit op het bord.

Helaas kreeg zij meestal het slakje dat overbleef, die niemand wilde.

De groene of de oranje.

Maar ze kreeg nooit de roze slak, want elk meisje wilde de roze slak ‘zijn’.

“De roze slak was cool. Die roze slak was belangrijk. Dus in mijn relatie wil ik zijn roze slak zijn!”, zei mijn zus lachend.

“En als ik niet zijn roze slak ben, dan ben ik op zijn minst mijn eigen roze slak!”

De rest van de middag brachten we brullend van het lachen door met allerlei ideeën over de roze slak.


Maar even serieus: hoe zit het met jouw relatie?
Als je je niet gewaardeerd, geliefd of verbonden voelt, is dit heel verdrietig. Sterker nog, het is vreselijk om je eenzaam te voelen in een liefdesrelatie.

Bovendien gaan mensen gaan meestal niet uit elkaar vanwege een gebrek aan liefde, maar vanwege gebrek aan emotionele verbinding en een slechte communicatie. Hoe vaker mensen hun discussies proberen uit te praten, des te minder ze elkaar lijken te begrijpen.

Misschien denk jij nu: ‘Een relatietherapeut? Ik laat me toch niet door een vreemde vertellen hoe ik mijn relatie moet fiksen?’

Ik begrijp dat je dit denkt, maar schaam je hier alsjeblieft niet voor.

Soms heb je even iemand nodig die vanuit een professioneel perspectief kan zien waar het misgaat en wat er nodig is om de verbinding te herstellen.

Voelt het soms alsof je met een klein kind getrouwd bent?
Niemand wil getrouwd zijn met een klein kind, dat is niet waarom je een relatie hebt, nietwaar? Het kan voelen alsof je partner zich soms gedraagt als een klein kind. Of misschien hoor je juist regelmatig van je partner: “Waarom moet ik altijd degene zijn die de kar trekt in deze relatie?”

Veel stellen herkennen dit patroon.

Ik ga je meenemen in een uitleg over transactionele analyse. Dat klinkt super droog en saai, maar dat is het niet. Tenminste, niet zoals ik het aan je ga vertellen.

In de interactie met je partner neem je een bepaalde rol aan. Dat gaat vaak automatisch. Transactionele analyse helpt ons de verschillende rollen te begrijpen. Er zijn drie mogelijkheden:



De ouderrol
De volwassen rol
De kindrol


Je bent het misschien met me eens dat een relatie met een partner het beste tot zijn recht komt als je je allebei volwassen gedraagt. Dat is het meest ideale uitgangspunt.

Maar heel vaak gebeurt dit niet.

Sterker nog, gedurende de dag kunnen we meerdere keren in de ouderrol of in de kindrol schieten. Dit gaat vaak onbewust, maar je merkt direct aan de reactie van je partner dat er een verandering van rollen heeft plaatsgevonden.



Laten we eens beginnen met te kijken wat er gebeurt als je in de ouderrol stapt.

Ouderrol:
Dit is de rol waarin je de ander corrigeert, controleert of verzorgt. In deze rol geef je commentaar en goedbedoeld, sturend advies zonder dat de ander hierom heeft gevraagd. Je pakt in deze rol de verantwoordelijkheid voor zaken die gebeuren moeten, terwijl je tegelijkertijd het signaal afgeeft dat je dit beter doet dan de ander.

Denk bijvoorbeeld aan situaties als deze: Je partner is aan het koken en jij staat aan de zijlijn aanwijzingen te geven.
“Je moet de saus en de groente apart opwarmen, hoor. Nee, de kaas gaat er altijd pas aan het eind bij.”

Of deze: Je partner wil graag iets kopen en jij zegt: “Dat gaan we niet doen, want dan ligt het over drie weken ongebruikt in de kast. Ik weet precies hoe jij bent.”

Of jij bent degene die altijd alles naar zich toetrekt: “Laat mij de huurauto maar even regelen, dat gaat het snelste. Ik zal de creditcards en het contante geld wel bij me houden, want anders raken we het misschien wel kwijt.”

Als jij de neiging hebt om snel in deze rol te stappen, dan heb je waarschijnlijk al vroeg in je leven geleerd om zelfstandig te zijn. Misschien moest je vroeger al jong helpen thuis omdat jullie een groot gezin waren. Moesten je ouders veel werken en moest jij je steentje bijdragen? Of waren je ouders (emotioneel) niet echt beschikbaar voor je en moest je je eigen zaakjes opknappen?

Het hebben van de controle kan dan heel fijn voelen nu. Dus logisch dat je die verantwoordelijke rol op je pakt. Aan de andere kant voelt het helemaal niet fijn, want het betekent dat jij weer degene bent die de kar moet trekken. Je partner doet niet genoeg zijn best, of is gewoon niet zo capabel als jij. Als je dingen aan hem overlaat, kun je het weer over doen of moet je genoegen nemen met iets dat niet goed geregeld is.

Je gaat je irriteren, je gaat verwijten, beschuldigen en je gaat je partner als een klein kind behandelen. Als je maar glashelder vertelt wat ie moet doen dan gaat het goed. Maar ja, is dit wat je wilt, een relatie met een klein kind?



Kindrol:
In de kindrol kun je je machteloos voelen, alsof je geen controle hebt over de situatie. Het is zo gek, maar je voelt je soms echt alsof je 8 jaar bent, zo word je terechtgewezen. Je hebt het gevoel dat je geen zeggenschap hebt en dat jouw mening niet belangrijk is.

Je partner bepaalt alles en als jij een keer wat wil, dan wordt het van tafel geveegd.
“Nee, zo gaan we het niet doen.”
Je partner zegt ‘we’, maar jij hebt hierin geen stem gehad. Dat voelt oneerlijk.
“Dat hebben WE afgesproken” zegt ie, en jij denkt bij jezelf: ‘Dat heb jij afgesproken, niet ik.’

Het voelt alsof je teruggeworpen wordt in de tijd, alsof je vader of moeder tegenover je staat. Dat zeg je dan ook uit boosheid: “Je lijkt mijn moeder wel!” En de reactie die je krijgt is: “Gedraag je dan ook niet als een klein kind!”

Je kunt zelf in de kindrol stappen uit onzekerheid en vanuit de behoefte dat je partner je helpt om beslissingen te nemen. Het kan ook zijn dat je je snel het slachtoffer voelt en hierdoor in de kindrol stapt: “Ik krijg nooit een kans op een goede baan, want mijn collega’s worden toch voorgetrokken.” Of: “Waarom vraag je nooit aan mij wat ik nodig heb als ik verdrietig ben?” Of: “Ik heb het zeker weer niet goed gedaan, he?”

Als je geneigd bent om snel in de kindrol te stappen, waar zou dit vandaan komen, denk je?

Had je een dominante vader of moeder? Werd je vroeger niet gezien of gehoord soms? Het kan zijn dat je wel een mening had, maar daar werd misschien geen aandacht aan besteed. Misschien ben je onvoldoende erkend in je behoefte aan aandacht en liefde. Het is een logische respons om dit alsnog bij je partner te zoeken, maar niet wenselijk op deze manier.



De derde rol is de volwassen rol.

Volwassen rol:
Dit is de rol waarin je rationeel, kalm en evenwichtig reageert. Vanuit deze rol ben je in staat om open en eerlijk te communiceren zonder al te emotioneel te worden. Het is de enige rol waarin echte verbinding en gezonde communicatie kunnen plaatsvinden. In de relatie tussen partners is het ook de enige gewenste dynamiek. Je wilt geen relatie met een klein kind en je wilt ook geen relatie met een vader of een moeder. Het mooie van een volwassen relatie is dat je gelijkwaardig bent. Je staat naast elkaar, niet boven of onder elkaar.



Waarom vallen we in bepaalde rollen?
Wanneer je dus niet met elkaar kunt praten en ruzie aan het maken bent, is de kans groot dat je in de ouderrol of in de kindrol gestapt bent. Het probleem hiermee is niet alleen dat jij in de verkeerde rol zit, maar ook dat je je partner hiermee in de tegenovergestelde rol plaatst.

Als jij je namelijk gedraagt als een terechtwijzende ouder, is het logisch dat jouw partner reageert als het opstandige of terugtrekkende kind. Je partner voelt zich aangevallen, bekritiseerd, klein, niet goed genoeg.

Niemand wil als volwassene behandeld worden alsof ze een kleuter zijn, dat snap jij ook wel, toch?

En als jij je gedraagt als een dreinende peuter, een stampvoetende zesjarige of een onredelijke puber, dan is het niet heel gek dat je partner de regie neemt.

Jij kunt dat blijkbaar op dat moment niet en je kunt je partner niet kwalijk nemen dat ie niet in discussie gaat met een kleuter, nietwaar?

We stappen dus zelf in een rol en we duwen elkaar in een rol.

De verantwoordelijke partner die de ouderrol te veel pakt, creëert een passieve partner die geen initiatief meer durft te nemen. “Het is toch nooit goed, wat ik ook doe.”

Een afhankelijke partner die alle besluiten overlaat aan de ander moet ook accepteren dat die ander op een gegeven moment volledig de regie neemt. “Als ik het niet doe, gebeurt het niet.”



Dit kan een vicieuze cirkel worden waarin je steeds dezelfde patronen blijft herhalen. Je wisselt tussen ouder en kind, terwijl de volwassen rol, waarin gelijkwaardigheid en respect centraal staat, verdwijnt.



Hoe kom je beiden in de volwassen rol?
De enige manier om deze cyclus te doorbreken, is door beiden in de volwassen rol te stappen. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, maar het begint met bewustwording van je eigen gedrag. Hier zijn enkele tips:

Stop met de ouder- of kindrol aan te nemen. Dit betekent dat je moet stoppen met ongevraagd zorgen voor de ander, controleren of klagen. Probeer op een gelijkwaardige manier te communiceren. Elkaar helpen en sparren, in plaats van opleggen en mededelen.

Herken je triggers. Wanneer schiet je in een bepaalde rol? Is het tijdens een conflict? Wanneer je je niet gehoord voelt? Probeer te achterhalen wanneer je van de volwassen rol afwijkt. Stop dan even met praten over het onderwerp en praat over wat er van binnen gebeurt. “Wat je nu zegt geeft mij een gevoel van…” Het omgaan met triggers is tweeledig. Je partner mag best een beetje rekening houden met je gevoelige plekken, dus hij hoeft niet bot op je ziel te trappen. Een beetje empathie naar elkaar is gewenst in een relatie. Tegelijkertijd mag jij aan de gevoeligheid van je trigger werken, want het is ook niet de bedoeling dat je met je emotie van 0 naar 100 gaat in twee seconden. Jouw trigger is jouw pijn, dus jouw verantwoordelijkheid.

Oefen volwassen communicatie. Dit betekent praten over je gevoelens zonder beschuldigingen. Zeg bijvoorbeeld: “Ik voel me gestrest als ik het gevoel heb dat ik alles alleen moet doen,” in plaats van “Jij doet ook nooit iets!”

Luister actief. In de volwassen rol neem je tijd om te luisteren naar de ander zonder te oordelen. Vraag door en probeer echt te begrijpen wat je partner bedoelt. “Wat is precies dat gevoel dat je dan krijgt als ik zo praat? Hoe komt het op jou over?”
Wees geduldig. Het is makkelijk om terug te vallen in oude patronen, vooral als de emoties hoog oplopen. Gun jezelf en je partner de tijd om deze nieuwe manier van communiceren onder de knie te krijgen.


Een voorbeeld uit de praktijk

Een praktijkvoorbeeld doet het altijd goed. Laten we eens kijken naar het verhaal van Diana en Peter. Ze hebben steeds dezelfde discussies over de verdeling van huishoudelijke taken. Diana voelt zich constant de ‘ouder’ die Peter moet aansturen om zijn deel te doen, terwijl Peter zich volgens haar gedraagt als een klein kind. Hij voelt zich gecontroleerd, wat uiteindelijk leidt tot passiviteit. “Doe het maar lekker zelf dan.” Diana wordt steeds gefrustreerder.

Een typische discussie is:

Diana: “Ik word hier zo moe van, Peter. Ik heb je al drie keer gevraagd om je bureau op te ruimen. Waarom moet ik altijd achter je aan zitten?”

Peter: “Waarom zeur je hier nou weer over? Ik ga het dit weekend doen. Ik heb het heel druk gehad deze week, hoor. Mijn hoofd loopt over.

Diana: “Oh, dus jij hebt veel aan je hoofd? Wat denk je dat ik de hele dag doe? Je zou ook eens een betere tijdsplanning kunnen maken.”

Peter: “Nou, als je het dan toch beter weet, doe het dan lekker zelf.”

Diana schiet in de ouderrol als Peter vergeet zijn bureau op te ruimen. En zo te horen aan Diana gebeurt dit vaker, dat ze Peter moet herinneren aan bepaalde taken. Peter voelt zich dan meteen een kind dat niets goed kan doen en gaat in de verdediging. Dit patroon zorgt ervoor dat ze zich allebei niet gehoord en begrepen voelen.

Wanneer ze in de volwassen rol blijven kan Diana haar verwachtingen en gevoelens op een constructievere manier uiten, terwijl Peter mag gaan oefenen met het nemen van verantwoordelijkheid zonder in de verdediging te schieten.



Een gesprek vanuit twee volwassen rollen kan er zo uitzien:

Diana: “Peter, ik merk dat ik me gestrest voel omdat het huis niet opgeruimd is. Kunnen we afspreken wie wat wanneer doet? “

Peter: “Ja, ik snap het. Sorry dat ik het heb laten liggen, ik had het erg druk met andere dingen. Zullen we vanavond even samen een planning maken?”



Deze nieuwe manier van communiceren geeft hen beiden de ruimte om zich gehoord en gerespecteerd te voelen.


De volwassen rol is leuker

Wanneer beide partners in de volwassen rol blijven, ontstaat er ruimte voor echte verbinding. Je hebt geen behoefte meer aan controle of afhankelijkheid, omdat je elkaar als gelijken ziet. Dit betekent dat je in staat bent om uitdagingen samen aan te gaan zonder elkaar te bekritiseren of te kleineren. Het is voor allebei leuker om een gelijkwaardige relatie te hebben. Je zult heus nog wel in die andere rol stappen af en toe. Vraag je partner je te helpen en je erop te attenderen als het gebeurt. En wees ook wat milder voor elkaar. Ga ervan uit dat jullie er niet op uit zijn om elkaar expres pijn te doen, maar dat je reageert vanuit oude patronen.

Het komt uiteraard door mijn werk als relatietherapeut, dat ik zie dat iedere relatie wel eens wat heeft. Relatieproblemen lijken onoverkomelijk.
Gelukkig zijn relatieproblemen óók interessant. ... al zal dat statement vast óók komen door mijn werk als relatietherapeut ;-)

Wil jij wel eens zien hoe anderen hun relatieproblemen oplossen? Lees dan hoe Coby van Straaten haar relatie onder een vergrootglas legt, en vastbesloten is om die problemen zelfstandig op te lossen. Het levert ontroerende, grappig, herkenbare, gênante en leerrijke anekdotes op. Je leest ze in mijn boek: "Lief, ik heb je (n)iets meer te melden".

Het is geen nieuws als ik zeg dat t naar elkaar luisteren belangrijk zo niet essentieel is in je relatie.
Maar al te vaak luisteren we om weer te kunnen antwoorden.
Een tip of oefening is t volgende:
Spreek om de beurt 5 minuten over wat je bezig houdt of waar je tegenaan loopt bij de ander.
De ander mag niet reageren, maar alleen luisteren en invoelen hoe het voor de ander is.
Daarna draai je de rollen om.
Gebruik zinnen als: Als je dat doet dan voel ik mij... Het raakt mij als je....om zo op een dieper niveau met elkaar te praten en uit de verwijtende sfeer te blijven.
Er zal waarschijnlijk meer rust zijn in de gesprekken en meer aandacht voor de ander wat op zich al goed werkt in een gesprek om gehoord te worden.

We kunnen elkaars gedachten niet lezen. Het helpt als je zo specifiek mogelijk bent in wat je wilt, wat je lastig vind en waar je graag samen naar toe wilt groeien.

Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg..

Ik wil een deel van een artikel met je delen wat ik tegen kwam op "samen sterke relaties bouwen"

Het hart van de zaak
Mannen en vrouwen hebben elk hun eigen kwetsbaarheden. Mannen worstelen vaak met gevoelens van onvoldoende zijn en de daaruit voortvloeiende schaamte, terwijl vrouwen vooral de angst voelen om er alleen voor te staan. Deze emotionele dynamiek wordt vaak aangedreven door hormonale reacties en primitieve hersenfuncties, vooral in momenten van dreigend gevaar of conflict.

Het probleem van praten tijdens conflicten
In een ruzie, wanneer ons lichaam in een staat van paraatheid is, vermindert ons vermogen om rationeel en nuchter te denken. Simpel gezegd doet het deel van de hersenen dat nuchter en logisch kan denken minder mee, want er dreigt gevaar. Hierdoor werkt praten vaak niet; het verergert de situatie alleen maar. Dat is ook de reden waarom je na een ruzie jezelf vaak afvraagt waarom je zo heftig gereageerd hebt. Op dat moment werkt je nuchtere en logische manier van nadenken weer.

Het belangrijkste inzicht dat ik wil delen, is dat op deze momenten zowel jij als je partner bijzonder kwetsbaar zijn, elk verlangend naar begrip en erkenning. En op zulke momenten is WAT je zegt van minder belang en de TOON van wat je zegt bepalend.

De kracht van non-verbale connectie
Wat ik in mijn leven heb ervaren (in allerlei relaties), is dat non-verbale connectie vaak de sleutel is. Een simpele maar krachtige omhelzing, elkaar vasthouden, kan de emotionele barrières doorbreken en een gevoel van veiligheid en verbondenheid herstellen. Dit soort gebaren leidt tot de afgifte van oxytocine, het knuffelhormoon, wat ons helpt om ons meer verbonden te voelen.

Alternatieve gebaren van verbinding
Er zijn meerdere manieren om non-verbaal te communiceren en de verbinding te herstellen. Het kan zo simpel zijn als het inschenken van een drankje, het aansteken van een kaars, of samen een spelletje doen. Het gaat erom dat we elkaar weer zien, echt zien, en de ruimte creëren om te genezen en te groeien.

Begrip en erkenning
Wanneer je die verbondenheid weer voelt, kun je beginnen met praten. Maar dit keer vanuit een plek van begrip en veiligheid, waarbij je de kwetsbaarheid van je partner erkent en respecteert. Dit kan leiden tot diepere, meer betekenisvolle gesprekken en een sterker gevoel van eenheid. Dat gaat het beste wanneer je praat vanuit je eigen gevoel en ver weg blijft bij wat de ander deed of wat je denkt dat de ander deed. Wat gebeurde er bij jou en wat is er in jou geraakt? Houd het bij jezelf!

Praten is essentieel, maar meestal niet de eerste stap. Eerst moet er een basis van vertrouwen en verbondenheid zijn. En soms is het de stille, liefdevolle actie die de krachtigste boodschap overbrengt. De kunst van het bouwen van een sterke relatie gaat niet alleen over woorden, maar ook over het ongezegde begrijpen en erop reageren.

Ik las een inspirerend artikel van Ferdinand bijzet op linked in. Boeiend voor relaties en relatietherapeuten. Hier een citaat uit dit artikel.
"
1. "De meeste modellen voor relatietherapie zijn gericht op verbinden en op fusie, maar slaan het brengen van verschil over."

2. “We are not in the business of change, but in the business of choice. Change is the business of the client.”

Deze uitspraken sluiten aan bij het recent verschenen boek “Relatietherapie een vak apart”. In dit boek bespreken Jan Lens en May Michielsen twee belangrijke visies op relatietherapie, namelijk het Hechtingsmodel van Sue Johnson en het Differentiatiemodel van David Schnarch. Waar Johnson en Schnarch vinden dat hun modellen elkaar uitsluiten, integreren Lens en Michielsen deze met elkaar. Waar Johnson in haar Emotionally Focussed Therapy zich vooral focust op verbinden, hechten en elkaars gevoelens valideren, richt Schnarch zich vooral op differentiëren. Daarmee bedoelt hij dat iedere partner verantwoordelijk is voor zijn of haar eigen leven, emoties en gedragingen. Differentiatie gaat volgens hem over het nemen van de verantwoordelijkheid over je eigen autonomie en verbondenheid. Hoe meer een persoon gedifferentieerd is, hoe meer hij zelf kan zorgen voor zijn eigen behoefte aan autonomie en verbondenheid. Juist dit op eigen benen staan zorgt voor een diepere verbondenheid. Schnarch beschrijft daarbij “4 points of balance” voor differentiatie:

1. Zicht krijgen op waar je zelf voor staat.

2. Je eigen angsten (en emoties) leren reguleren.

3. Leren niet te reageren op de angsten (en emoties) van de ander.

4. Tijdelijk ongemak kunnen verdragen.

Volgens Schnarch en Resnick zijn de meeste stellen niet te weinig verbonden, maar vooral versmolten en kunnen ze het verschil niet dragen. Ze zouden dus meer op hun eigen grond moeten leren staan. "

Een relatiedeal is dat in elke relatie, meer onbewust dan bewust, onderlinge afspraken gemaakt worden. Afspraken die de relatie vorm geven en sturen.

Nu verandert een relatie voortdurend door van alles en nog wat. Door zowel innerlijke processen als uiterlijke invloeden. Er is contant de beweging van naar elkaar toe gaan en weer wat uit elkaar.
Soms werken de deals, de afspraken die er met elkaar ontstaan zijn, de patronen, niet meer (goed). Dan is het een goede zaak om nieuwe deals te maken. Het lukt niet iedereen om een nieuwe manier in omgang met de ander te vinden; om nieuwe afspraken met elkaar te maken. Relatietherapie kan hierbij helpen.