Tips bij relatieproblemen

Pak een Twister-speelmat (of gebruik gekleurde stickers op de grond) en voeg een extra draai toe: elke keer dat je op een gekleurde stip moet staan, moet je elkaar zachtjes kietelen op een onverwachte plek. Lachbuien gegarandeerd en de aanraking zorgt voor extra verbinding. Verliezer? Die moet de ander een mini-massage geven op een zelfgekozen plek. Zo combineer je fun, aanraking en speelsheid, wat de spanning en connectie een enorme boost geeft. Bonus: alleen sokken toegestaan!

Neem elke dag eens een moment om elkaar in de ogen te kijken, ook als je eigenlijk ruzie hebt of het niet echt wil? Lukt het om je blik te verzachten? Kan er zelfs een lachje af?
Vaak helpt dat enorm om spanning in de relatie te verlichten.
Als het ook nog lukt om elkaar even kort aan te raken terwijl je elkaars blik zoekt, worden er nog meer fijne hormonen aangemaakt die de relatie warmer kunnen maken.
We zijn kleine fabriekjes die bestaan uit hormonen, elkaar aankijken is een ingredient om oxytocine aan te maken, waardoor je even vergeet waarom je ook al weer ruzie had over...uhm waar hadden we eigenlijk ruzie over?

Vaak komen mensen in de praktijk voor relatietherapie wanneer ze ten einde raad zijn. Er is dan veel meer gebroken dan lief is. Tip: wanneer je er niet uitkomt met elkaar, maak een afspraak!

In onze praktijk werken we in de sessies relatietherapie met:
• EFT - Emotional Focused Therapie
• Systemisch werk en opstellingen
• Communicatie en NLP
• Herstel balans en harmonie

Voel je vrij om contact met mij op te nemen.

Ik kijk er naar uit.

Weet jij nog wat je partner bezig houdt? Wat je partner echt denkt en voelt? Wees weer nieuwsgierig naar je partner door te luisteren naar je partner en vervolgens door te vragen, zodat je die begrijpt en de ander zich erkent voelt

In een relatie is het beter om te liefde te bevrijden dan de angst te bestrijden.

Soms kunnen we ons in de relatie opeens in een situatie of in een gesprek getriggerd voelen en dan komt het niet uit om dat op het moment uit te spreken. Vanuit een inzicht in de trigger(s) van de ander en deze dan zonder oordeel waarnemen, dan kun je samen een signaal afspreken en er later op terugkomen; op deze wijze voelt ieder zich erkend en is er ruimte tot bespreken.

Ruzies ontstaan altijd vanuit een sterke emotie, voor iets willen vechten! Als die ander nu maar begrijpt dat.....
Het probleem is dat die ander dat precies vanuit dezelfde overtuiging doet. Wij proberen elkaar van ons eigen "gelijk" te overtuigen.
Wat helpt is om je in de positie van die ander te verplaatsen. Als je de emotie en de onderliggende wens van de ander (h)erkent kun je ook meer contact maken met jouw eigen emotie, maar vooral ook jouw onderliggende wens! En als je die naar elkaar uitspreekt ontstaat er ineens begrip vs. ruzie

Houd me vast - Sue Johnson.

Dit boek geeft een inzicht in heel herkenbare patronen bij partners die het moeilijk hebben.
Worstel je zelf met terugkerende ruzies die nergens over lijken te gaan, kom er dan achter waar ze echt over gaan.
Ontdek het patroon van ruzie en maak dat jullie gemeenschappelijke vijand ipv dat je elkaars vijand wordt.

Kortom een interessant boek wat je helpt om inzicht te krijgen in je eigen relatiegedoe.

Stellen die bij mij in therapie komen zijn er bijna altijd van overtuigd dat hij of zij altijd degene is met de meeste verdriet, frustratie, eenzaamheid enz.... Weet dat je partner vaak hetzelfde ervaart maar de uitingen zo anders kan zijn als die van jou. Laat een therapeut de vertaler zijn van jullie emoties.
Bijv. verdriet kan vertaald worden in boosheid/frustratie door je partner terwijl de ander verdriet vertaald in huilen en terugtrekken.
Achter beide emoties zit dus verdriet.
Dus als iemand boos is dan huilt iemand eigenlijk!
Leer elkaar lezen!

Regelmatig een 'check-in' moment inlassen:
• Wat houdt het in? Kies een moment in de week, bijvoorbeeld tijdens het avondeten of tijdens een wandeling, om samen stil te staan bij de relatie.
• Hoe doe je het? Stel elkaar open vragen over hoe jullie zich voelen. Bijvoorbeeld:
o "Waar heb je deze week van genoten?"
o "Is er iets waar je je zorgen over maakt?"
o "Is er iets wat je graag meer of minder zou willen in onze relatie?"
• Waarom werkt het? Door regelmatig open en eerlijk met elkaar te communiceren, zorg je ervoor dat je altijd op de hoogte bent van elkaars behoeften en wensen. Het voorkomt dat kleine ergernissen uitgroeien tot grotere problemen.

“Een relatie is als een tuin: als je hem niet blijft verzorgen, zal hij verwilderen”! Communiceer openlijk met elkaar, maak ook tijd voor jezelf, stimuleer groei en accepteer verandering in de relatie.
Het boek: "Geweldloos communiceren" M. Rosenberg kan je hier goed bij helpen.

Ik geloof erin dat we niet nog méér in de verbinding moeten gaan, maar dat we hebben te leren om op onze eigen grond te gaan staan om dan vanuit hier te verbinden met belangrijke anderen om ons heen. Het richten op je eigen behoeften en persoonlijke inzichten in wat jij nodig hebt, staat voor mij centraal in mijn therapie.

Wil je zelf kijken wat steeds terugkerend is in je relaties?

Breng al je relaties in beeld met deze vragen,

Wat trok je aan in die ander?
Waar ging het fout?
En wie maakte het uit?

En dan wat zie je ? Is het steeds hetzelfde ? Wat zou je anders kunnen of willen doen ?

Een destructieve relatie beëindigen is heel andere kost.

Twee zeer waardevolle boekentips:
- Destructieve relaties op de schop (Jan Storms). Wat mij betreft het meest omvattende boek over narcisme in diverse vormen.
- De boeken van Iris Koops (van Stichting Het verdwenen zelf): herstellen van narcistische mishandeling/ je leven in eigen hand.

Op Spotify kun je allerlei interessante podcasts luisteren over diverse onderwerpen, zo ook over psychologische items waarin veel tips en inside information gegeven wordt. Ik zeg: doen!

Het kan zijn dat je je afhankelijk opstelt in een relatie.
De oorzaak hiervan ligt vaak in je verleden, in hoe je gehecht bent.
Als je onveilig gehecht bent kun je je vastklampen aan je partner, angst hebben om de ander te verliezen.
Uiteindelijk zit de oplossing hiervan niet in het vinden van die partner die wel aan al die verwachtingen voldoet maar om te leren jezelf die bevestiging te geven. Door terug te gaan naar de oorzaak, daar heling te brengen, en te werken aan je zelfvertrouwen zal ook jij een gezonde volwassen relatie aan kunnen gaan.
Ik wil je daar graag bij helpen.
Met hartelijke groet,
Alexandra Heezius

In zijn boek De zeven pijlers van een goede relatie beschrijft Gottmann tientallen situaties en gesprekken tussen stellen waar misgaat, dreigt mis te gaan, of net toch weer goedkomt. Hij heeft samen met zijn vrouw meer dan 20 jaar onderzoek gedaan via video opnames, maar ook door het meten van allerlei lichaamssignalen naar interacties tussen echtparen. Daaruit hebben zij 7 pijlers weten te destilleren die je relatie ondersteunen. "Een uiterst praktische handleiding voor een emotioneel intelligente en duurzame relatie"

Wist u dat er op de wachtlijst van de GGZ maar liefst 90.000 mensen staan? Jaarlijks zijn er 3,5 miljoen mensen die gebruik maken van de GGZ. Er zijn te weinig therapeuten, de bureaucratie is verschrikkelijk, en er zijn gewoon veel mensen met zware problemen. Uiteraard kan ik mensen met zware problemen niet helpen, maar veel lichtere problemen (relatieproblemen, opvoedingsvragen, conflicten, communicatieproblemen) kan ik zeker wel verhelpen.

Bureaucratie
Ik erger me nogal eens aan de bureaucratie en de angst dat mensen niet de juiste behandeling krijgen als ze bij een vrijgevestigde hulpverlener om hulp vragen. En inderdaad dat is een risico. Want er is veel kaf tussen het koren. Maar soms is het essentieel dat men tijdig hulp krijgt en niet hoeft te wachten tot het erger wordt. De wachtlijsten in Nederland (op elk gebied) zijn mij een doorn in het oog. Heel veel mensen moeten te lang wachten op
- Hulp, zorg, psychische zorg
- Een woning, onderdak
- Schuldhulpverlening
- Vergunningen, subsidies, aanvragen van allerlei documenten, etc.

Wachtlijsten
En daar wordt het niet beter van. Veel ellende kan worden voorkomen als je tijdig aan de bel trekt. Uit schaamte doen veel mensen dat niet en hoewel heel begrijpelijk, het is altijd beter om snelle en kortdurende hulp te krijgen voor een beginnend probleem, wat nog niet groot is dan een jaar op een wachtlijst te staan terwijl het water je over de schoenen loopt.

Escalatie
Of maar afwachten tot conflicten zodanig escaleren dat niemand er nog raad mee weet, dat er ernstige dingen gebeuren, soms tot aan suïcides en familiedrama’s toe. Soms kan het al helpen om gewoon eens te kunnen sparren over je probleem. Een gewoon gesprek van mens tot mens, waarbij je op een rij zet waar je je druk over maakt, wat jou ellende geeft.

Geen directe oplossing,
Zelfs als er geen oplossing kan worden bedacht, is dat toch vaak behulpzaam. Maar soms kan iemand, die van een afstand meedenkt tot heel andere conclusies komen en zelfs wel 2 oplossingen vinden die mogelijk bij jou zouden kunnen passen.

Mijn motto
Mijn motto is: je kunt bijna iedere brand blussen met een glas water…..
…als je er maar op tijd bij bent.

Vaak zijn er problemen binnen de familie waar je veel last van kunt hebben in je dagelijks leven. Zoek een therapeut die hierin gespecialiseerd is. Deze kan je verder helpen.

"Come as you are" of "Kom als jezelf" van Emily Nagoski,

In dit boek legt Emily uit hoe de seksualiteit van vrouwen werkt en geeft daarbij wetenschappeklijke onderbouwing. Dit kan vrouwen helpen om hun eigen seksualiteit beter te begrijpen mannen om hun partner te begrijpen.

Kern lessen hierin zijn dat iedere vrouw haar eigen unieke seksualiteit heeft, zoals een vingerafdruk. Hierbij kan tussen vrouwen een grote variatie zitten. Haar boodschap hierin is dat er geen 1 normaal is. Iedereen is anders en dat is normaal.

Tweede les: seks gebeurt in een context. En alle complicaties van het dagelijks leven beïnvloeden de context rond de opwinding, het verlangen en het orgasme van een vrouw.

Uit onderzoek blijkt dat de belangrijkste factor voor vrouwen bij het creëren en onderhouden van een bevredigend seksleven niet is wat je in bed doet of hoe je het doet, maar hoe je je daarbij voelt. Dat betekent dat stress, stemming, vertrouwen en lichaamsbeeld geen randfactoren zijn voor het seksuele welzijn van een vrouw; zij staan ​​daarin centraal. Als je deze factoren eenmaal begrijpt, en weet hoe je ze kunt beïnvloeden, dan kan dit je seks leven veranderen.

Wanneer je meer verbinding in je relatie wilt, is samen tijd doorbrengen belangrijk.
Wat kan je dan doen? Waar kan je overpraten?
Het werkboek van The Marriage Course geeft je ideeën. Maar € 7,50. Echt de moeite waard. Er is ook een Handboek bij dat meer uitleg geeft over de onderwerpen. Ik ook van jou? van Nicky & Sila Lee.
Mocht je willen dan kan je ook nog een cursus volgen. The Marriage Course, waar in je nog dieper op de onderwerpen ingaat.

Wil je meer diepgang of verbinding in je relatie en wil je daar samen mee aan de slag dan is het 'Werkboek voor (echt)paren een aanraden. Gebaseerd op Emotionally Focuses Therapy (EFT).

Ken jij ook de situatie waarbij jij vindt dat je partner van alles moet doen om een situatie op te lossen? En waarbij je partner niet vooruit te branden is? Heel irritant! Maar wil hij of zij die hulp wel? Een mooi schema:

Ervaart je partner een probleem? -> NEE-> ga niet redden
JA
Vaagt je partner jou te helpen? -> NEE -> ga niet redden
JA
Weet je op welke manier je partner hulp wil? -> NEE-> vraag het..
JA
Krijg je er energie van? -> NEE -> geef je grenzen aan.
JA
Ook als deze situatie nog heel lang doorgaat? -> NEE -> geef je grens aan
JA
Ga ermee door!

Overspel of een affaire hakt in een relatie en zet alles op zn kop. Verlies van vertrouwen, schuld, schuldgevoel, twijfel.. het is een emotionele roller coaster.Het hoeft echter niet zo te zijn dat dit het einde van de relatie betekent. Blijf met elkaar praten en geef het tijd. Er zijn veel dingen die jullie kunnen doen om het te overleven, maar de belangrijkste tips zijn:
1. Vertel de gehele waarheid in één keer. Beter om in één keer alles te vertellen dan dat je partner elke keer nieuwe informatie moet verwerken. Dit doet alleen maar meer afbreuk aan het vertrouwen!
2. Ookal wil de bedrogen partner wrs alles weten, het helpt niet als je alle details deelt. Bedenk welke details iets toevoegen en welke alleen maar meer kapot maken.
3. het opbouwen van het beschadigde vertrouwen heeft tijd nodig, maar vraagt ook om akties waaruit blijkt dat de overspelige partner berouw heeft en toch voor de partner wil gaan.
4. Overspel of een affaire gebeurt niet zomaar. Kijk realistisch naar je relatie en onderzoek de oorzaak, en werk daar samen aan.

Mochten jullie er niet uitkomen, begeleid ik jullie hier graag verder in.

Een nieuw jaar brengt ook nieuwe doelen met zich mee. Voor sommige mensen zijn de oude nog niet behaald. Merken jullie dat jullie vooruit willen maar is er geen progressie? Is het tegenwoordig steeds lastiger om echt te kunnen verbinden?
Merken jullie dat het een uitdaging is om elkaar te begrijpen of tijd voor elkaar te maken?

Geef jezelf en de relatie dan een boost. Vindt een relatietherapeut die jullie kan helpen. Door de begeleiding kan je jezelf en je partner weer terugvinden in verbinding .

Meer informatie? Neem dan contact met mij op. 

Tim Keller (schrijver van Het huwelijk zegt: “Funest voor het huwelijk is de ethiek van de zelfontplooiing, waarin het huwelijk en het gezin in dienst staan van persoonlijke ontplooiing, onmisbaar om ‘geslaagd’ en gelukkig te kunnen zijn. Het uitgangspunt is dat ergens op de wereld de enige ware rondloopt en dat we die zullen vinden als we maar goed genoeg zoeken. Dit morele uitgangspunt is in strijd met een cruciaal aspect van het huwelijk. Het doet namelijk geen recht aan het feit dat we altijd met de verkeerde persoon trouwen. We weten nooit met wie we trouwen; dat denken we maar. En zelfs als we met de juiste persoon trouwen, duurt het maar even en hij of zij is veranderd. Want het huwelijk [is iets zo groots] dat we na onze huwelijksdag niet meer dezelfde zijn.

Je zult sterk veranderen op het moment dat je met elkaar trouwt, en je kunt niet van tevoren weten om wat voor veranderingen het gaat. Dus je weet niet, en je kunt dat ook niet weten, hoe de ander er in de toekomst uitziet.

Nergens op de wereld zullen er twee mensen zijn die bij elkaar passen. Stanley Hauerwas, hoogleraar ethiek aan Duke University, heeft daarover een bekende uitspraak gedaan:
“De voornaamste uitdaging van het huwelijk is – leren hoe je moet houden van en zorgen voor de vreemdeling met wie je getrouwd blijkt te zijn”.

Ik daag je uit je te verdiepen in het leven van Jezus Christus: een leven van nederigheid en dienstbaarheid. Als je groeit in deze eigenschappen, kun je een rijk huwelijk hebben.

Boekentip: De relatie-apk van Nynke Nijman
Nynke vindt dat we onze relatie moeten zien als iets wat continu onderhoud en bewuste aandacht nodig heeft, zodat we veel complexere relationele problemen voor kunnen blijven. Elk thema in een relatie – seks, communicatie, kinderen, schoonfamilie – komt aan bod en je krijgt concrete tips, praktijkvoorbeelden en vooral manieren mee om weer naar elkaar te leren luisteren, elkaar te begrijpen én elkaar lief te hebben.
Een aanrader!

Podcast tip
Relatie podcast
B.v. de liefde is op, moet ik scheiden van mijn partner? of
In plaats van snel naar je partner te wijzen, welke vervelende trekjes heb jezelf? of
Wat doet dementie met je seksleven?
En nog veel meer onderwerpen om wijzer te worden wat relatie betreft.
een aanrader!

Seksuoloog Marieke DeWitte. Het geheim van een fijn zeksleven.

Het is een misvatting dat seks in een goede relatie vanzelf gaat. Marieke Dewitte, seksuoloog. Uit Psychologie Magazine.

Ze waren verliefd geworden. Hij was getrouwd, een zoontje van 12 jaar, hun huwelijk stelde al lange tijd niks meer voor. Zij was een heel stuk jonger, woonde op zichzelf. Bij de mediator gaf de zoon duidelijk aan wat hij wilde: bij papa blijven wonen en mama niet te ver uit de buurt, zodat hij zelf daarheen kon fietsen.

Vader zou moeder helpen bij het zoeken naar een woning in de buurt. Maar moeder kwam oorspronkelijk niet uit de omgeving, wilde liever terug naar haar geboorteplaats. Dit was zo’n 25 km verder weg. Ofschoon hun zoon daar erg verdrietig over was , bleef moeder bij haar besluit.

De vriendin die duidelijk was zelf geen kinderen te willen onderschatte duidelijk hoe een mens verandert als hij vader of moeder wordt, hoe logisch men de verantwoordelijkheid neemt voor de kinderen. Zij dacht heel naïef er weinig zou veranderen als ze bij hem introk. Ze zouden alleen vaker bij elkaar kunnen zijn. Zij had ook duidelijk te kennen gegeven géén rol in de opvoeding te wensen en vader had aangegeven dit ook niet te verwachten, maar hij had ook niet in de gaten dat iemand zonder kinderen niet weet hoe het is als je kinderen hebt. Hij was zijn kind gewend. Zij had een leuke baan en wilde alleen maar meer bij deze man zijn, niet bij “een vader”. Voor haar hoefde die zoon niet, voor hem was hij superbelangrijk.

Natuurlijk: de zoon was geen klein kind meer: op 12-jarige leeftijd doen ze een heleboel zelf. Maar ze hebben nog steeds behoorlijk wat ouderlijke begeleiding nodig. Het viel de vriendin zwaar tegen, dat vader de zoon niet wegstuurde naar moeder als zoonlief liever bij vader bleef. Zo had het stel weinig tijd voor elkaar, zaten ze steeds “opgezadeld” met een jongen waar zij niks mee had. Dat viel haar zwaar tegen.

Het viel vader juist tegen dat zijn vriendin geen behoefte had om te investeren in de relatie. Hij snapte niet dat zijn vriendin niet inzag hoe leuk zijn zoon was en hoeveel plezier je daarmee kon hebben. Pogingen om het contact tussen vriendin en zoon aan te moedigen mislukten omdat de vriendin daar geen zin in had. Gedesillusioneerd kwamen ze bij mij.

Met enige creativiteit hebben we allerlei kleine oplossingen bedacht zodat het stel meer tijd had voor elkaar, in de hoop dat contactgroei zou plaatsvinden. Maar zij bleek niet bereid om te investeren in de relatie met zijn zoontje. En dan is er geen houden aan. Inmiddels had ze geen eigen woning meer om op terug te vallen. Met een solide voorbereiding had dit allemaal voorkomen kunnen worden. Waarschijnlijk hadden ze dan nog een tijd blijven LAT-ten.

Three laws pertaining love and the flow of love within families were identified in the seventies. When one or more of these principle are subverted, a disharmony is created and one or more descendent in that family will end up resonating with that unbalance.
There are three laws of love that need to be respected in order for the energy of love to flow and enrich the life of the members of the family.
The first law is the law of belonging. This law states that everybody that is born within a family belongs to that family and has therefore a rightful place in the family, no matter what.
This law requires that nobody is ever excluded by the family. It can happened, however, that member of the family that trigger shame, pain or judgment by other family members, are excluded: for example when nobody in the family talks about that person and the descendants don't even know he/she existed.
To correct this injustice the excluded member(s) will need to be reintegrated and given a place in the heart of at list a family member.
The second law of love is the law of hierarchy. This law talks about the role within a family: who is born first (parents for the children, older siblings for the younger siblings) has a different place and different responsibilities towards the other members of the family.
The parents are always the big one and the children are the little ones, regardless of age. The parents give unconscionably and the children receive with gratitude: this is how the energy is supposed to flow.
For example, when a child judges his/her parents, there is an inversion of the roles: the child feels better than the parents and puts himself/herself in the position of the big one with regards to the parents. This disbalance has consequences and needs addressing.
The third law of love is the law of balance in the roles. This rules connects really closely to the previous one: everybody has a role with certain responsibilities: a mother is different from an aunt, a father from a grandfather. The most important application of this law pertain the couple where the roles and responsibilities are supposed to be shared equally.
When this rule is not in harmony in a family someone is taking responsibilities of a role that doesn't belong and someone else is not taking his/her responsibilities. Healing requires that the role are clarified and repossessed correctly.

The concealed bond that links us with our family of origin has an unsuspected influence on our life. The unconscious loyalties we have with our family are too often toxic and we end up taking on us the destiny and the emotional baggage of our ancestor. And then we have problems in relationships, in work, health that we struggle to solve.
This is the main concept behind the systemic theory and its application: family constellations.
The toxic loyalties that we have towards our family are a form of love that is as unconditional as unaware. It's healthy alternative would be aware love: this is the kind of love that stems out honouring ourselves and our happiness.
When we function under the effect of an unconscious loyalty we can find ourself reliving the destiny of a family member that came before us, a parent, an uncle or an ancestor further up the line.
The unconscious motivation that lead us to be loyal to our family even if to a great cost for ourself is the need, often unconscious, to feel innocent, to be good in the eye of the family, to belong, to be loved.
The two main ways we are loyal is by repeating what has happened to a family member or to repair what happened to a family member.
When I repeat, for instance, I may end up in a relationship with a partner with whom I am in continuous conflict because unconsciously I want to repeat what my parents conflictful relationship.
When I repair, alternatively, I may choose to become a doctor to heal the illness one or more family members suffered or died of.

Weet jij wat jij van je partner verwacht? Als je verwachtingen onbewust zijn dan kunnen ze jou ook onbewust leiden naar ruzie maken met je partner. Het is echt van belang om je verwachtingen te kennen en dan kun je ook gaan zien of ze onrealistisch zijn. Onbewust en onrealistische verwachtingen doen je relatie geen goed. Onderzoek het en ga met je partner in gesprek want je partner heeft ook zijn/haar verwachtingen die je relatie beïnvloeden.
Onrealistische verwachtingen hebben ook effect op andere relaties in je leven zoals op je werk of op school. Dus het is heel helpend om te weten wat ze zijn.

(Maar dat is niet altijd eenvoudig.)

Mevrouw had er genoeg van steeds te investeren in de kinderen van haar vriend en niks terug te hoeven verwachten. Hij was van goede wil, begreep haar volkomen maar dacht eer niks aan te kunnen veranderen. Bij mij in de praktijk kwam hij erachter dat dit wél kon. En dat alleen HIJ er iets aan kon veranderen. Hij onderschatte echter hoe moeilijk dit was.

Ik probeerde hem te laten inzien dat zijn gedrag hierin cruciaal was, en dat hij vooral zichzelf onder de loep moest nemen. Het leek hem echter niet zo’n probleem. Hoewel hij goede voornemens had gemaakt was er weinig van terecht gekomen. Dat komt vaker voor. Het is vaak beter de stap uit te stellen, dan een halve stap te maken. Maar ook als de halve stap is gezet kan het probleem vaak alsnog worden opgelost.

Mensen hebben soms moeite om toe te geven dat ze iets niet kunnen, of niet durven. Ik begrijp dat volkomen. Angst om je kind te verliezen is niet vreemd. Echter: duidelijkheid is iets anders dan boosheid. Hij dacht dat hij boos moest worden. Echter ingrijpen is belangrijk, boosheid hoeft maar zelden. .

Echter je kunt een gedragsverandering niet “tussen de soep en aardappelen” bewerkstelligen. Een echte verandering kan pas als je er echt een PUNT van maakt, als je er echt voor gaat zitten.

Een goede voorbereiding is belangrijk. Ik heb daar wel honderd tips voor. Afhankelijk van het soort kind, de relatie zoals die is, het type ouder, de situatie eromheen, probeer ik mee te denken wat voor deze situatie verstandig is. Ik geef zelden zo maar wat tips uit de losse pols, want sommige tips kunnen desastreus uitwerken als je de situatie eromheen niet meeweegt.

Als je onzeker bent over het kiezen van je woorden is het soms een idee om thuis nog eens te oefenen met je partner, zodat je op het moment suprême niet voor verrassingen komt staan. Oefenen mag natuurlijk ook bij mij in de praktijk.

Als je partner je bedrogen heeft of iets anders naars gedaan heeft, is het een lange weg om hem of haar weer te gaan vertrouwen. Je bent dan geneigd om de 'aanklager' te worden, waardoor je partner vanzelf in het beklaagdenbankje terecht komt en zich dus óf aan het verdedigen en/óf aan het afsluiten is. Hier kom je samen geen stap verder mee.
Hoe begrijpelijk ook dat dit gebeurt, het is belangrijk dat jullie je van dit patroon bewust worden en proberen om weer als twee volwassenen met elkaar te gaan communiceren. Geef en neem de verantwoordelijkheid, waar die hoort te liggen en probeer de ander op termijn weer de kans te geven om ook iets aardigs of liefs voor jou te doen, waardoor er weer ruimte voor herstel van jullie relatie komt.

Vaak zien we de handelingen van de partner als negatief. Bijvoorbeeld, hij/zij let te veel op me, hij/zij bemoeid zich te veel met me, hij/zij luistert niet en praat door me heen. Zo kunnen we nog tal van voorbeelden noemen.
Je kan ook de positieve kant bekijken.
Hij/zij bemoeid zich te veel met me wordt dan, hij/zij is betrokken bij wat ik doe. Of hij/zij let te veel op me wordt dan, hij/zij ziet me staan. En hij/zij praat door me heen (en luistert niet) wordt dan, hij/zij is enthousiast.
Probeer het maar eens, bekijk je partner (weer) eens met die roze bril!!

Bedenk dat vastlopen in een relatie twee kanten heeft. Vaak hoor ik dat de partner te veel bepaald zonder rekening te houden met jou.
Iemand neemt vaak de ruimte die hij krijgt. Assertiever worden en je grenzen stellen werkt vaak heel duidelijk en prettig.
Assertiever zijn betekent dat je jouw eigen gevoel weergeeft en niet in de aanval gaat. Meer van: "voor mij voelt dit niet goed" of "ik zit met dat....

Als je vastloopt in je relatie, bedenk dat eens waarom je op je partner viel.
Hou juist de positieve punten van elkaar vast en probeer elkaar niet te veranderen.

Maak onderscheid tussen oorzaak en schuld.

Vaak word er gewezen naar de ander, de schuldige. Het is effectiever om naar de oorzaak te kijken. Vooral als je kijkt naar oorzaken waar jij iets aan kan doen. Dat betekent dus dat je kijkt naar oorzaken bij jouw zelf. Alleen dan kan je de situatie veranderen, in plaats van met een beschuldigende vinger te wijzen naar de ander.

Natuurlijk kan het zo zijn dat bij jouw of bij de ander nu eenmaal een (grote of kleine) stoornis aanwezig is, bijvoorbeeld narcisme (in meer of mindere mate). Ga het gesprek met jouw partner hierover aan. Openheid is de lijm voor elke relatie, ook al ben ik me bewust dat teveel barsten ook niet goed is.

Hoe leuk en fijn het ook is om in je relatie samen leuke dingen te doen: het is soms ook goed om zonder je partner iets leuks te doen. Een avondje op stap te gaan, een weekendje weg met een vriend of vriendin.

Het is quality time voor jezelf of met een vriend, vriendin, zus, broer, moeder etc.

Én je creëert fysieke afstand. En die afstand kan ervoor zorgen dat jij en je partner weer naar elkaar gaan verlangen! Een welkome onderbreking van het gewone, de sleur, van de vanzelfsprekendheid dat jullie in de weekenden toch wel samen zijn.

En laat dat verlangen nou heel fijn zijn! Vooral als je dat naar elkaar uitspreekt. Want hoe heerlijk is het, als je hoort dat je partner je gemist geeft, naar je verlangt!? Gewoon omdat jij degene bent waar je partner van houdt ❤️.

Maar misschien herkennen jullie je juist in het tegenovergestelde: het leven is druk met werk, het gezin, vrienden, familie, studie en met andere “verplichtingen”. Eigenlijk is er weinig quality time voor jullie samen over. En als jullie samen zijn, wil je eigenlijk even niets. Gewoon even op je telefoon zitten of netflixen. Uitrusten.

Vinden jullie het allebei fijn en spreken jullie dat ook zo naar elkaar uit, top!

Of wordt het meer een gewoonte? En is het lastig om deze vanzelfsprekendheid te doorbreken? Plan dan juist een avondje met ELKAAR in! Zo klein of groots als jullie zelf willen.

Vraag het aan, en je hebt vele onderwerpen die jullie weer nieuwsgierig naar elkaar kunnen maken. Want zeg nou zelf: door de jaren zullen jullie beiden veranderd zijn. En door weer bij elkaar in te checken zorgen jullie ervoor dat jullie relatie met jullie mee mag groeien 🌸.

Iedere relatie kent zijn uitdagingen, geen een mens is hetzelfde. Er is een groot scala aan relatietherapeuten die ieder eigen expertises hebben. Ik ben groot voorstander van de 3e generatie relatie therapie welke er van uit gaat dat de oplossing niet ligt bij het veranderen van de ander maar bij het leren omgaan met het feit dat u partner anders is dan uzelf. Er zijn altijd persoonlijke verschillen en die zullen altijd zo blijven.

Breng de verschillen eens in kaart, beschrijf waar je emotioneel van wordt, beschrijf waar je stress van krijgt en beschrijf hoe je wilt hoe er op bepaalde dingen wordt gereageerd (liefdeskaart). Een mooie basis voor een gesprek.

Hoe graag je dit ook zou willen, dit gaat je nooit lukken.
Wat wel werkt is je eigen houding veranderen ten opzichte van jouw partner.
En als jij iets anders doet, dan zal de ander daar automatisch anders op gaan reageren.
De eerste stap is je bewust te worden van jouw eigen handelen en de patronen die daar aan ten grondslag liggen. Hypnotherapie is hier bij uitstek geschikt voor.

Het boek is geschreven door Martijn Derikx en het helpt je om je geliefde nog beter te leren kennen.

Alles afvinken

Een man kwam bij mij om zijn relatie/samengesteld gezin te reden. Ze woonden al verschillende jaren samen. Zij had 3 kinderen uit een vorige relatie en daarna kregen zij samen nog een zoontje.

Er waren heus wel problemen soms, waarvan hij dacht dat die er gewoon “bijhoorden”. Bijvoorbeeld: Als de kinderen van zijn vriendinnen zich misdroegen voelde dat voor hem toch lastiger dan wanneer hun zoontje zich lastig gedroeg. Zij voelde dat verschil niet, hij wel. Haar kinderen hadden wel een goede band met hem en hij hield ook echt van hen. Daarom had hij ook nooit verwacht dat hij verschil zou voelen als er een eigen kindje bij kwam….

Dus ondanks kleinere en soms grotere problemen had hij gedacht met haar oud te worden. En nu ineens had wilde zij de relatie verbreken….. Zijn wereld stortte in. Hij was bereid om hulp te zoeken, zocht op allerlei websites en kwam op mijn site over samengestelde gezinnen terecht.

Zijn mond viel open, alsof alles op z’n plek viel. Alles wat hij las kwam in hun relatie ook voor. Hij had nog nooit gehoord van een stiefgezincoach en wist niet dat dat bestond! Hoe meer hij las, hoe meer hij herkende. “Ik kon eigenlijk alles afvinken” zei hij, alles wat ik las daar hadden wij mee te maken…..
Hij wilde er nog wel graag voor gaan en hoopte dat zij nog open stond voor hulp. Maar hoe hij ook zijn best deed, het was voor haar te laat. Zij vond dat hij echt verschil maakte tussen haar kinderen en dat van hen beiden. Hij besefte dat hij dit inderdaad deed, en wilde dat niet langer, maar zij had hem hier al zo vaak op gewezen. Zij was al bezig met afscheid nemen van de relatie.

Soms kan de afscheid nemende partner nog worden gemotiveerd tot hulp omdat er ook een gezamenlijk kind is. In dit geval lukte dat niet meer. Zij had te lang verdragen wat voor haar niet te verdragen was……

Vergeving
Daad van eigenliefde
Als je je partner niet vergeeft zit je gevangen in het verleden. Je krijgt door vergeving weer zelf de regie over je eigen leven en je kunt je richten op de toekomst. Je hoeft daarvoor de daad van de ander niet goed te praten.
Uit het boek: Nu begrijp ik je van Huub Buijssen

Als we geen verwachtingen zouden hebben, zouden we niet teleurgesteld kunnen worden. Helaas werkt dat niet voor de meeste mensen. We hebben verwachtingen en dat hoeft ook geen probleem te zijn als we in eerste instantie zelf duidelijk hebben wat we van onze partner verwachten. Kunnen we dat ook communiceren? Kunnen wij zeggen wat we graag zouden willen? En kunnen we accepteren dat onze partner misschien andere verwachtingen heeft? Deze vragen kunnen een aanzet zijn om even te kijken waar we staan.

Communicatie in een relatie

Elke relatie kent wel zijn crisisperioden, en iedereen geeft op een andere manier uiting aan zijn liefde. Volgens Gary Chapman zijn er vijf algemene 'talen' van liefde. Hij schrijft dit in zijn boek; 'De vijf talen van de liefde' Een aanrader! Je kunt je liefde tonen door tijd te besteden aan de ander, of door bemoedigende woorden, cadeaus, hulpvaardigheid, of door lichamelijke aanraking. Verdiep je in elkaars 'taal', dat zal je relatie ten goede komen.

Een steeds terugkerend thema in de sessies die ik geef is verbinding. Niet alleen verbinding met anderen, maar ook met jezelf. Je zou zelfs kunnen zeggen dat vanuit de verbinding met jezelf, verbinding ontstaat met de ander... En dan ontstaat er een relatie. Privé of professioneel, dat maakt niet eens zo uit. Iedere relatie heeft zijn eigen kleur en kwaliteit.

Wil je die kwaliteit behouden of zelfs verbeteren, of wil je die relatie verder inkleuren of uitbouwen, dan zul je zélf in beweging moeten komen. Het komt nog te vaak voor dat we een verwachting bij de ander neerleggen, om onszelf buiten schot te houden. Voor veel mensen is het nieuw om juist zelf in beweging te komen.
Het goede nieuws is: die beweging kun je leren:
If you want something, start giving it!

Boek: Waarom je huwelijk strandt - Matthew Fray

Dit boek kan een reddingboei zijn voor iedereen die achteloos met zijn partner omgaat.

Wijze lessen die de schrijver geleerd heeft van zijn eigen huwelijk dat in een scheiding eindigde. Zoals hij zelf schrijft: ik was een prima kerel maar een waardeloze partner. Hoe komt het toch dat wij ons zo onverschillig gaan gedragen na de verliefdheid en dat wij denken ermee weg te komen?

Het boek is vlot en humoristisch geschreven en voor iedereen min of meer herkenbaar.

Dit boek is erg behulpzaam in het begrijpen van de diepere laag in het onderling contact. Het helpt dat er vele voorbeelden in staan en ook verschillende oefeningen. Leerboek transactionele analyse

Zoek uit of jij vanuit je gezonde volwassen ik een relatie hebt met het gezonde volwassen deel van jouw partner.
Vaak hebben de gekwetste kinddelen een relatie met elkaar. Durf je dit beiden aan te kijken en kunnen jullie beiden verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gekwetste kind, dan verdiept jullie relatie!

Wanneer je een samengesteld gezin bent is het vaak logisch dat het lastig is om elkaar goed te begrijpen in de rol die je hebt. Dit is heel normaal en doet geen afbreuk aan de liefde of genegenheid die je voor elkaar voelt
De sterke emoties die gepaard gaan met de verschillende posities insider (ouder) en outsider (stiefouder) zijn niet prettig. Soms brengt dit schaamte met zich mee. Misschien is het bemoedigend om te weten dat het normaal is dat outsiders zich soms buitengesloten voelen, jaloers zijn, zich onzichtbaar voelen.
Een van de meest cruciale strategieën om het beter te laten lopen binnen een stiefgezin is het aan gaan van één op één momenten. Dus niet om te gaan mixen maar het is effectiever om op te delen. Eén op één tijd ondersteunt alle relaties in het gezin, zowel de nieuwe stiefrelaties als de al bestaande ouder-kindrelaties. Daarnaast hebben stiefkoppels behoefte aan tijd allen, zonder de kinderen om hun relatie te verstevigen. Koppeltijd zorgt ervoor dat dat stiefouders minder gevoel om te moeten concurreren met de sterke ouder-kindrelatie. Daarnaast biedt het de ouder ruimte om tijd en aandacht te geven aan zijn/haar partner onder dat de kinderen telkens beroep doen op hem/ haar. Ouder-kind tijd zorgt vervolgens weer stabiliteit en betrouwbaarheid voor de kinderen. Daarnaast hebben stiefouders en stiefkinderen ook tijd samen nodig zonder ouders om te kunnen werken aan hun eigen nieuwe relatie zonder dat dit wordt overschaduwd door de reeds bestaande band tussen ouder en kind.

De term 'samengesteld gezin' doet veronderstellen dat twee gezinnen/ systemen het best kunnen worden verzacht door veel tijd samen als gezin door te brengen. Soms kan het zijn dat gezinsactiviteiten ondersteunend kunnen zijn voor de ontwikkeling van een gezin. Het blijkt alleen dat dat de uitdaging juist ligt in het samen zijn van een stiefgezin. Hierbij wordt vaak een samenhorigheidsgevoel geforceerd wat druk geeft op de posities van de insider (de ouder) en de outsider (stiefouder). De uitdaging insider-outsider kan zowel voor ouders als stiefouders bijzonder pijnlijk zijn Het is verleidelijk om dat dilemma op te lossen door één kant uit te schakelen. Sommige ouders richten hun aandacht volledig op hun eigen kinderen en laten de stiefouder het zelf maar uitzoeken. Maar ook andersom.. Dus aansturen op een mix, of eerst de relatie en dan het kind zijn niet de oplossingen die helpend gaan zijn. Helpend is het om de moeilijkheid van de posities van de insider en de outsider bespreekbaar te maken.

Hij: "Hoe was je dag vandaag schat"? (Vertaling: ''Ik vraag me af of ze wel wat heeft gedaan"?)

Zij: "Het was een heerlijke dag schat." (Vertaling: Wanneer hou je er nou mee op om mij te controleren"?)

Hij;"Je ziet er leuk uit vandaag"? ( Vertaling: "Hoeveel zou het gekost hebben"?)

Zij; "Wat ben je toch lief" (Vertaling: "Hij zal wel zin in sex hebben"?)

En zo kunnen er nog een heleboel andere vertalingen zijn.
Ook wel ''Aannames'' genoemd. We denke vaak te weten wat de ander denkt omdat we al zo lang bij elkaar zijn en elkaar goed kennen.

Toch kan dat voor verwarring en complicaties zorgen als wat wij denken dat de ander bedoeld niet klopt.

Het zegt ook best veel over jouzelf. |Lijkt mij goed om daar eens over ná te denken:-))

Wat wil Hij Wat wil zij.
Van Dr. Willard Harley

Mannen hebben in het huwelijk ander behoeften dan vrouwen.
Vaak begrijpen ze dat niet en vrouwen evenmin.

Als je dat van elkaar zou kunnen onderkennen en daarop kunt inspelen, wordt het huwelijk een Bron van geluk.

Als zij/hij maar gelukkig is

Samen delen is de aard/kern van een huwelijks-/partnerrelatie. Wil je dat de ander gelukkig is? Neem hem/haar mee in wat je beleeft hebt, wat je bezig houdt.

Hoe?
Stel jezelf (aan het einde van de werkdag) de volgende vragen:
- Waaraan heb ik vandaag plezier beleeft?
– Wat vond ik vandaag vervelend/irritant?

Realiseer je dat je later in je partner dát zoekt wat je niet hebt gekregen bij je ouders. Als je zelf niet hebt geleerd hoe je je emoties kunt uiten, vinden we iemand die dat juist wel kan.

Bijvoorbeeld: Als je van je ouders je verdriet of verdriet niet mocht laten zien, zoekt een vriendin die makkelijk boos en/of verdrietig wordt.
Dan laat je als het ware jouw partner de gevoelens uiten die nog steeds in jou verborgen zijn.

Zodra je weet dat je dit onbewust doet, kun je dat gaan opmerken.
Vervolgens kun je dit voor je zelf gaan benoemen en uiteindelijk ook aan je partner uitleggen. Zodat jullie elkaar beter gaan begrijpen.

Als je met elkaar kunt praten en elkaar kunt begrijpen, kan dat er voor zorgen dat je met empathie naar elkaar kunt kijken.
Of je nou wel of niet besluit om een punt achter de relatie te zetten is op zich niet het belangrijkste. Wel de manier waarop jullie dat doen.
Met wrok en narigheid of een meer neutrale of vriendschappelijke manier.

Vergeet niet dat er een periode is geweest dat jullie van elkaar hebben gehouden. Dat deel waar je dol op was is nog steeds in de ander aanwezig.
Daar kun je actief naar op zoek gaan. Zeker als er kinderen in het spel zijn.

De meeste verliefdheden zijn heerlijk. Het is prachtig, zo zonnig als het leven lijkt. Maar het kunnen ook behoorlijke rampen worden.
Een vrouw die voor de liefde met haar enig kind uit Zuid-Limburg was verhuisd naar een dorpje hier in de omgeving kwam erachter dat haar partner zich niet gedroeg zoals hij zich had voorgedaan. Ze had echt niet gedacht dat deze man zijn vrijgezellenleventje bleef aanhouden en geen aandacht voor haar had. Zij voelde zich een “veredelde huishoudster”. Dit soort dingen gebeurt zelden zo vanuit een vooropgezet plan, maar ook dingen die “gewoon” tegenvallen, bv. dat je geen contact krijgt met de buurt, dat je je niet thuis voelt in de omgeving, dat de stiefkinderen zich vervelend gedragen tegen jouw kind, dat je niet kunt wennen aan je nieuwe collega’s…. alles kan tegenvallen.

TIP
Daarom is mijn advies: als het enigszins kan hou dan je eigen woning nog een tijdje aan.

Natuurlijk heeft het leven risico’s en moet je die soms nemen, maar een goede voorbereiding en “iets op de achtergrond houden” is echt niet overdreven. Een huisje in jouw oude vertrouwde omgeving (al is het maar een kamer) kan ook als uitvalbasis dienen voor de moeilijke momenten als je je oude omgeving mist. Deze mevrouw was genoodzaakt om bij haar bejaarde vader in te trekken met haar kind (het kind wat ook weer moest verkassen). Haar werkplek in de winkel van haar zwager was inmiddels bezet. Gelukkig zijn dit soort situaties uitzonderingen, maar nog steeds gaat 60% van de samengestelde gezinnen binnen 5 jaar uit elkaar.

Het is elke keer een drama als iemand van wat verder weg is verhuisd voor de liefde. Meestal laat men veel van zichzelf achter (huis, werk, vrienden en familie) en als kinderen niet meeverhuizen moeten ze voor de omgangsregeling veel verder reizen en kan het een gedoe zijn om toestemming te krijgen van de ex-partner.
Als het kind wel mee verhuist (bv. omdat de andere ouder niet meer leeft of op een andere manier geen rol kan spelen) moet een kind naar een andere school, opnieuw vriendjes maken, etc. Je kind laat dan dus ook alles achter.