Tips bij omgaan met ziekte

Alsof chronische pijn nog niet vervelend genoeg is, geven we onszelf vaak op de kop voor dingen die we verkeerd hebben gedaan, waardoor de pijn is verergerd. 'Had ik maar zus, en hoe kon ik nou zo stom zijn om zo...' Dit komt bovenop de pijn die je al hebt. Als je daar met zachtheid naar kunt kijken, komt er ruimte voor medeleven met jezelf, voor zelfcompassie. Dan hou je schone pijn over, en wordt de pijn niet erger door je eigen harde oordelen.

Bewegen is helend, als de ziekte het toelaat. De neiging bij ziekte kan zijn dat je binnenblijft en niet of minder beweegt. Hierbij gaat het niet zozeer om sporten maar zachte bewegingen zoals wandelen of fietsen wat heilzaam is. En zoek daarbij de natuur op wat bij kan dragen aan je herstel.

In het Journal of the National Cancer Institute blijkt het doen aan hypnotherapie en zelfhypnose, vlak voor een operatie, als effect te hebben dat minder anesthetica/ verdoving toegediend hoeft te worden, de ingrepen namen minder tijd in beslag en patiënten hadden minder last van pijn, misselijkheid of vermoeidheid.

Hoe kunnen we ons beter voorbereiden op tegenslagen zoals ziekte? Het valt niet mee wanneer je ernstig ziek wordt en je even helemaal van slag bent. Begrijpelijk natuurlijk. Maar hoe wil je er mee omgaan?

 

Zijn er goede momenten uit het leven te halen en hoe krijg je je leven weer meer op de rit? Wat kan jezelf en wat kan je omgeving voor je doen of juist niet? Hoe maak je bespreekbaar wat jij nodig hebt? Laat je niet weerhouden en haal het beste ervoor jou uit, je verdient het!

Goed Leven Manu Keirse en Dirk de Wachter,
IN dit boek gaan de auteurs dieper in op mensen die moeten leven met ziekte of een beperking. En óók op mensen die leven met mensen die leven met een ziekte of een beperking. Hoe draag je bij aan een goed leven voor mensen voor wie een goed leven niet vanzelfsprekend is? Als individu, maar ook als maatschappij? In dit bijzondere boek vertellen de twee verhalen van mensen met een beperking, hun vrienden en familie. Er komen ook zeer concrete onderwerpen voorbij als slechtnieuwsgesprekken, dementie of euthanasie bij wilsonbekwaamheid, tot omgaan met een verlies dat nooit eindigt.

Nieuwe cijfers van het Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL) laten zien dat steeds meer mensen met uitgezaaide kanker langer leven. Van de 60 mensen die in Nederland elke dag deze diagnose krijgen, leeft inmiddels 21% drie jaar later nog. In 2014 was dat nog 17%. Dit laat zien dat het verhaal over kanker niet altijd eindigt bij de diagnose.

Veel mensen ervaren een soort ‘tussenland’: ze zijn niet genezen, niet in actieve behandeling en niet terminaal. Een leven van door-levend zijn, van controle naar controle.

In mijn praktijk hoor ik vaak:
"Iedereen vraagt hoe het lichamelijk gaat, maar bijna niemand vraagt hoe het is om verder te leven met alles wat nooit meer hetzelfde wordt."

Doorleven betekent omgaan met wat verloren is en met wat er nog is. Het betekent grenzen verleggen, plannen bijstellen, kleine momenten koesteren. Het betekent leven met onzekerheid, met schuldgevoel, en uitleggen dat je niet ziek bent, maar ook niet volledig beter.

Medische vooruitgang geeft meer tijd. Maar tijd alleen is niet genoeg. Het gaat erom hoe je die tijd beleeft, met jezelf en met je naasten.

Doorleven doe je niet alleen. Het is samen dragen, samen zoeken naar een nieuwe weg.

Bij Onconsult ondersteunen we mensen bij het vormgeven van hun leven met alles wat veranderd is. Soms helpt het al om woorden te vinden voor wat stil is geworden.

Neem vandaag de stap: praat erover, deel je verhaal, en zoek steun bij anderen die begrijpen wat het betekent om door te leven met kanker. Samen maak je de weg lichter.

Voice Dialoque is een methode waarbij je leert luisteren naar verschillende 'innerlijke delen' of stemmen in jezelf, zoals de Pleaser, de Criticus, de Pusher, het kwetsbare kind, de Innerlijke Beschermer etc. Bij langdurige ziekte kan dit een heel helpende manier zijn om beter met je situatie, emoties en grenzen om te gaan. Door ze te herkennen, in gesprek te gaan met ze, ze ruimte te geven.

Praktische oefening ( 5 minuten)
1. Ga rustig zitten
2. Vraag jezelf 'Welke stem is er nu het meest aanwezig?"
3. Laat die stem even volledig praten
4. Bedank hem en zet hem als het ware 'naast je'
5. Vraag dan: 'Is er ook een stem die ik nog niet hoor, maar die ook iets wil zeggen?'
6. Sluit af door als 'Bewuste Ego'te voelen: 'Wat kies ik nu, vanuit overzicht'?

Het bewust ego is (je kern) deze is nieuwsgierig, objectief en in het hier en nu. Deze hoort aan het stuur te zitten van de bus die jij bent metaforisch. De rest van je innerlijke zooitje zit op de stoelen achter je bewuste ego chauffeur. Wil je ondersteuning bij het leren kennen van jouw delen en bij dit proces dat kan. Neem contact op met mij of mijn collega's die werken met Voice Dialoque. Liefs Maaike

Feitje: Compulsies houden dwanggedachten over ziek worden in stand doordat ze angst telkens wegnemen (Salkovskis, 1985). Met elke compuls waar jij aan toegeeft, krijgt het brein een signaal dat jouw angst reëel is en de compuls écht nodig is om veilig te zijn.
👉 Tip: Oefen om de drang níet uit te voeren — zo leert je brein dat de angst vanzelf afneemt.

In dit boek word je meegenomen in de wereld van verborgen stress en geeft inzicht in de overtuigingen en levenshouding die ziekte kunnen veroorzaken. De auteur is een internationaal spreekster over onderwerpen als spiritualiteit en intuïtieve geneeskunde.

Boos en gefrustreerd zijn omdat een bepaalde ziekte of aandoening jou treft (misschien bovenop allerlei andere nare dingen waar je al last van hebt) is heel normaal. Ga niet te snel naar ‘het is wat het is’. Kijk welke informatie die woede of frustratie je geeft over jezelf, voor je het weet kijk je daar overheen.

Wanneer je ziek bent, ben je soms geneigd je te verzetten en negatief te kijken naar en te spreken over je ziekte of lichaamsdeel dat aangedaan is. Dit deel heeft echter juist jouw liefdevolle aandacht nodig. Ga met je aandacht naar dit deel toe, en probeer het op een liefdevolle manier te benaderen en te ontdekken wat dit deel van jou nodig heeft. Als je dit lastig vindt, neem hiervoor dan contact op met een therapeut.

Boekentip: Winteren, Katherine May

Katherine verkent op een prachtige en troostrijke manier de donkere periodes van het leven, wanneer we ons hebben terug te trekken om onszelf te verzorgen en te herstellen.
We moeten leren de winter uit te nodigen in ons leven. Daar gaat dit boek over: het proces leren herkennen, begrijpen en zelfs koesteren. We zullen er misschien nooit voor kiezen om te winteren, maar we kunnen wel kiezen hoe.

Daniel Derweduwen --- Longkanker is geen fout van het lichaam, maar een overlevingsstrategie. Het is belangrijk dat we als samenleving niet alleen medisch-technisch kijken naar longkanker, maar ook menselijk en psychologisch.
Een andere kijk op ziekte doe je met de Germaanse Geneeskunde. Wetenschappelijk bewezen.
Meer lezen kun je in: spiegelbeeld magazine nummer 8 van dit jaar.

Als je ziek bent (geweest) of een zieke partner hebt, verandert je leven vaak ingrijpend. Je toekomst ziet er ineens anders uit dan je had gedacht. Dat kan gepaard gaan met gevoelens van verdriet, rouw en soms ook verwarring: Wie ben ik nog, nu het anders is?

Zingeving vinden begint bij het erkennen van dat verlies — ook als het gaat om iets wat er nog is, maar niet meer hetzelfde. Dit wordt ook wel "levend verlies" genoemd. Gezondheid, dromen of het leven zoals je het kende... Je moet het soms opnieuw uitvinden. En dat kost tijd.

Neem die tijd. En lotgenotencontact kan helpen om je minder alleen te voelen. In contact met anderen kun je erkenning vinden, jezelf spiegelen en misschien zelfs nieuwe kracht ontdekken.

Je hoeft het niet alleen te doen. Ook als mensen in je omgeving niet altijd begrijpen wat je doormaakt, zijn er wél mensen die je wél begrijpen. Ontmoet ze bijvoorbeeld via lotgenoten contactgroepen.

Goed luisteren naar je lichaam naar wat het aan kan is belangrijk, neem voldoende rust en zorg goed voor jezelf- laat goed voor je zorgen.
Zorg voor voldoende emotionele steun bij alle gevoelens die erbij komen kijken.

Het is niet makkelijk om te leven met wat voor ziekte dan ook! Het kent verschillende fases en door alles heb je, je zo goed mogelijk te navigeren. Dit is een zoektocht waarin het fijn kan zijn om iemand met je mee te laten denken, kijken en zoeken.

Te vaak hoor ik dat men dit binnen een bepaald tijdsbestek gedaan wil of moet hebben. Toch werkt dit vaak niet zo. Het is een langdurig proces met iedere keer een nieuwe fase of laag waar je iets in mag leren of ontdekken. Ons systeem (lichaam en geest) zit vol met helpende signalen, tools en kennis.

Geeft jezelf de ruimte om iemand in je proces toe te laten en mee te laten denken zonder dat hier een tijd of frequentie aan zit. Schakel deze professional in wanneer je voelt dat het fijn is dat er iemand met je meekijkt, duidt wat jij niet ziet of je nog niet gewaar van bent en die helpt/ondersteunt bij jou proces. Dit mag zolang duren als jij wilt en nodig hebt!

Liefs!

Hier een paar tips om beter om te kunnen gaan met ziekte of chronische ziekte.
1. Leer je aandoening accepteren. Dit klinkt als een open deur, maar is van groot belang.
Ontkennen helpt niet. Probeer je ziekte of aandoening te accepteren. Dat kost tijd, maar zo maak je ruimte voor nieuwe dingen.

2. Neem afstand van negatieve gedachten
‘Ik kan dit niet’. Herken je dit soort gedachten? Ze mogen er zijn, maar jouw wilskracht is er ook nog. Vaak kun je meer dan je denkt.

3. Durf hulp te vragen
Vraag hulp bij dingen die je zelf niet kunt: boodschappen, ziekenhuisbezoek, de ramen wassen. Veel mensen willen je graag helpen.

4.Blijf actief
Blijf dingen doen die je fijn en belangrijk vindt. Geeft dat problemen? Bespreek met je werkgever of school welke aanpassingen mogelijk zijn.

5. Verdeel je energie
Ontspanning is net zo belangrijk als inspanning. Verdeel je energie over de dag. Plan je agenda niet te vol. Neem ruimte voor ontspanning.

6. Houd een pijndagboek bij
Geef elke dag je pijn een cijfer tussen 1 (weinig) en 5 (veel) en schrijf het op. Zet erbij wat je die dag hebt gedaan. Zo kun je achterhalen welke dingen het ongemak erger of minder erg maken. Pas je gedrag daarop aan.

De herstelfase die zich na PE/HELLP aandient is complex en er komt vaak veel meer bij kijken dan je kunt overzien. Het is zoeken in wat je aan kan, de balans is kwetsbaar. Je kunt stuiten op veel vragen en onzekerheden en helaas ook op onbegrip. Soms lukt het niet om te werken of überhaupt niet om de dag redelijk door te komen.

Onderwerpen waar je in het herstelproces mee kunt worstelen zijn:
- Verwerking
- Trauma
- Overleving
- Omgaan met veranderde belastbaarheid/grenzen
- Begrip omtrent restklachten
- Onzekerheden betreffende werk, gezondheid, toekomst,
- Veranderingen voor de omgeving en soms hiermee gepaard gaand onbegrip
- Re-integratie
- Moeite met de keuze voor een volgende zwangerschap
- Vertrouwen in lijf kwijt
- Eenzaamheid
- Opbouwen fysieke conditie
- Perspectief

Tijdens mijn eigen moeizame weg naar herstel na HELLP zocht ik naar gerichte hulp, maar ondersteuning vanuit specifieke kennis en begrip bleek lastig vindbaar.
Daarom ben ik een aantal jaar later, vanuit mijn professionele achtergrond op het grensvlak van psychische en fysieke problematiek, vrouwen gaan begeleiden bij het herstel na PE/HELLP.

Mijn tip is; blijf niet in je eentje worstelen, het is zo'n zwaar proces. Hoe verder je in het rood gaat, hoe lastiger en langduriger het herstel. Zoek gerichte ondersteuning.

Wat zeg je wel? Communicatietips bij de diagnose kanker

Je hoort het nieuws via een appje, via via of tijdens een onverwacht belletje. Een goede vriend, collega, buurvrouw: de diagnose kanker. Terwijl je probeert te bevatten wat dit betekent, schiet er ook meteen iets anders door je hoofd: Wat moet ik zeggen? Wat kan ik doen?

Het is precies dat ongemak waar veel mensen last van kunnen hebben. Over de stiltes, de onhandige opmerkingen, de clichés en vooral: over wat mensen met de diagnose kanker echt nodig hebben van de mensen om hen heen.

Want niemand leert je hoe je steun biedt als het leven op zijn kop staat. Toch willen we dat allemaal kunnen doen: er zijn. Maar hoe dan?

Luister actief, zonder te willen oplossen

Probeer echt te luisteren, zonder het gesprek te sturen of meteen oplossingen te bieden. Je hoeft de pijn niet op te lossen, je mag die gewoon samen dragen.
Tip: Gebruik zinnen als:
“Ik hoor dat het veel is voor je.”
“Wat raakt je het meest op dit moment?”

Laat ruimte voor stilte

Stilte kan ongemakkelijk voelen, maar is vaak nodig. De diagnose kanker roept intense emoties op. Stilte is geen zwakte, het is ruimte om iets te laten binnenkomen.

Tip: Wees aanwezig, maak oogcontact, adem rustig mee. Je aanwezigheid is genoeg.

Vraag wat iemand nodig heeft – vandaag

De behoefte verandert vaak van moment tot moment. Wat gisteren prettig was, kan vandaag te veel zijn.
Voorbeelden:
• “Heb je behoefte aan afleiding of wil je er juist over praten?”
• “Wat kan ik nu voor je betekenen?”

Wees eerlijk als je het lastig vindt

Je kwetsbaarheid maakt je menselijk, niet ongeschikt.
“Ik vind het moeilijk om de juiste woorden te vinden, maar ik ben er wel.”
Door dit te benoemen, neem je de spanning weg voor jullie beiden.

Pas je communicatie aan iemands stijl aan

De één wil praten, de ander liever appen. De één wil diepgaande gesprekken, de ander luchtigheid. Kijk wat past bij de persoon vóór je.

Vraag eventueel: “Wat vind jij fijn qua contact de komende tijd?”

Blijf contact houden – zonder druk

Veel mensen haken na verloop van tijd af. Juist in de periode na de behandelingen, of als iemand terminaal is, is contact belangrijk. Maar: houd het licht, op maat en vrijblijvend.
Tip:
• Stuur een kaartje zonder vraag.
• App: “Ik denk aan je, geen reactie nodig.”

Normaliseer emoties en veranderlijkheid

Mensen met de diagnose kanker gaan vaak door een emotionele achtbaan. Ze mogen zich de ene dag krachtig voelen, en de volgende dag intens vermoeid. Help ze om zich niet schuldig te voelen over hoe ze zich voelen.

“Het is logisch dat je je zo voelt. Alles wat je voelt, mag er zijn.”

Blijf trouw aan jezelf

Soms proberen mensen ‘de ideale helper’ te zijn, maar daardoor wordt het contact ongemakkelijk of onecht. Blijf wie je bent. De ander heeft daar het meeste aan.

“Ik weet niet altijd hoe ik het moet doen, maar ik wil er voor je zijn zoals ik ben.”

Durf te vragen naar het onbespreekbare

Als de band sterk genoeg is, durf dan ook thema’s aan te snijden die vaak onbesproken blijven: angst, eenzaamheid, sterfelijkheid.
“Maak je je zorgen over wat er nog komt?”
“Zijn er dingen die je wilt delen of regelen?”

Let op: dit vraagt veiligheid, en het juiste moment.

Zorg dat je zelf in balans blijft

Zorgdragen voor een ander kan uitputtend zijn. Zonder zelfzorg geen lange termijn ondersteuning.
Ben je bewust van je grenzen: wees eerlijk over wat je kunt doen zonder aan jezelf voorbij te gaan.

Samengevat
Goede communicatie bij de diagnose kanker gaat over aanwezigheid, afstemming, echtheid en flexibiliteit. Er is geen perfecte manier. Maar door echt te luisteren, ruimte te geven en trouw te blijven aan jezelf, geef je vaak precies wat nodig is: menselijkheid.

Wil je meer weten over wat je als naaste kunt doen? Of wil je zelf ondersteuning bij alles wat op je afkomt, als patiënt of als betrokken ander?

Lindsay Kersten-Benders biedt professionele psychosociale begeleiding voor mensen met kanker en hun naasten, zowel tijdens als na de diagnose. Je staat er niet alleen voor.

Als je (chronisch) ziek wordt, moet je in versneld tempo een hoop leren over het leven en over goede zelfzorg. Laten we het eens niet hebben over de negatieve beeldvorming rondom chronisch zieken, maar over wat je van deze mensen kunt leren. Dat is een hele hoop namelijk!

1. Jezelf accepteren
Als je hoort dat je ziek bent, komt het accepteren van jezelf mét die ziekte ineens op de voorgrond te staan. Er zijn verschillende fases die je dan doormaakt, van ontkenning en rouw tot acceptatie. Laat je inspireren door mensen die dit voor elkaar gekregen hebben.

2. Pijn en ongemak verdragen
Pijn? Oh, dan neem je toch even een paracetamolletje? Bij chronische pijn is een paracetamol vaak niet meer genoeg. Bovendien kan er bij pijnstillers gewenning ontstaan, waardoor je steeds meer nodig hebt om de pijn te verminderen. Mensen met een chronische ziekte moeten dus vaak andere methoden gebruiken om de pijn te verdragen: afleiding zoeken, of juist rust nemen, iets creatiefs doen, een stukje wandelen, een (huis)dier aaien…

3. Je leven waarderen
Wat als er nauwelijks iets overblijft? Je moet stoppen met school, kan niet meer werken, kan nauwelijks relaties onderhouden en zelf je huishouden doen lukt ook niet meer. Hoe kun je dan toch nog een zinvol leven leiden? Veel mensen met een chronische ziekte hebben daar iets op gevonden. Ze bloggen bijvoorbeeld over hun situatie. Dat kan vanuit huis en draagt bij aan het begrip voor mensen met een chronische ziekte. Het vinden van waarde in andere dingen dan alleen werk kan heel bevrijdend zijn.

4. Genieten van kleine dingen
Als je ziek bent en geen grote uitstapjes of reizen meer kunt maken, moet je het zoeken in de kleine dingen: de zon die je kamer in schijnt, een leuk liedje op de radio of een paar uurtjes met weinig pijn. Rechts bovenin vind je een knop naar mijn Instagramprofiel. Daar laat ik zien van welke kleine dingen ik geniet.

5. Nee zeggen en grenzen aangeven
Je mag altijd nee zeggen. Een uitleg is vaak niet nodig. Chronisch zieken moeten vaker dan gemiddeld iets afzeggen en hebben daarom veel ervaring met nee zeggen. Let eens op hoe zij dat aanpakken.

6. Balans aanbrengen in je leven
Ik zie veel mensen die niet ziek zijn worstelen met de balans in hun leven. Ze hebben nooit geleerd dat je niet alles kan doen wat je wil, omdat je lichaam gaat tegensputteren als er teveel werk of stress in je leven is. Bij mensen die wel ziek zijn gaat het misschien om een hele andere balans: niet kunnen koken, omdat je naar het ziekenhuis moet en dat genoeg is voor die dag. Maar ze moeten wel, als ze nog een enigszins prettig leven willen hebben.

7. Mentale veerkracht/omgaan met tegenslagen
Als je chronisch ziek bent, krijg je te horen dat de symptomen van je ziekte misschien te hanteren zijn, maar dat je altijd met deze ziekte zult leven. Weer opstaan en verdergaan met je leven (op een aangepaste manier) is een grote opgave. Ik merk dat de chronisch zieken die ik ken daardoor goed bestand zijn tegen allerlei soorten tegenslagen. Ze storten misschien even in, maar staan snel weer op en gaan door.

“Ik dacht dat ik me aanstelde. Niemand had me verteld dat dit erbij kon horen.”
Het is een zin die ik zo vaak hoor in mijn praktijk. Mensen die behandelingen voor de diagnose kanker hebben afgerond en te horen krijgen: “Je bent klaar!” Maar zich allesbehalve klaar voelen.

Ze zijn uitgeput. Op. Alsof de stekker eruit is getrokken en er geen reservebatterij meer bestaat.
Ze proberen de draad weer op te pakken — op werk, thuis, sociaal — maar hun lijf doet niet mee. En hun hoofd begrijpt het niet.
Want iedereen denkt toch dat het nu weer ‘goed’ gaat?

Die uitputting is geen gewone moeheid. Het is Cancer-Related Fatigue (CRF).
Een klacht die 30 tot 40% van de mensen langdurig houdt, soms nog jaren na de diagnose.
Deze vermoeidheid ontstaat plotseling zonder reden, voelt als totale uitputting en je herstelt er niet zomaar van.

Toch blijft het vaak onder de radar. Niet besproken. Niet herkend. En voor degene die het treft? Ontzettend frustrerend en eenzaam.

In mijn praktijk zie ik hoe groot de impact is:
Mensen hebben moeite te re-integreren of verliezen zelfs hun werk, trekken zich terug uit het sociale leven, raken zichzelf kwijt.
Ze willen vooruit, maar hun lichaam zegt nee.

Wat ik kan doen, is luisteren, erkennen, uitleg geven en samen zoeken naar een nieuwe weg om te bewandelen.

Vermoeidheid na kanker is niet iets wat je ‘erbij neemt’.
Het verdient net zoveel aandacht als de behandeling zelf.
Want goede zorg stopt niet bij de laatste behandeling, daar begint pas het echte herstel en dat hoef je niet alleen te doen.

In mijn praktijk spreek ik als psychosociaal therapeut in de oncologie dagelijks mensen die leven met of na de diagnose kanker.
Wat mij keer op keer raakt, is hoe vaak mensen vertellen dat ze zich niet gezien of gehoord voelen.

Neem Ans. Ze kwam bij mij op consult, somber, uitgeput en alleen. Niet alleen door haar ziekte, behandelingen en angsten, maar vooral door het gebrek aan steun van haar omgeving. Haar man zei goedbedoeld: “Je moet positief blijven denken,” of “De artsen zeggen dat het goed komt.” Maar die woorden bereikten haar niet. Ze voelde zich niet getroost, maar juist nog eenzamer.

We denken vaak dat we iemand helpen met aanmoedigingen als “je bent sterk,” of “je moet vechten.” Maar in werkelijkheid zeggen we daarmee: “Ik zie jouw pijn liever niet.”

De diagnose kanker is geen strijd. Er is niets te winnen of te verliezen. Het is niet sterker of zwakker zijn. Het overkomt je. En wat mensen dan nodig hebben, is niet een oplossing. Geen advies. Geen positiviteit die het verdriet overschreeuwt.

Wat dan wel?

Wat echt helpt, is aanwezigheid.

Echtheid, oprechte interesse en luisteren zonder oordeel. Zoals Carl Rogers het ooit kernachtig samenvatte: empathie, echtheid en onvoorwaardelijke acceptatie, daar begint werkelijke steun.

Als naaste kun je dat vormgeven door simpelweg te beginnen met een open vraag.
Vragen die niet sturen of oplossen, maar uitnodigen:
“Hoe is dat voor jou?” of “Hoe ervaar je dit nu?”
Zo verschuift het gesprek van het praktische of medische naar wat er gevoeld wordt en daar zit de echte verbinding.

Empathie, zoals Brené Brown het zo treffend omschrijft, is de moed hebben om contact te maken met iets in jezelf dat herkent wat de ander doormaakt. Niet het proberen op te lossen, maar aanwezig zijn in het ongemak.

Vraag jezelf eens af: Hoe voelde ík me op een moeilijk moment in mijn leven? Wat had ik toen nodig?
Dat is het startpunt van echte steun.

1. Sta stil bij wat je voelt, niet alleen bij wat je hebt.
Ziekte raakt niet alleen je lichaam, maar ook je emoties, je zelfbeeld, je relaties. Geef ook die innerlijke ervaring ruimte. Wat doet het met je om ziek te zijn? Wat roept het op?

2. Vermijd de fix-reflex.
Niet alles hoeft direct opgelost of 'weg'. Soms vraagt een klacht niet om actie, maar om aandacht. Kun je erbij blijven, zonder het te willen fixen?

3. Luister naar je lichaam, zonder oordeel.
Je lichaam is geen tegenstander, maar een boodschapper. Misschien vertelt het je iets over grenzen, tempo, of oude spanning die eruit wil.

4. Vraag hulp – op tijd.
Je hoeft het niet alleen te doen. Zoek mensen op die met je mee kunnen kijken, zonder oordeel. Soms is één goed gesprek al een enorme opluchting.

5. Kijk voorbij het symptoom.
Soms ligt er onder een lichamelijke klacht een verhaal dat nog geen stem kreeg. Een gevoel dat lang is weggestopt. Door dat te erkennen, kan er iets verschuiven.

1. Jezelf accepteren

Als je hoort dat je ziek bent, komt het accepteren van jezelf mét die ziekte ineens op de voorgrond te staan. Er zijn verschillende fases die je dan doormaakt, van ontkenning en rouw tot acceptatie. Laat je inspireren door mensen die dit voor elkaar gekregen hebben.

2. Pijn en ongemak verdragen

Pijn? Oh, dan neem je toch even een paracetamolletje? Bij chronische pijn is een paracetamol vaak niet meer genoeg. Bovendien kan er bij pijnstillers gewenning ontstaan, waardoor je steeds meer nodig hebt om de pijn te verminderen. Mensen met een chronische ziekte moeten dus vaak andere methoden gebruiken om de pijn te verdragen: afleiding zoeken, of juist rust nemen, iets creatiefs doen, een stukje wandelen, een (huis)dier aaien…

3. Je leven waarderen

Wat als er nauwelijks iets overblijft? Je moet stoppen met school, kan niet meer werken, kan nauwelijks relaties onderhouden en zelf je huishouden doen lukt ook niet meer. Hoe kun je dan toch nog een zinvol leven leiden? Veel mensen met een chronische ziekte hebben daar iets op gevonden. Ze bloggen bijvoorbeeld over hun situatie. Dat kan vanuit huis en draagt bij aan het begrip voor mensen met een chronische ziekte. Het vinden van waarde in andere dingen dan alleen werk kan heel bevrijdend zijn.

4. Genieten van kleine dingen

Als je ziek bent en geen grote uitstapjes of reizen meer kunt maken, moet je het zoeken in de kleine dingen: de zon die je kamer in schijnt, een leuk liedje op de radio of een paar uurtjes met weinig pijn. Rechts bovenin vind je een knop naar mijn Instagramprofiel. Daar laat ik zien van welke kleine dingen ik geniet.

5. Nee zeggen en grenzen aangeven

Je mag altijd nee zeggen. Een uitleg is vaak niet nodig. Chronisch zieken moeten vaker dan gemiddeld iets afzeggen en hebben daarom veel ervaring met nee zeggen. Let eens op hoe zij dat aanpakken.

6. Balans aanbrengen in je leven

Ik zie veel mensen die niet ziek zijn worstelen met de balans in hun leven. Ze hebben nooit geleerd dat je niet alles kan doen wat je wil, omdat je lichaam gaat tegensputteren als er teveel werk of stress in je leven is. Bij mensen die wel ziek zijn gaat het misschien om een hele andere balans: niet kunnen koken, omdat je naar het ziekenhuis moet en dat genoeg is voor die dag. Maar ze moeten wel, als ze nog een enigszins prettig leven willen hebben.

7. Mentale veerkracht/omgaan met tegenslagen

Als je chronisch ziek bent, krijg je te horen dat de symptomen van je ziekte misschien te hanteren zijn, maar dat je altijd met deze ziekte zult leven. Weer opstaan en verdergaan met je leven (op een aangepaste manier) is een grote opgave. Ik merk dat de chronisch zieken die ik ken daardoor goed bestand zijn tegen allerlei soorten tegenslagen. Ze storten misschien even in, maar staan snel weer op en gaan door.

Zoek je hulp bij je acceptatie, neem contact met me op

" Wanneer we de situatie niet meer kunnen veranderen worden we uitgedaagd om onszelf te veranderen." - Viktor Frankl

In mijn scriptie geschreven in 2003 " Zin van Bestaan" vergelijk ik de situatie waarin Viktor Frankl zat met mijn eigen situatie toen dat ik ziek was op 21 jarige leeftijd.

Schrijf een brief aan de situatie waar je in zit, aan jouw thema, aan het onderwerp dat jou op dit moment het meest bezig houdt in het kader. Dit kan aan je ziekte ziekte zijn of bijv aan een (missend of ziek) lichaamsdeelaan.

Schrijf alles wat er in je opkomt. Denk aan: de verwachtingen die had, wanneer je merkte dat het anders liep, wat er speelt, welke gevoelens er waren, hoe het tot op heden is verlopen, je gevoelens in het hier en nu (kijk of het lukt om echt te schrijven hoe het voelt), de belemmeringen die (de huidige) situatie met zich meebrengt, over dat waar je afscheid van moet nemen, en mogelijk heeft de huidige situatie ook de voordelen, beschrijf die dan ook..
Nogmaals schrijf alles op wat in je opkomt.

Tips:’
- Schrijf in de jij vorm: bijv. Lief leven, Beste … ik had het me anders voorgesteld
…

- Neem de tijd en rust voor deze opdracht.
- Er is geen goed of fout of beter of slechter bij deze opdracht.
- Lees deze brief als je klaar bent hardop voor. Dit kan alleen of aan een bekende of tijdens een coachsessie.

" Wanneer we de situatie niet meer kunnen veranderen, worden we uitgedaagd om ons zelf te veranderen."

Viktor Frankl

De ingang tot verbetering en acceptatie ligt bij onszelf om om te gaan met de situatie die wellicht niet te veranderen is. Ik help je daar graag aan bij.

Steeds vaker wordt de diagnose kanker een chronische ziekte. Dat biedt hoop, maar brengt ook een andere uitdaging met zich mee: levend verlies. Het verlies van gezondheid is misschien het meest zichtbaar, maar het raakt zoveel meer. Je identiteit, je relaties, je toekomst – alles verandert.

In mijn praktijk hoor ik vaak verhalen die dat onderstrepen. Een cliënt vertelde:
"Een paar maanden geleden kreeg ik te horen dat genezing niet meer mogelijk was. Ik nam afscheid van mijn werk, mijn plannen, mijn dromen. Maar nu, dankzij immunotherapie, is de kanker verdwenen. Het lijkt bijna te mooi om waar te zijn. Maar wie ben ik nu? Het leven dat ik voor ogen had, bestaat niet meer. Het voelt als een nieuwe start, maar zonder duidelijke route."

Deze woorden laten zien hoe diep de impact van de diagnose kanker kan zijn, zelfs als de behandeling succesvol is. Levend verlies betekent leven met een voortdurende rouw, zonder afsluiting. Het vraagt om steeds opnieuw loslaten van wat ooit vanzelfsprekend was. Woorden als “gewoon” en “normaal” krijgen een andere lading.

Leven met levend verlies vraagt enorm veel veerkracht. Het dwingt je om je leven opnieuw vorm te geven, ook al weet je niet altijd hoe.

In mijn praktijk Onconsult, zie ik hoe belangrijk het is om aandacht te hebben voor al deze aspecten van verlies. De diagnose kanker raakt niet alleen het lichaam, maar ook het leven in al zijn facetten. Het vraagt om luisteren, erkennen, en begeleiden bij het vinden van een nieuwe balans.

Leven met de diagnose kanker gaat over meer dan overleven. Het gaat over opnieuw betekenis vinden in een leven dat onomkeerbaar veranderd is. Je hoeft dit niet alleen te doen.

Luisteren naar je lichaam is essentieel bij ziekte. Neem voldoende rust en forceer jezelf niet, ook niet op dagen dat je je iets beter voelt. Je energieniveau kan schommelen, en dat is normaal—geef jezelf de tijd om te herstellen. Daarnaast helpt een gezond dieet en voldoende hydratatie om je lichaam te ondersteunen en je herstel te bevorderen. Zelfzorg staat voorop!

Stop met vechten en ben mild voor jezelf.

1. Stop met vechten tegen je ziekte. Verander wat je veranderen kan. Maar als je gaat vechten tegen wat je niet veranderen kan, levert dat alleen maar frustratie op!

2. Stop met de vechten tegen professionals. Professionals die van alles vinden, van je verwachten, die zeggen dat het binnenkort echt beter zal gaan, of dat je juist geluk mag hebben, die vinden dat je nog een tandje bij moet zetten, die je hoop geven dat je met andere medicatie echt nog wel vooruitgang zal boeken, enz. enz.

3. Stop met vechten met je naasten. Hetzelfde geldt voor je naasten maar ook mensen die verder van je af staan. En die het zo goed bedoelen, maar waardoor jij je toch weer niet begrepen voelt en misschien toch aan jezelf gaat twijfelen.

4. Stop met vechten met jezelf! Sta je emoties toe en kijk wat er in het hier en nu wel mogelijk is en wat jij zelf belangrijk vindt. Het is jouw leven. Stop met het herkauwen of idealiseren van het verleden en stop met het proberen de toekomst te voorspellen. Je leeft nu.

En als dit allemaal helemaal niet lukt, dan is dat wat er nu is, en dan mag je daar met mildheid naar kijken. Af en toe (of in een andere fase misschien wel heel vaak) gebeurt dit. Fijn? Nee. Maar menselijk? Ja zeker!

Bij ACT wordt een onderscheid gemaakt tussen Pijn en Lijden. Pijn is concreet: je hebt pijn door een operatie, door een aandoening enz. Dat is naar maar wel een feit. Hopelijk is er medicatie die de pijn kan verlichten of een andere mogelijkheid, die de pijn draaglijk maakt. Lijden is niet zo concreet, het ontstaat door jouw gevoelens en gedachten over de ziekte en pijn. En met je gevoelens en gedachten kun je zelf iets doen: bekijk ze van een afstand, maak je er los van, accepteer de situatie op dit moment.....allemaal ACT technieken.
Een ACT therapeut kan je hierbij ondersteunen, ervaar hoeveel je daaraan kunt hebben.

Het gaat erom dat klachten een boodschap kunnen hebben. Zoals je koud voelen als je iemand mist, of het doet pijn in je hart?
Wat draag je op je schouders of wat ligt er zwaar op de maag.
Stil staan bij je klachten en de tijd nemen om te luisteren naar je lichaamsignalen maakt dat je wellicht een oplossing kan vinden binnenin jou.

Als je een ziekte hebt en er zijn momenten dat je je er alleen voor staat, dan kun je je verbeelding gebruiken om steun van anderen op te roepen.

In hypnose kun je in je verbeelding terug gaan naar de mensen die je eerder ooit steunden, aanmoedigden of geruststelden. Daar aangekomen ervaar je alle fijne ervaringen weer en neem je die als een spons met je mee. Om op momenten dat je het nodig hebt in de spons te knijpen, waardoor er wat van het gevoel van hulp en steun vrijkomt.

Als therapeut help ik clienten om vaardigheden in zelfhypnose te ontwikkelen, zodat ze ook buiten de sessies veiligheid en comfort voor zichzelf kunnen creeren.

Stel grenzen en wees mild voor jezelf: Chronische pijn kan je energie en capaciteit beperken. Het is belangrijk om te leren je eigen grenzen te respecteren. Overbelasting kan de pijn verergeren, dus luister naar je lichaam en wees niet te streng voor jezelf als je een rustpauze nodig hebt.

'Zelfherstel van binnenuit' is een boek van Pascale Bruinen. Zij heeft zelf ervaren hoe enorm helpend het is om positief met jezelf om te gaan in de onzekere tijd als je ziek bent. Zo heeft ze structureel, iedere dag, visualisaties gedaan over de operatie die ze moest ondergaan. De kracht van visualisatie, waarbij je ziet en ervaart hoe je een gebeurtenis wél wilt ervaren is groot.
In de sportwereld wordt dit al heel veel toegepast: in een visualisatie ervaren en voorbereiden van een aankomende wedstrijd.
Dit kun je met alles doen, ook met het verloop van ziekte en behandelingen van ziekte.
Eén van de belangrijkste besluiten die Pascale hierbij zelf genomen heeft: Het heeft geen enkele zin om me angstig te voelen. Dit helpt mij en mijn lichaam niet. Angst en stress zijn niet goed voor het lichaam.
Pascale kiest voor vertrouwen en voor zich zien hoe ze het wel graag wil.
Laat je inspireren door haar boek en ook door haar interviews.
Als hypnotherapeut kan ik je desgewenst begeleiden bij het maken van een goede visualisatie.
Veel vertrouwen en positiviteit toegewenst!

Bij lichamelijke (pijn)klachten is hypnotherapie zeer behulpzaam. Zo kan ik je begeleiden en verschillende methodes aanbieden.
Bij hypnotherapie heb je, omdat je in trance bent, meer contact met het wijze deel van je onbewuste. Met dit wijze deel kun je als het ware een reis door je lichaam maken. Je onbewuste begeleidt je naar de plekken in je lichaam waar je klacht 'is'. Hier krijg je inzicht in wat er aan de hand is en wat er verbeterd mag worden. Je kunt ook communiceren met een lichaamsdeel of met de pijnklacht. Zo kun je processen ten goede veranderen.
Het is helpend dat je deze oefening thuis herhaalt, dit is fijn om te doen: zo krijg je meer regie over je eigen gezondheid.

Er is momenteel geen behandeling bekend voor Long Covid, maar voor veel mensen heeft medische hypnotherapie geholpen bij het verlichten van symptomen zoals overmatige vermoeidheid, kortademigheid, cognitieve stoornissen, hoofdpijn, hoesten, verlies van reuk of smaak duizeligheid en algemene verwarring, wat ook wel bekend staat als ‘brain fog’

De behandeling van Long Covid is nog niet voldoende onderzocht, maar er zijn enkele manieren om de symptomen te verlichten. Eén van deze behandelmogelijkheden is hypnose.

Hoe kan hypnose helpen bij Long Covid?
Hypnose kan een goede manier zijn om met de symptomen van Long Covid om te gaan. Met een hypnosesessie kun je diep ontspannen en je concentreren op het genezen van je lichaam. Dit kan de symptomen van Long Covid helpen verlichten en je in staat stellen weer een normaal leven te leiden.

Uit onderzoek blijkt dat hypnose een effectieve methode is tegen de symptomen van Long Covid. In een onderzoek aan de Universiteit van Hertfordshire werden 60 proefpersonen behandeld met hypnose. De helft van de deelnemers meldde dat hun symptomen na de behandeling aanzienlijk verbeterden.

Het onderzoek liet indrukwekkende resultaten zien. Patiënten en vrijwilligers vertoonden:

meer uithoudingsvermogen en kracht
minder pijn
minder gewrichtspijn en spierpijn
verbeterde slaap
verbeterde mobiliteit en flexibiliteit
gemakkelijk ademen (en verbeterde ademhalingspatronen)
verbeterde zintuigen (smaak, geur, enz.)
verhoogde aandacht en concentratie
een beter humeur
verbeterde eetlust
meer vreugde en positiviteit
verbeterd zelfvertrouwen
verhoogde motivatie en positievere kijk op de toekomst
het vermogen om eenvoudige, alledaagse taken beter uit te voeren
verbeterde geestelijke gezondheid en psychologisch welzijn
verbeterde (en minder extreme) emoties
een algemeen verlangen om vooruit te blijven gaan
en een nieuwe vreugde in het leven



Hoe werkt hypnose voor Long Covid?
Medische hypnotherapie omvat diverse technieken die een balancerend effect hebben op het vegetatieve zenuwstelsel, de regulatie van het immuunsysteem normaliseren en de inzet van hulpbronnen verbeteren, zoals celhypnose.

Hypnotherapie is tevens een holistische behandelmethode die al tientallen jaren met succes wordt toegepast. Bij hypnose worden diepe ontspanningstechnieken gebruikt om lichaam en geest maximaal te ontspannen en daardoor psychosomatische symptomen te verlichten.

Er is vaak onvoldoende begrip Long Covid klachten waar het gaat om erkenning van de ziekte, zorg, verzekeringskwesties, onderzoek naar diagnoses en therapieën en de betrokkenheid van patiënten bij administratieve en administratieve zaken. politieke beslissingen zijn nog steeds ontoereikend."

Veel mensen zijn daarom op zoek naar een alternatief voor de traditionele geneeskunde en vinden hypnose een zachte en effectieve behandelmethode.

Door diepe ontspanning kan het zelf genezend vermogen van het lichaam onmiddellijk worden gestimuleerd en de symptomen van Long Covid worden verlicht.

Maar de vraag die de meeste mensen stellen is: hoe lang duurt het voordat ik resultaat zie?

In principe kan gezegd worden dat de effecten van hypnose al na de eerste sessie kunnen optreden.

Het leven met (chronische) ziekte is een vorm van verlies. Dit wordt wel levend verlies genoemd. Naast het verlies van gezondheid zijn er vaak andere verliezen. Zoals in je zelfbeeld en je relatie, in vriendschappen, op het werk en nog veel meer. Hier mag je om rouwen! En zoek zo nodig hulp, ik kijk graag met je mee wat je helpen kan om te leven met ziekte.

Het is belangrijk dat er ruimte is voor beide kanten van de medaille. Problemen ontstaan vaak vooral waar een van beide kanten er niet mag zijn, bewust dan wel onbewust. Zorg dat beide kanten aandacht krijgen. Dat hoeft niet elke dag even veel te zijn. Soms is er een periode meer behoefte aan stil staan bij de ene kant, of lukt het je niet om ruimte te geven aan een van beide kanten. Dat is prima. Het kan je helpen je te realiseren dat de andere kant er ook altijd is, en soms heb je mogelijk hulp nodig bij het stil staan bij / (her)ontdekken van die andere kant.

De ene kant van de medaille is dan de kant van het verlies, de rouw, de beperkingen, de wanhoop, de pijn, het verdriet, de onzekerheid, het oneerlijke, de angst, het uitzichtloze, de woede, de jaloezie, het schuldgevoel, de schaamte, enz.
En de andere kant van de medaille is de kant van de mogelijkheden en de toekomst, je groei, je leerproces, je waarden, het genieten, de leuke dingen, de waardevolle relaties, de kansen, de nieuwe inzichten en ontdekkingen, nieuwe doelen, dromen, verlangens en dát in/van jou wat helemaal niet veranderd is en wat jou jou maakt.

Realiseer je dat je gedachten krachten zijn, met andere woorden; je kunt jezelf voortdurend negatief toespreken over de situatie, of je kunt op zoek gaan naar positieve gedachten waardoor je je in elk geval beter gaat voelen. Richt je aandacht op datgene waar je je beter door gaat voelen.

Wanneer je te maken hebt met langdurig ziek zijn en met misschien geen duidelijke oorzaak of toekomstperspectief, is het de kunst om enerzijds te accepteren dat dit nu je situatie is en anderzijds je er niet bij neer te leggen.
Het kan helpend zijn om met iemand in gesprek te gaan, die een brede blik heeft en tegelijk in staat is naast te je staan, gedurende je proces. Samen kun je kijken naar welke opties wel nog ingezet kunnen worden en ook aandacht hebben voor een stuk rouw dat er ook bij hoort. Een ritme zoeken dat bij je past en waarbij je toch enige voldoening kunt ervaren.

Chronische vermoeidheid kan een zware last zijn, en vaak lijkt het alsof er geen uitweg is. Maar hypnotherapie biedt een prachtige en effectieve benadering om deze uitdaging aan te gaan.

Wat is de oorzaak van de vermoeidheid?
De oorzaak van chronische vermoeidheid is vaak moeilijk te achterhalen. Het is bekend dat een blijvende vermoeidheid kan ontstaan na een infectie, een operatie, een bevalling, een ingrijpende gebeurtenis, of bij het veranderen van werk, een verhuizing of het overlijden van een naaste. Hoewel de situatie reeds voorbij is, blijft je lichaam erop reageren.

Hoe werkt hypnotherapie?
Bij hypnotherapie wordt gebruik gemaakt van trance. De trance stelt je in staat om toegang te krijgen tot je onderbewuste. Juist omdat de lichamelijke en psychische oorzaken en triggers voor de vermoeidheid vaak onderbewust bepaald worden, is hypnotherapie het middel bij uitstek voor verandering.

Verminderen van stress
Hypnotherapie biedt een veilige en effectieve manier om de diepgewortelde stressreacties aan te pakken die vaak bijdragen aan chronische vermoeidheid.

Pijnbestrijding
Onderzoek wijst uit dat hypnotische interventies duidelijk meetbare effecten op alle neurologische systemen hebben die betrokken zijn bij het creëren van pijn. Afhankelijk van de aard van je klachten kunnen interventies gericht zijn op het hanteren van de pijn en het ervaren van controle, of het verwerken van onderliggende problemen zoals stress, angst, zorgen om de pijn, ziekte, toekomst en alles daaromheen, maar ook oud zeer, trauma en heftige levensgebeurtenissen.


Herprogrammering
Via gerichte suggesties in trance kunnen we je onderbewuste ‘herprogrammeren’ om op een nieuwe, positieve manier te reageren op de situaties die voorheen vermoeidheid, stress, of pijn opriepen, zodat de energiebalans in het lichaam herstelt en je en weer controle krijgt over je dagelijks leven.

Een Weg naar Vitaliteit
Veel mensen ervaren een significante afname van vermoeidheid en een toename van vitaliteit na een reeks sessies hypnotherapie. Het opent de deur naar een leven met weer meer energie en levenslust.

Hoe ga ik om met mijn beperkte energie bij ziekte?

Je hebt mensen die je energie geven en mensen in de nabijheid van wie jouw energie weglekt. Maak eens een lijst met mensen die je energie geven (dat zijn je bruistabletten) en een lijst met mensen die energie onttrekken (zuigtabletten). Wat kun je doen om uit de buurt te blijven van energiezuigers, of hoe kun je zorgen dat je bij hen in de buurt geen energie lekt? Vraag je vervolgens eens af hoe je beter gebruik kunt maken van mensen die jou energie geven.

Oefening uit het boek Natriltijd, terugbuigen na de storm van Riet Fiddelaers_Jaspers.

Het dragen van ziekte, zelf of een naaste, doet veel met je. Je perspectief verandert. Ineens worden andere dingen belangrijk. Een ziekteproces kan het gevoel geven dat je wordt overspoelt door iets waar je geen grip op hebt.
Stil staan en aandacht geven aan wat je wel energie geeft, is belangrijk. Door daarnaar te luisteren en tijd voor te maken, kun je een (klein) moment van energie ervaren, wat ondersteunend is voor je draagkracht. En daarmee ervaar je, hoe klein ook, een moment van grip omdat je daar zelf voor gekozen hebt.

Misschien heeft je ziekte jou iets gebracht waardoor je nu anders in het leven staat. Dat maakt je krachtig. Draag dat uit naar mensen in je omgeving. Op deze manier kun je anderen laten zien dat je meer bent dan jouw ziekte! Daarnaast is het uitdragen van deze kracht ook een mooi signaal naar jezelf.

Tijdens gesprekken met andere mensen, zal niet iedereen reageren op een manier die jou het beste en het snelste kan helpen. Je hebt het gevoel dat mensen je niet begrijpen, zij hebben hebben immers geen pijn, zij zijn niet ziek, zij hebben niet jouw lichaam. Probeer om je daarom niet te veel te laten leiden door hoe mensen reageren. Toch, probeer naar de intentie te kijken, en niet alleen naar het gedrag. De meeste mensen proberen het beste en bedoelen het goed. Blijf daarom in gesprek en leg uit hoe het voor jou is en wat jij nodig hebt.

Laat je niet leiden hoe mensen om je heen reageren op jouw acceptatieproces, want zij hebben niet jouw lichaam. Blijf wel in gesprek.

Ja zeggen heeft een onvermoede kracht. het betekent dat je onvoorwaardelijk en zonder enig voorbehoud ja zegt tegen het leven zoals het zich op dat moment aan je voordoet. Je houding is er één van acceptatie. Door volledig ja te zeggen, ontstaat er transformatie. De keuze voor ja zeggen betekent dat je geleidelijk aan je verzet tegen het leven opgeeft, waardoor je levensenergie ongehinderd door je heen kan stromen en je volledig weer gaat deelnemen aan het leven. Hierdoor ontstaat er vaak weer beweging in de symptomen van de ziekte.

Het boekje De kracht an Ja van John Kalse, is hierbij een aanrader om te lezen.

Veel mensen die vroegkinderlijk trauma hebben ervaren zijn zich hier niet van bewust, maar zijn zich wel bewust van pijnklachten.
Wanneer je als tekorten hebt opgelopen in emotionele afstemming van hechtingsfiguren, kan het zijn dat je niet geleerd hebt je gevoelens en emoties te uiten en om hierin gezien te worden en hiermee om te gaan. De emoties blijven hierdoor vastzitten in je lijf, waardoor je uiteindelijk wel pijnklachten kan gaan ervaren. En hoe meer je je op de pijn richt, hoe minder de echte oorzaak nog aandacht krijgt.
Vraag je de volgende keer als je pijn hebt, welke emotie voel ik? En waar voel ik dat in mijn lijf? En waar heb ik behoefte aan? (Bijv. bij verdriet de behoefte aan troost, en bij angst de behoefte aan geruststelling). En kijk eens hoe je hierin voor jezelf kunt zorgen door bijv. gebruik te maken van geruststellende muziek of een warm dekentje.

Geloof, hoop en vertrouwen zijn de drijfveer om het beste uit jezelf te halen. Vanuit die basis kun je uitreiken voor hulp, heling, liefde en leiding indien nodig. Je activeert zo je zelfhelend vermogen en bent open om te ontvangen. Het is ook hier je vrije wil voor de volle 100% te verlangen naar heling en genezing.
Zolang we in onze overleving zitten zijn we niet gelukkig en is er spraken van angst, stress en kunnen we onszelf onveilig voelen.
Vanuit ontspanning en een positief gemoed kunnen we onze realiteit beter accepteren en ermee dealen.

Als je geopereerd of ziek bent, dan kan het helpen op hypnotherapie in te zetten. Zo kun je minder vloeistof nodig hebben bij anesthesie, of kan het zijn dat een operatie beter verloopt. Ook bij pijn kan hypnotherapie erg helpen zijn.

Boekentip:

De zin van ziek zijn - Thorwald Dethlefseb en Rüdiger Dahlke.

Ik durfde er niet voor uit te komen. Ik deed ook net of het er niet was. Ik zag mezelf als zwak.

De migraine schoffelde ik weg onder het mom van ‘een beetje hoofdpijn’. Dat zei ik alleen wanneer ik scheel zag van de pijn, anders zei ik niets. Ik wilde niet dat iemand iets aan mij merkte. Want naar mijn idee hadden mensen hier een oordeel over. Een oordeel over migraine en daarmee dus een oordeel over mij. Ik moest er echt niet aan denken dat mensen mij zwak zouden vinden of dat ik me aan zou stellen. Ik kreeg het gevoel dat ik ‘gewoon altijd door moest gaan’ en ben opgegroeid met de mentaliteit ‘niet lullen, maar poetsen’.

Later ontdekte ik dat het helemaal niet ging over of de ander mij daadwerkelijk zou veroordelen en of de ander daadwerkelijk een oordeel over migraine had. Ik had er zelf een oordeel over. Dat stuk van mezelf mocht er niet zijn. Ik durf oprecht te zeggen dat deze vastgeroeste overtuigingen in mijn brein invloed hebben gehad op de duur en de mate van mijn migraine.

Ik wil het volgende met je delen lieve lezer. Ik hoop dat jij hier kracht en moed uit kunt halen. Ik ontdekte namelijk het volgende:
Hoe minder ik ging vechten tegen de migraine en hoe beter ik luisterde naar (de signalen van) mijn lichaam, hoe meer rust er ontstond. Alsof ik altijd aan het vechten was tegen de migraine. Er zat vanuit mezelf zo ontzettend veel weerstand hier op. Het mocht er niet zijn. Door hier ruimte aan te geven en de situatie van dat moment te accepteren, viel er een grote last van mijn schouders.

Hier zit voor mij een belangrijke nuance in. Ik zeg niet dat je moet accepteren dat je migraine in je leven hebt. Wat ik bedoel te zeggen, is dat wanneer het op dat moment plaatsvindt, het mij heeft geholpen om er naar te luisteren. Wat vertelt deze migraine mij? Waarom ‘doet’ mijn lichaam migraine? Maar vooral, want ik weet hoe makkelijk je kunt verzanden in de zoektocht van de oorzaak, wat heb ik nodig? Dat is echt de allerbelangrijkste vraag: wat heb jij nodig?

Naar mijn inziens begint dit met lief zijn voor jezelf. Vanuit compassie naar jezelf kijken en handelen. Ruimte geven aan jezelf. Omarmen wat er is. Kortom: zelfliefde.

Hoe beter ik mezelf leerde kennen, hoe beter ik wist wat ik nodig had en nodig heb. Want ik weet inmiddels dat er een aantal belangrijke triggers voor mij zijn die invloed hebben op mijn migraine. Voor mij zijn dat verschillende factoren, die allemaal met elkaar in verbinding staan. Zo heeft stress een belangrijke invloed, maar ook hormonaal. En het bijzondere is dat stress ook mijn hormonen weer beïnvloed, waardoor je dus in een cirkel kunt belanden. Even terug naar de belangrijkste boodschap die ik jou mee wil geven:

Omarm de situaties zoals deze nu is en stel jezelf de vraag ‘wat heb ik nodig?’

Ben je ervan bewust dat je niet de ziekte bent, maar dat de ziekte slechts een deel van je is. Zorg dat dit deel niet de andere delen van wie je bent gaat overheersen. Vind je dit lastig, zoek dan een therapeut die je hierbij kan helpen.

Weer beginnen met werken kan spannend zijn.
Zorg daarom voor een goede communicatie met je werkgever.
Geef aan wat je behoefte is en hoe jij het contact wil vormgeven. Telefonisch, via de mail etc.
Denk na en geef aan hoe je wil opbouwen. Beter is in kleine stapjes en dat meteen een paar uur achter elkaar.
Vraag om ondersteuning als je denkt die nodig te hebben.

Eben Alexander - Na dit leven
Een neurochirurg krijgt een hersenbloeding en heeft een bijna dood ervaring waarna hij geneest.
Hij onderzoekt de emotionele lading van zijn ziekte en welke invloed het heeft op zijn leven/overtuigingen.

Beweging & migraine; wat werkt?

Wij vertellen je vast niets nieuws als we zeggen dat lichaamsbeweging een belangrijk onderdeel is van een gezonde leefstijl.
Maar wist je ook dat al lang is aangetoond dat voldoende lichaamsbeweging ook een positieve invloed heeft op migraine?

Diverse studies hebben het volgende al aangetoond:
• zowel krachttraining als aeroob sporten geven verbetering in de frequentie, intensiteit en duur van een migraineaanval.
• Er zijn aanwijzingen dat intensiever sporten een groter effect oplevert.
• Regelmatig sporten is niet minder effectief dan het gebruik van bepaalde onderhoudsmedicatie voor migraine, zoals topiramaat. Daarnaast kan sporten een goede aanvulling zijn als je al wél medicatie gebruikt tegen migraine.
• Ook sporten die minder intensief zijn, zoals yoga, kunnen een positief effect hebben op migraine.

Tip: Accepteer de werkelijkheid
In de traditie van Zen is er een verhaal dat duidelijk maakt dat het moeilijk of zelfs onmogelijk is om te beoordelen of wat je overkomt een goede of slechte zaak is, en dat het daarom belangrijk is om met gelijkmoedigheid te accepteren wat je overkomt. Het verhaal is ongeveer dit:
Een boer heeft één paard waar hij van afhankelijk is voor zijn werk op het land. Op een dag loopt het paard weg, de buren uiten hun zorg maar de boer is er rustig onder. Enkele dagen later komt het paard terug met een kleine groep wilde paarden. De buren zijn nu blij, de boer blijft er rustig onder.
De enige zoon van de boer breekt op een dag zijn been en de buren uiten hun grote zorgen maar de boer blijft er rustig onder. Een week later komt het leger van de Keizer langs en ronselt alle jonge mannen voor dienst. De zoon van de boer kunnen ze niet gebruiken met een gebroken been, hij mag thuis blijven. De buren zijn nu blij, de boer blijft er rustig onder.

In een westerse spirituele context, de Cursus in Wonderen, heb ik de zelfde boodschap gevonden met een andere redenering. De idee daar is dat je noch de historische aanloop naar een gebeurtenis overziet noch de toekomstige gevolgen daarvan, noch alle gevolgen op het betreffende moment voor andere mensen dan jijzelf. Als je je dit realiseert kun je zien dat je een gebeurtenis niet overziet en niet objectief kan beoordelen of deze “goed” of “slecht” is. Dit inzicht kan je een gevoel geven van machteloosheid omdat je niet werkelijk begrijpen kan, maar ook van vrijheid omdat dit principiële onvermogen je bevrijdt van de noodzaak om de werkelijkheid, en wat jou en anderen overkomt, te beoordelen. Streef steeds naar gelijkmoedigheid.

Omgaan met een ziekte kan een uitdagende en emotionele ervaring zijn. Voor jezelf én voor je omgeving. Hieronder vijf tips die helpend kunnen zijn:

1) Aanvaard je emoties. Het is normaal om verdrietig, boos of angstig te zijn. Probeer deze emoties te erkennen en aanvaarden, ze mogen er zijn, in plaats van ze te onderdrukken en vast te zetten. Dat werkt stress verhogend en kan effect hebben op je ziek zijn.

2) Blijf in contact met anderen. Praat met vrienden en familie over je gevoelens voor steun, of zoek begeleiding bij een professional. Sociale steun (co regulatie) kan een belangrijke rol spelen bij het (leren) omgaan met ziekte.

3) Zorg goed voor jezelf. Eet gezond, beweeg regelmatig en neem voldoende rust.

4) Stel doelen voor de toekomst. Het hebben van iets om naar uit te kijken kan je helpen om positief te blijven in het hier en nu.

5) Focus op het heden. Wanneer je ziek bent kan dit veel onzekerheden met zich mee brengen over de toekomst. Probeer je aandacht in het hier en nu te houden.

Het omgaan met ziekte is een proces dat tijd en oefening kost om je aan te passen aan de veranderingen en eventueel het verlies wat de ziekte met zich meebrengt. Ook wel chronische rouw genoemd. Blijf liefdevol en mild naar jezelf.

Het boek Bondgenoot van Henk Franssen beschrijft het levensverhaal van een immuuncel. Het geeft een nieuwe kijk op wat er in jouw lichaam gebeurt en wat je kan doen om je vitaler en gelukkiger te voelen. Prachtige allegorie!

Als je ziek wordt, is terugkeer naar (eigen) werk niet meer vanzelfsprekend. Re-integreren vraagt veel van je en is voor iedereen anders. Misschien staat je hoofd er niet naar of geeft het jou juist afleiding om het werk weer op te pakken.

Tips voor een goede re-integratie tijdens en na ziekte:
- Blijf tijdens je ziekte in contact met je werkgever. Het is belangrijk om goed met elkaar te communiceren en goede afspraken te maken over wat wel/niet mogelijk is in relatie tot je werk.
- Hou zoveel mogelijk zelf de regie. Geef aan wat je fijn vindt in het contact met je leidinggevende en collega’s en wat haalbaar voor je is in relatie tot werk.
- Zorg voor een gefaseerde opbouw van je belastbaarheid, zodat je niet over je grenzen gaat. Dit voorkomt een terugval en maakt de kans op een duurzame opbouw groter.
- Zorg dat je goede begeleiding ontvangt door een bedrijfsarts en eventueel gespecialiseerd re-integratiebureau.

Veel succes en sterkte!

Heb je hierbij hulp of advies nodig? Neem dan vrijblijvend contact op!