Communicatie tips

Herken je in je eigen familie dat je bepaalde dingen doet, hoe je nu leeft herkenbaar is voor wat geld bijvoorbeeld t.a.v. normen en waarden in het gezin van herkomst. Dat je zoiets hebt zo deden mijn ouders het ook.
Of dat je juist zoiets hebt, mijn ouders hebben dit gedaan t.a.v. bijvoorbeeld studie, verdeling van taken, opvoeding van de kinderen, helemaal goed.
Alleen ik ga dit anders doen omdat dit beter bij mij past en hier voel ik me goed bij.

Herken je dit? Hoe ga jij hiermee om?

Een systeem is eigenlijk een aantal mensen die een groep vormen. Dit kan zijn in een klas, een sportclub, studentenvereniging, een team, een streek zelfs een land en o.a. in de samenleving.

In deze elke unieke groep gelden vaak regels en kaders die anders zijn dan in de andere unieke groepen of systemen.

Het mooie is dat onbewuste patronen die wij met ons dragen gedurende ons leven terug zijn te voeren op deze systemen m.n. het familiesysteem.
Hieromheen kunnen gewoon echt niet, we zijn er hoe dan ook als lid mee verbonden.

Herken je dit? Hoe ga jij hiermee om?

Adem altijd eerst bewust in en bewust uit, zo win je iig 3 seconden voordat je een reactie geeft en soms is dat net genoeg om niet vanuit de irritatie te reageren en hiermee voorkom je een onnodige discussie of escalatie.

Het is goed om regelmatig te checken of je de ander goed heb begrepen voordat je het verkeerd of te snel gaat invullen voor de ander.

Dit boek geeft inzicht in vier gedragstypes (of; Hoe hen te begrijpen die niet begrepen kunnen worden )

Beren op de weg, spinsels in je hoofd.
Omgaan met emoties op het werk: de rationele effectiviteits training. Auteur: Theo IJzermans.

Het bromvliegeffect.
Alledaagse fenomenen die stiekem je gedrag sturen.
Auteur: Eva van den Broek

Parafraseren
Het is nuttig om uitspraken van cliënten te parafraseren om van onmogelijkheden mogelijkheden te maken. Daarbij kunnen ook de werkwoordsvormen een rol spelen: spreek over de problemen in de verleden tijd, over de mogelijkheden in de toekomende tijd:

- ‘Ik kan nooit een afspraak met een meisje maken’
(‘Het is je tot nu toe niet gelukt om een afspraak met een meisje te maken’)

- ‘Ik kan niet afvallen’
(‘Het is je nog niet gelukt gewicht te verliezen’)

- ‘Als ik uit deze depressie kom, kan ik mijn hobby weer oppakken’.
(‘Wanneer je uit de depressie zal komen, dan kun je je hobby weer oppakken’)

- ‘Als ik een baan zou vinden, dan zou dat geweldig zijn’
(‘Wanneer je een baan vindt, dan zal dat geweldig zijn’)

- ‘Ik ben depressief’
(‘Depressie heeft je al een tijdje in zijn greep gehouden’)

Voorbereiding

• Voor je begint met het luisteren naar een cliënt is het van belang je daar goed op voor te bereiden.
• Neem de tijd om contact te maken met je hart om te kunnen luisteren vanuit het hart.
• Neem even de tijd, plaats jezelf in het heden en neem tempo terug.
• Laat bewust alle spanning in je lijf los.
• Adem rustig in door je neus naar je buik.
• Houd de adem in vast en adem rustig uit door je mond. Herhaal dit die keer minimaal.
• Richt je bewust op de energie van waaruit je wil gaan werken.
• Muziek, een oneliner, een gedicht, een beweging of een moment van intense stilte kan je helpen.
• Maak bewust ruimte in jezelf om vast te houden aan mededogen, helderheid, empathie, aan verzoeken waaruit respect blijkt inclusief onszelf.
• Dit zijn hulpmiddelen om ons te verankeren in onze hartenergie en ons te concentreren en voor te bereiden op datgene wat we gaan doen.

Merk je dat je nu toch je nieuwe liefde ook wegjaagt?
Na je scheiding of je laatste verbroken relatie dacht je misschien dat je nooit meer een leuke partner zou tegenkomen. Je voelde je teleurgesteld dat het met je ex niet gelukt was en je wist vooral wat je NIET meer wilde in een relatie.

‘De volgende keer moet het anders’, had je besloten.

En die nieuwe liefde kwam! Wat heerlijk!



Maar gaandeweg merk je dat de geschiedenis zich herhaalt. Bij bepaalde opmerkingen of reacties van je partner voel je die golf van frustratie of verdriet door je heen gaan. Je reageert fel of je trekt je terug in je schulp. Je laat je beïnvloeden door je emoties en bent niet in staat rustig te praten over wat je voelt en wat je denkt. Meteen van 0 naar 100: BAM!



‘Shit’, denk je bij jezelf, ‘waarom kan ik mezelf nou niet in de hand houden?

Waarom drukt ook deze partner weer precies op die knop bij mij, waardoor ik niet anders kan dan uit mijn stekker gaan? Wat is er mis met mij? Straks loopt hij ook bij me weg.’

Er is niets mis met jou.

Dat de geschiedenis zich herhaalt, is geen toeval. Sterker nog, het is juist de bedoeling dat deze partner nu bij jou is beland. Deze partner laat jou zien wat in jou nog geheeld moet worden. Geeft je partner je het gevoel dat je niet goed genoeg bent? Of voelt het meer dat je het niet waard bent om geliefd te zijn? Of krijg je vaak zo’n stemmetje in je hoofd dat zegt: “Zie je wel dat hij je niet belangrijk vindt?”

Jouw emoties en hoe je hierop reageert, zijn vaak prima te verklaren, want ze zijn het resultaat van oude pijn die je (onbewust) meedraagt. Denk aan eerdere relaties of vanuit je jeugd. Misschien voel je je in de liefde snel afgewezen, voel je je soms machteloos of zelfs onveilig. Misschien word je boos omdat er geen rekening met je gehouden wordt of denk je dat je er altijd alleen voor staat. Je brein herkent dit gevoel van vroeger en reageert supersnel: “Dit willen we niet meer voelen! Dit doet te veel pijn! Ik laat dit niet gebeuren!”



Het gevolg? Kies maar:

-In de verdediging schieten om jezelf te beschermen

-Aanvallen en de ander ook pijn willen doen

-Verwijten maken om de aandacht van jezelf af te leiden

-Oude koeien uit de sloot halen om jezelf goed te praten

-In je schulp kruipen en helemaal niet meer praten



Maar wat is het probleem hierbij?

Je nieuwe liefde heeft hier niets mee te maken. Het zijn jouw gevoelens, jouw triggers, die je al zo lang pijn doen. Maar jouw gedrag trekt hem of haar wel mee in een destructief patroon, waarbij jullie niet meer in verbinding kunnen staan.

Hoe emoties je nieuwe relatie kunnen saboteren:

Bijvoorbeeld: Karin, een 42-jarige vrouw, is dolgelukkig met haar nieuwe vriend, Thomas. Hij is attent, geduldig, lief, heeft humor, is avontuurlijk en is alles wat haar ex niet was. Dit is haar droompartner. Maar na een paar maanden merkt Karin dat ze steeds bozer wordt om kleine dingen. Als hij niet binnen een uur reageert op haar appjes of afgeleid lijkt tijdens een gesprek, ontploft ze. Thomas vindt dat Karin hem behoorlijk begint te claimen en voelt zich hier steeds minder fijn bij. Hij begint afstand te nemen, waardoor Karin’s gedrag alleen maar erger wordt.

Karin’s boosheid heeft weinig te maken met Thomas. Het komt voort uit een diepgewortelde angst om niet belangrijk genoeg te zijn. Zonder dat ze het door heeft, projecteert ze deze oude angst op Thomas. Hoe harder zij probeert zijn aandacht te krijgen, hoe meer hij zich ongemakkelijk voelt en afstand neemt. Het resultaat? Precies datgene waar Karin bang voor is: ze raakt hem kwijt.


Herkenbaar? Dan is het tijd om in actie te komen.


Stop met wijzen, start met kijken

De makkelijkste en snelste reactie is om de schuld buiten jezelf te zoeken, zeker als je eerder partners had die jou niet op waarde schatten, te veel kritiek hadden, niet normaal communiceerden, etc. Je denkt misschien: ‘Waarom loop ik steeds tegen dat soort klootzakken aan?

Maar de ongemakkelijke waarheid is: de enige constante factor in al jouw relaties ben jij. En als je hier niets mee doet, zal deze relatie je door de vingers glippen. Je zult je droompartner verliezen omdat je je eigen aandeel in het probleem niet zag.

Als het probleem in jou zit, is dat eigenlijk goed nieuws. Want als het probleem in jou zit, zit de oplossing dat ook. Je kunt echt leren om je emoties onder controle te krijgen, je triggers te herkennen en op een manier te reageren die passender is voor de situatie.


Wat is ervoor nodig om te voorkomen dat je je partner wegjaagt?

Hier zijn drie stappen om je relatie te redden voordat het te laat is:

Herken je triggers:
Welke situaties maken je boos, verdrietig of onzeker? Is het echt iets wat je partner doet, of raakt het aan iets ouds? Als je je diep geraakt voelt, is het meestal iets ouds en herkenbaars.

Voorbeeld: Als je partner niet meteen reageert op een appje, voel je je misschien afgewezen. Vraag jezelf af: is dit gevoel gebaseerd op het nu, of heb ik dit gevoel eerder in mijn leven gehad?

Communiceer anders:
In plaats van verwijten te maken, deel je gevoelens op een rustige, open manier. Zeg bijvoorbeeld: “Ik merk dat ik me onzeker voel als je niet reageert. Dat ligt bij mij, maar ik wil het wel bespreken.”

Dit haalt de druk van de ketel en nodigt je partner uit om begrip te tonen. Natuurlijk is dit niet makkelijk als je in die trigger zit, maar kom er in elk geval later op terug als je je hebt laten gaan. Je zult het steeds eerder bij jezelf herkennen, waardoor je reactie milder wordt.

Zoek hulp:
Dit soort reacties en patronen zitten vaak diep. Je doet ze op de automatische piloot. En als je er over nadenkt, blijf je in cirkeltjes denken, zonder dat er echt iets verandert. Je hebt dan een therapeut nodig die vragen stelt en je naar een doorbraak helpt.



Ga je het zelf nog wel even proberen?

Het is verleidelijk om te hopen dat de dingen vanzelf beter worden. Maar oude patronen verdwijnen niet door ze te negeren. Sterker nog, hoe langer je wacht, hoe groter de kans dat ook deze relatie strandt.

En dat zou zonde zijn, toch? Je hebt iemand gevonden die je gelukkig maakt.

Koester deze relatie. Zorg ervoor. Investeer er in. Investeer in jezelf, zodat je het beste van jezelf aan je partner kunt geven.


Ga je de toekomst herschrijven of de geschiedenis herhalen?

De geschiedenis herhaalt zich alleen als jij dat toelaat. Door te werken aan jezelf en je gedrag te veranderen, kun je niet alleen deze relatie redden, maar ook een sterker en gelukkiger mens worden. Je kunt vanuit je eigen emotionele stabiliteit op een gezonde manier weer met liefde verbinden met je partner. Hoe heerlijk zou dat zijn voor jullie?

Praten in ik-boodschappen zorgt er niet alleen voor dat je de ander minder in de verdediging zet, maar je ook helpt om je eigen gevoelens en gedachten beter te begrijpen en over te brengen. Ze zorgen voor duidelijkere communicatie en voorkomen dus defensieve reacties, wat het gesprek constructiever maakt!

Luister niet om te antwoorden, maar om te begrijpen.

Deze benadering helpt je om je volledige aandacht te geven aan wat de ander zegt, zonder direct bezig te zijn met je eigen reactie. Door eerst echt te luisteren, voel je niet alleen beter aan wat de ander nodig heeft, maar kun je ook effectiever en empathischer reageren. Het voorkomt misverstanden en bouwt vertrouwen op, omdat de ander merkt dat je openstaat voor zijn of haar gevoelens en gedachten.

Ik heb het mensen in mijn praktijk al zo vaak zien ontdekken. Zowel individuen als koppels begrijpen dat communiceren een belangrijk onderdeel is in het leven.

Nou, dat is ook weer geleerd.

... maar ... hóe communiceer je dan? Tja, daarvoor heb ik geen gelikt plan van aanpak dat gegarandeerd werkt. Het blijft volgens mij uitzoeken, uitproberen, uitdagen.

Hoe gaat dát dan? Over die zoektocht, schrijf ik in "Lief, ik heb je (n)iets meer te melden". Een boek zonder oplossingen, met veel inspiratie.

Kijk bij gevoelens naar de onderliggende behoefte.

Een gevoel is altijd verbonden met een behoefte; onder een onaangenaam gevoel ligt een niet vervulde soms onbewuste behoefte.
Als iemand een gevoel uitspreekt kun je je afvragen welke behoefte daar onderligt. Je kunt de ander er ook direct naar vragen. En als je een vermoeden hebt welke behoefte meespeelt kan je die ook benoemen. Bijvoorbeeld: “ben je verdrietig omdat … je vader geen belangstelling toonde voor je nieuwe baan?”

Geef ik wel echt een grens aan? Een grens is een consequentie die jij liefdevol kan uitvoeren als je jezelf in bescherming wil nemen. Een grens is dus niet:
- wens uitspreken
- nee zeggen
- de ander aanvallen of zeggen wat de ander moet doen

1. geef aan wat je onprettig vind
2. geef een consequentie wat "jij" zal doen als stap 1 nog een keer voorkomt
3. DOEN, volg je eigen consequentie op

Alle stappen kunen liefdevol verwoord worden.

1. geef aan wat je onprettig vind
2. geef een consequentie wat "jij" zal doen als stap 1 nog een keer voorkomt
3. DOEN, volg je eigen consequentie op

Alle stappen kunen liefdevol verwoord worden.

Communicatie kent vele facetten. Eentje die vaak ontbreekt is oprecht geïnteresseerd zijn in de ander. Dus je best willen doen om te begrijpen wat de ander zegt; vragen stellen, je gedachten over hetgeen net gezegd is checken, aannames uitvragen e.d. Dit is ook niet altijd gemakkelijk maar wel noodzakelijk om elkaar recht te doen en werkelijk te kunnen begrijpen.

Hoe blijf je in verbinding met je gesprekspartner als het lastig wordt?
Stel je voor.. de emoties lopen op.. en je voelt je getriggerd. Dan kan het heel lastig zijn om nog vanuit je ware zelf -vanuit rust- te communiceren.

Maar als je dit doet: een verzoek doet.. i.p.v. per ongeluk een eis te stellen.. kun je vaak toch weer in verbinding zijn, met jezelf én met de ander.

Een verzoek: hoe doe je dat?
Je beschrijft hoe je het graag wilt, wat je wilt.. en je koppelt daaraan een vraag. Je doet een verzoek of de ander dat ook zou willen met jou. Concreet. (Simple and with a smile)

voorbeeld; Ik zou graag ongedeelde aandacht beleven met je. Dat zou eruit zien als stilte tijd (zonder stoorzenders zoals tv) voor 15 minuten, waarbij we elkaar in de ogen kunnen kijken en niet over iets specifieks hoeven te hebben. Het liefst ervaar ik dan de stilte met je.. zodat we kunnen voelen. Zou je dat ook willen? En wanneer..

Dit is heel wat anders dan het stellen van een verkapte eis.
Stel je voor je zou in de conversatie al helemaal op de kast zitten in getriggerde toestand. Dan zou je hoogst waarschijnlijk verwijten uitdelen.. en helemaal niet helder overkomen, eerder belerend, verwijtend en eisend. waardoor juist ook de ander zich niet begrepen voelt en jij al helemaal niet.

Dus een verzoek doen is de gouden tip om trouw te zijn aan wat je bedoelt.. wat je voor ogen hebt. En daarbij dus een 'vraag' te stellen waarbij er ook ruimte is voor de ander om wat in te brengen.

Een respons van de ander is bijvoorbeeld: Vrijdag komt mij niet uit.. maar zaterdag wel. En je wilt dit 15 minuten? Kunnen we dit doen na het eten, met een kopje thee op de bank? Is dat een goed idee?

Heel veel plezier met 'in verbinding blijven in communicatie'.

Veel mensen willen vaak alleen 'gehoord' worden, het zin in de mens om elkaar te willen helpen. Een tip om 'wel' gehoord te worden, geef van te voren aan dat je een luisterend oor zou willen hebben. Als je advies zou willen hebben, geef je dit ook van te voren aan. Zo weet de ander wat de verwachting is van jou en komt jouw uiting van wat je wilt vertellen beter tot uiting.

Pursuing therapy for the first time (or maybe even the fifth time!) can be daunting. Whether you are looking to build insight, change behaviors, or improve relationships, congratulations for recognizing that need and for taking this sometimes scary step in the right direction. Let me tell you a little bit about what to expect and how to make the most of it.

First of all, I want to be clear that everyone is different. In fact, there's a saying “if you've met one autistic person, you’ve met one autistic person”. That's because no two people will have the same set of challenges and needs, even if they have the same diagnosis. Maybe you are struggling with depression. And maybe your new therapist has treated hundreds of patients with depression. Still, your therapist doesn't know YOU. So give her a chance to get to know you.

Your therapist will likely send you some forms to complete and/or do what we call a “psychiatric interview” to find out a little bit about you. And even if that first “intake” session goes great, she still doesn't know you. If she summarizes your issues in a way that doesn't sound right, correct her. If she doesn't seem to “get it”, explain it again. If she is proposing a technique that isn't working for you, let her know. If she doesn't seem to be paying attention, ask her if this is a bad time. We're human, and sometimes we misunderstand or make mistakes. I promise you, we want to get it right; we want to be as helpful to you as we can possibly be. So please give us a chance to course-correct.

About techniques: there are a lot of them, and your therapist may advertise that they use CBT or DBT or ACT or work from a humanist or feminist orientation or any other of a number of models. None of it matters very much! A famous study we all read in grad school indicated that 90% of your treatment outcomes can be attributed to the therapeutic relationship, not any particular technique. So that being said, if after a few sessions, you just don't feel rapport, don't feel seen or heard, it might just not be a good fit. We're all different, including therapists!

Je nek is heel gevoelig voor spanning. Als er veel spanning op staat, heeft dit een negatieve invloed op hoe jij communiceert. Zorg dus dat je je nek regelmatig even losmaakt. Bijv. door kleine stretchoefeningen of door massage.

Communicatie, zelfinzicht en mentalisaite

Er is tegenwoordig veel nadruk op communicatie skills en assertiviteit. Dat kan zeker helpend zijn. Echter vraagt communicatie op een dieper niveau meer dan dat. Om verbinding met anderen te maken is verbinding met jezelf nodig. Dit vereist voldoende zelfinzicht en goede mentalisatie capaciteiten, namelijk de capaciteit om de motieven, intenties van anderen te begrepen en iemand als een aparte persoon kunnen zien die op een andere manier denkt dan jij. Voor sommige mensen blijkt het moeilijk om zichzelf in anderen te kunnen plaatsen of goed de intenties en motieven van anderen in te kunnen schatten. Er is dan een proces van projectie op anderen van eigen wensen of angsten of zijn er acties genomen als gevolg van verkeerde interpretaties met als gevolg miscommunicatie en teleurstelling. Mentalisatie helpt bij emotie-regulatie, nabijheid en diepgang in het contact met anderen. Een eerste stap om beter te leren mentaliseren is jezelf en andere observeren en alles wat er tijdens de interactie met anderen gebeurt.

Als je aan een ander wilt duidelijk maken dat je ergens moeite mee hebt in de relatie (partner/collega/vriendin) communiceer dan altijd vanuit 'ik'.
Dus bv: 'Ik heb het gevoel dat je me niet liet uitpraten vanmorgen en dat vond ik lastig', in plaats van 'Je liet me vanmorgen al weer niet uitpraten'.
Vanuit 'ik' voelt de ander zich niet meteen aangevallen en kan de ander vaak ook beter openstaan voor wat jij te vertellen hebt.

Krijg je verwijten naar je hoofd gegooid? Neem het dan niet persoonlijk op. Het laatste wat je wil is in een welles-nietes discussie belanden. De ander uit de verwijten omdat er ergens onvrede over is. Ga daarover het gesprek aan, en ga je vooral niet verdedigen. De ander zit meestal niet te wachten op uitleg waarom je zo handelde, maar is ergens door geraakt. Ga daarnaar op zoek. onder harde woorden zit vaak een zachte hulpvraag!
vb je partner is niet boos als je vergeten bent de kliko buiten te zetten, maar voelt zich mssn niet gewaardeerd, gehoord of gezien, of er helemaal alleen voor staan.

Ik kom vaak mensen tegen, die van de ander verwachten wat ze zelf ook zouden doen of zeggen. Natuurlijk weten we eigenlijk in ons hart allemaal dat de ander nou eenmaal een ander persoon is. Toch verwachten we hetzelfde van de ander!
Laat bijvoorbeeld de ander dus zelf bepalen hoe hij/zij zijn liefde aan je laat zien. En is dat niet wat je nodig hebt, ga dan het gesprek hierover aan, en vraag de ander of hij/zij aan jou tegemoet kan komen hierin.
Werkt beter dan de ander verwijten dat hij/zij niet laat zien dat hij/ zij van je houdt!

After relocating to a new country, many couples face difficulties in communication. One major CBT couples therapy tool is to practice 'active listening.' This involves fully focusing on your partner, making eye contact, and avoiding interruptions. Reflect back what you've heard by summarizing their words and feelings, which shows understanding and validates their experience. This can reduce misunderstandings and foster a more supportive and empathetic dialogue, as we often tend to speak for our partner instead of truly listening to what they think, feel, or need.

Bij communicatie is het zoals iedereen wel weet belangrijk om ook echt naar de ander te luisteren. Ook als iemand iets tegen je zegt wat je niet leuk vindt en waardoor je waarschijnlijk snel in verdediging gaat (of aanval :-) ).

Kijk of je het jezelf wat makkelijk kan maken door even tot 5 te tellen en vervolgens te reageren vanuit begrip (ook al ben je het er niet volledig mee eens).

Bijvoorbeeld door te zeggen: Ik snap heel goed dat je je zo voelt en dat dat je boos maakt
of:
Ik kan mij goed voorstellen dat je hier boos van wordt, klopt dat?

Door echt te luisteren en te erkennen hoe de ander zich voelt, komt er ruimte om de emotie te laten zakken en vandaar uit vanuit je eigen gevoel een antwoord te geven hoe iets voor jou is. Op deze manier kan je uit discussies komen/blijven en is het makkelijker om samen een oplossing te ontdekken.

Veel problemen binnen de communicatie gaan over dat we het lastig/spannend vinden om iets te uiten omdat we bang zijn dat de ander op een bepaalde manier gaat reageren of omdat we bang zijn niet serieus genomen te worden. Dit maakt dat we het dan vaak (half) uit de weg gaan waardoor de communicatie ook niet optimaal gebeurd en datgene waar je bang voor bent, vaak uitkomt.

Er zijn maar 3 dingen waar je verantwoordelijk voor bent in alle relaties en communicatie. 1. Je gedrag. 2. Je gevoel. 3. Je Gedachten.
Hoe meer je bij jezelf blijft, hoe meer je kunt bewaken dat je niet getriggerd wordt in oud zeer in de communicatie met de ander.
Erkennen wat je denkt en voelt is belangrijk.
Je kunt het uitspreken naar de ander mits je bewaakt dat jij hier een bepaalde verantwoordelijkheid in hebt en niet perse die ander.
Als je niet meer kunt ontvangen wat de ander zegt, geef het dan eerlijk aan . Benoem wat je gaat doen om ervoor te zorgen, dat jullie op een ander moment weer de communicatie kunnen hervatten over het onderwerp.

Blijf zoveel mogelijk weg van dat je gaat invullen en als je dit wel doet, wees je er dan zoveel mogelijk bewust van - wat dus ook inhoudt dat je ruimte moet maken of geven voor de input van de ander (waardoor dus je invulling aangepast kan worden).

Zeg eens eerlijk blijf jij echt bij iemand zijn/haar verhaal of ben je ook al bezig met wat je wilt zeggen/ een vergelijking met je eigen leven, of een advies. Probeer echt bij iemand zijn/ haar verhaal te blijven en durf door te vragen je komt op mooie inzichten!

Wist u dat er op de wachtlijst van de GGZ maar liefst 90.000 mensen staan? Jaarlijks zijn er 3,5 miljoen mensen die gebruik maken van de GGZ. Er zijn te weinig therapeuten, de bureaucratie is verschrikkelijk, en er zijn gewoon veel mensen met zware problemen. Uiteraard kan ik mensen met zware problemen niet helpen, maar veel lichtere problemen (relatieproblemen, opvoedingsvragen, conflicten, communicatieproblemen) kan ik zeker wel verhelpen.

Bureaucratie
Ik erger me nogal eens aan de bureaucratie en de angst dat mensen niet de juiste behandeling krijgen als ze bij een vrijgevestigde hulpverlener om hulp vragen. En inderdaad dat is een risico. Want er is veel kaf tussen het koren. Maar soms is het essentieel dat men tijdig hulp krijgt en niet hoeft te wachten tot het erger wordt. De wachtlijsten in Nederland (op elk gebied) zijn mij een doorn in het oog. Heel veel mensen moeten te lang wachten op
- Hulp, zorg, psychische zorg
- Een woning, onderdak
- Schuldhulpverlening
- Vergunningen, subsidies, aanvragen van allerlei documenten, etc.

Wachtlijsten
En daar wordt het niet beter van. Veel ellende kan worden voorkomen als je tijdig aan de bel trekt. Uit schaamte doen veel mensen dat niet en hoewel heel begrijpelijk, het is altijd beter om snelle en kortdurende hulp te krijgen voor een beginnend probleem, wat nog niet groot is dan een jaar op een wachtlijst te staan terwijl het water je over de schoenen loopt.

Escalatie
Of maar afwachten tot conflicten zodanig escaleren dat niemand er nog raad mee weet, dat er ernstige dingen gebeuren, soms tot aan suïcides en familiedrama’s toe. Soms kan het al helpen om gewoon eens te kunnen sparren over je probleem. Een gewoon gesprek van mens tot mens, waarbij je op een rij zet waar je je druk over maakt, wat jou ellende geeft.

Geen directe oplossing,
Zelfs als er geen oplossing kan worden bedacht, is dat toch vaak behulpzaam. Maar soms kan iemand, die van een afstand meedenkt tot heel andere conclusies komen en zelfs wel 2 oplossingen vinden die mogelijk bij jou zouden kunnen passen.

Mijn motto
Mijn motto is: je kunt bijna iedere brand blussen met een glas water…..
…als je er maar op tijd bij bent.

Kritiek
Het is veiliger dan je denkt om kritiek te krijgen. Zo'n drie miljoen jaar geleden betekende kritiek ook letterlijk een directe bedreiging. In die tijd had kritiek gevaarlijke gevolgen: verstoting uit de groep of ten prooi vallen aan gevaarlijke roofdieren. Je kon zelfs je leven verliezen.

Vandaag de dag kunnen onze reacties op fouten en kritiek nog steeds zo heftig zijn.
Het bezorgt je een hormonale schrikreactie die ons een vervelend gevoel geeft en ons helpt om nooit meer te vergeten wat we fout hebben gedaan. We zijn als het ware genetisch geprogrammeerd.
Ik nodig je uit om onderaanstaande adviezen eens uit te proberen en te ervaren hoe je er ook anders mee kunt omgaan.
* Luister aandachtig naar kritiek
* Bedenk of en in welke mate je het ermee eens bent
* Vraag verduidelijking en concrete voorbeelden
* Vertel eens waar je het mee eens bent. Als dat nit het geval is, vrplaats je in de ander of je vanuit diens gezichrspunt de kritiek begrijpen kan
* Vertel dan waarmee je het niet eens bent

Vraag jezelf af 'wat zou Liefde zeggen?' als je communicatie met de ander niet lekker loopt. Liefde gaat niet over gelijk hebben, liefde gaat over verbinding maken, oog hebben voor jezelf én de ander. Open je hart en laat je hart mee communiceren en je zult ontdekken dat het makkelijker gaat.

We kunnen vaak goed vertellen wat ons niet aan staat of wat je anders zou willen.
Bijvoorbeeld: Jij bent heel veel aan het werk en nu laat je mij opdraaien voor de kinderen. Dat is nu net niet de juiste manier van communiceren.
Met regelmaat vertellen we er dan niet bij wat het met je doet.
Voel eens wat het met je doet. Waar gaat het echt over? Waar zit je angst, pijn. Wat is je verlangen en wat is je behoefte. Wat maakt je nu zo verdrietig of boos of wat mis je? Als je dat kunt vertellen aan de ander, zonder dat er een verwijt, oordeel of een aanval op de ander is gericht dan is er weer verbinding. Antwoord op bovenstaand voorbeeld kan zijn:
Ik mis je en ik heb behoefte aan meer verbinding met jou. Ik vind het zo fijn als we samen tijd doorbrengen. Daar word ik gelukkig van. Je zult merken dat de ander dan veel meer naast je komt te staan in plaats van tegenover je.

Zeggen wat je dwars zit

Het zal heel duf, gekunsteld en onwennig voelen. GOED ZO! Het is een teken dat jullie nu echt iets anders doet samen. Wellicht krijg je nu dus ook een andere uitkomst dan geruzie en irritatie…

1. Neem een positieve grondhouding
Ga uit van het goede fundament van jullie relatie, dat er een basis aanwezig is van liefde voor elkaar, respect voor de ander, gevoel van gelijkwaardigheid en vertrouwen. De ander wil jou niet opzettelijk pijn doen.

2. Benoem de feiten
Benoem concreet gedrag dat je waarneemt. Begin je zin met; Ik zie dat…Ik merk dat…ik hoor je zeggen dat… (Benoem wat een ander zou waarnemen als je het zou filmen)

3. Benoem je gevoelens
Wat doet het gedrag van de ander met jou? Begin je zin met; Ik voel me daardoor…wat het met mij doet is dat….Wat er dan bij mij vanbinnen gebeurt is…

4. Geef je behoeften aan
Geef aan wat jouw wensen zijn en waar jouw behoeften liggen. Begin je zin met; Ik zou het fijn vinden als…ik zou het prettig vinden als…ik verlang ernaar dat…

Toen ik gisteren met je wilde praten, onderbrak je me middenin een zin en zei je dat je geen tijd had, omdat je net van plan was het gras te maaien. Je bent er later niet op terug gekomen. Ik voel me daardoor erg verdrietig omdat ik dan de indruk heb dat jij het niet belangrijk vindt waar ik het over wil hebben. Ik voel me daardoor niet gekend of bemind. Ik vul voor mezelf in dat jij vlucht. Ik zou het fijn vinden als je af en toe echt wat tijd voor me neemt en naar me wil luisteren, zodat we meer contact krijgen met elkaar.

Effectierf samenwerken wordt bepaald door de houding die u als ondergeschikte aanneemt tegenover iemand die hoger in de hiërarchie staat.
Is dat een houding van lijden of leiden?

Een lijdende medewerker gebruikt maar één strategie in de omgang met een leidinggevende: zichzelf aanpassen aan de gedraggingen van hem/haar en daarop zo goed mogelijk proberen te reageren!
Deze medewerker vervalt, na wat kopstoten opgelopen te hebben, al gauw in een slachtofferhouding:
- hij stelt anderen verantwoordelijk voor de problemen;
- hij wacht af wat er op hem/haar afkomt;
- hij ziet alleen maar gevaren en belemmeringen;
- hij/zij voelt zich onmachtig;
- zij/hij ziet lijdelijk toe en onderneemt zelf niets;
-zij/hij mijdt risico's.

Individuen die een heel andere houding aan de dag leggen, vinden dat ze helemaal geen leidinggevende nodig hebben om hun problemen op te lossen. Zij zijn leidende medewerkers. Om hun klus te klaren , moeten ze met of via hun baas zaken voor elkaar zien te krijgen. Ze beschouwen hun leidinggevende als een te beïnvloeden, en soms zelfs te plooien variabele.
Hun houding wordt getypeerd door:
- ik voel mezelf voor alles verantwoordelijk;
- ik neem zelf initiatieven;
- ik zie vooral kansen en mogelijkheden;
- ik grijp direct in bij problemen;
- ik neem risico' s voor lief.

In welke van deze medewerkers herkent u zich? Kiest u voor lijdend of leidend?

De communicatie tussen hoog en laag verloopt vaak erg moeizaam. Kijk maar eens om u heen en uziet hoe moeilijk het in de praktijk is om doeltreffend te communiceren.Er zijn vierwezenlijke factoren die maken dst communicatie in de knoei raakt.

Misser 1: Niet weten wat je zelf wilt of vindt;
Misser 2: Onvoldoende achrterhalen wat je baas wil of vindt;
Misser 3: Niet zoeken naar overeenstemming;
Misser 4: Op het verkeerde moment iets bespreken.

Wazig geleuter, langs elkaar heen praten, welles-nietes-spelletjes en dergelijke worden door 1 of meer van deze vier missers veroorzaakt.
Herken je deze en wil je ervan af dan is het zaak bij communicatiestoornissen bij jezelf na te gaan of bovenstaande misser(s) daarvan de oorzaak zijn.

Luisteren is belangrijk. Hoe kun je weten waar de wereld behoefte aan heeft als je niet luistert? Het is heel eenvoudig om je te omringen met jaknikkers, die jouw mening delen en versterken. Maar het kan je ook onredelijk maken.

En weet je wat jou behoeften zijn? Luister jij naar je eigen behoeften?

Ik luister naar jou behoeften. Dit kan nieuwe perspectieven opleven.

Wist je dat je ook eenzijdig een relatie kunt verbeteren? En dat je dus zelfs de relatie met een bijvoorbeeld een dementerende ouder of een onwillige partner kunt veranderen.

Beleving speelt hierbij een belangrijke rol. Zodra je je beleving verandert, verandert ook de energie in een relatie.

Naast de reeds beschikbaar technieken en methodieken die ik al tot mijn beschikking heb, ben ik me verder aan het verdiepen in de mogelijkheden via het ERV traject. Neem dus gerust contact met me op als je interesse hebt.

Zo ook wat is een communicatie proces?
Wat wil je bereiken in interactie met elkaar.
Vaak is dit een bepaalde vorm van samenwerking en understanding naar elkaar toe.
Hoe doe jij dit? Wat betekenen die woorden voor jou.

Het erkennen van emoties is belangrijk, ook in communicatie.

Als je een emotie goed kan voelen, dan verteld die je hoe het met je is op dat moment, en ook wat je nodig hebt (van jezelf of van een ander).

Dat maakt communiceren vaak effectiever, want je hebt het over wat belangrijk (voor je) is, ipv dat je meegesleept wordt door je emoties.

Dus betrek eens wat vaker in communicatie die lastig is, voor een moment wat je nu precies voelt (dat beroemde 'tel even tot 10'). Als je dan wat duidelijker hebt wat er binnen in jezelf speelt, kun je meer gefocused het gesprek aan.

Betekenen woorden voor jou hetzelfde als voor degene waar je (verwoed) mee in gesprek bent? Het woord 'schuld' bijvoorbeeld kan voor jou een heel andere lading hebben dan voor de ander. Mocht je in een strijd verwikkeld zitten is het dus goed om ook eens bij de ander na te vragen wat het woord (wat vaak in jullie strijd gebruikt wordt) voor de ander inhoudt. Vaak zul je dan op een oude pijn terecht komen die geraakt wordt met het woord en in feite dus niets met jou te maken heeft.

It takes two to tango..
Voor communicatie heb je meerdere mensen nodig. Dat is een open deur, maar vaak zijn we teveel met onszelf bezig om de ander echt te horen.
Ik ga er vanuit, dat als je de ander niet begrijpt, je waarschijnlijk niet genoeg en/of niet de juiste vragen hebt gesteld.
Stel dus vragen, totdat je de ander echt begrijpt.

Als je communiceert, praat vanuit jezelf en voorkom dat je vanuit een verwijt reageert

Sub-assertiviteit is het tegenovergestelde van assertiviteit. Het betekent dat je vooral rekening houdt met de relatie waardoor je onvoldoende voor jezelf opkomt. Hoe komt sub-assertiviteit tot uiting:

1. Je geeft je eigen mening niet.
2. Je durft niet voor jezelf op te komen.
3. Je verzint uitvluchten.
4. Je zwijgt als iets verkeerd loopt.
5. Je komt niet op iets terug als anderen je overtroeven.
6. Je geeft achteraf kritiek op anderen

Sub-assertiviteit is het tegenovergestelde van assertiviteit. Het betekent dat je vooral rekening houdt met de relatie waardoor je onvoldoende voor jezelf opkomt. Wat zijn de kenmerken van sub-assertiviteit?

1. Je laat je rechten schenden. Anderen maken misbruik van je.
2. Je bereikt je doel niet.
3. Je voelt je gefrustreerd, gekrenkt en geïrriteerd.
4. Je stelt je aanpassend, voorzichtig en geremd op.
5. Je laat anderen voor je kiezen.
6. Je houding is op termijn relatie verstorend.

If there were a top 3 of relationship issues, communication would certainly be up there.

We all come from different backgrounds, different sub-cultures if you like and we have all learnt how to communicate through looking at our parents/ caregivers/ environment. Which can lead to quite interesting situations once we pick out a partner who speaks the same native language we do.

However, having to speak with your partner in a second language can at times be even more challenging.

My tip: take it slow. Stop for a minute. Especially when you can feel yourself getting wound up or emotional, when the stakes are high or when you both feel unable to reach the other. Breathe out…that’s it.. ;) Focus on being mild to yourself and to your partner. And remind eachother that language can be a nuisance but it doesn’t have to be.

Go slow, be mild. Try again.

Could you use some help with this? Drop me a line or give me a call and we will get the two of you talking again, so you can actually hear and understand eachother.

Wanneer een eerste bezoek bij een therapeut spannend is voor je of dat je denkt dat je moeilijk onder woorden kan brengen om te vertellen wat er met je aan de hand is of wanneer het moeilijk wordt .
Zet jezelf stil en ga rustig aan de tafel zitten; telefoon uit!
Pak Pen en Papier en schrijf het voor je zelf op waar je hulp bij wil .Waarom kies je voor hulp, wat wil je graag leren, omdat je het van huis-uit niet mee' gekregen hebt. Schrijf een praktijk situatie uit waarvan je achteraf denkt; dit had ik misschien wel anders kunnen doen als ik vooraf geweten had hoe ik dit misschien anders had kunnen aanpakken.

AANDACHT Wat maakt het verschil tussen een gelukkige relatie en een ongelukkige relatie? Wat zie je als je kijkt naar een gelukkig stel? Wat doen ze? Wat stralen ze uit? Wat zeggen ze tegen elkaar ? Ze hebben in ieder geval aandacht voor elkaar! Wat betekent aandacht voor elkaar hebben? Dat betekent dat je elkaar ziet en hoort. Dat je je onverdeelde aandacht kunt geven aan de ander . Dat is het mooiste dat je iemand kunt geven. Als je aandacht krijgt betekent het dat je de moeite waard bent. Iemand is echt geïnteresseerd in je. Daar gaat je ziel van zingen. ;) Iedereen wil aandacht. Belangstelling tonen in een ander betekent dat je de ander ziet en hoort.

Wanneer een ander worstelt, ergens mee zit of moeilijke emoties ervaart is dat doorgaans voor ons moeilijk aan te zien. Het is pijnlijk te zien dat je kind, je geliefde of een goede vriend het zwaar heeft.

Een valkuil is dan dat we oplossingen gaan aandragen of het gebeurde wat relativeren. Goed bedoeld. Alleen geef je impliciet de boodschap dat hoe de ander zich op dat moment voelt, niet oké is. Dat die gevoelens weg moeten.

Nog een laag dieper, gaat zo'n poging tot helpen soms eerder over onszelf dan over degene die het moeilijk heeft. Namelijk het wegnemen van ons eigen ongemak bij de pijn of worsteling van de ander. Deze neiging is sterker naarmate je zelf moeite hebt je éigen worstelingen en pijn onder ogen te zien. Hoe meer je aanwezig kunt blijven bij je eigen pijn, hoe beter je dat lukt bij de pijn van iemand anders.

Wat kan je wél doen? Wat vaak hogelijk gewaardeerd wordt...! Het gevoel van de ander erkennen en er laten zijn. "Huil maar even", "ik snap dat je boos bent". Vraag wat de ander nodig heeft? Graag wil? Even luisteren, een knuffel.

En laat de emoties VANZELF verschuiven.

Ik-boodschappen lokken meestal minder reactie uit dan jij-boodschappen. Jij-boodschappen plakken een etiket op de andere persoon (egoïstisch, onverschillig, overgevoelig). Ik- boodschappen brengen gevoelens over, zoals verdriet, boosheid, blijheid. Ik-boodschappen bieden geen garantie dat je een reactie krijgt, maar de kans dat gehoord te worden is veel groter. Jij-boodschappen lokken doorgaans een defensieve reactie uit
Voorbeelden:
Je denkt alleen aan jezelf! wordt: Ik mis je
Je kinderen zijn sloddervossen wordt: Ik heb het moeilijk met zoveel rommel
Jij bent aan het overdrijven wordt: ik voel me overweldigd

Een aanval vraagt om een tegenreactie. Een verzoek wordt makkelijker aanvaard dan kritiek. Een verzoek uiten biedt echter niet altijd garantie op succes. Maar kritiek garandeer bijna altijd een defensieve reactie.
Bijvoorbeeld:
Jij maakt nooit tijd voor mij, wordt: Ik zou graag wat tijd met jou doorbrengen
Je vraagt je kinderen nooit eens om te helpen wordt: Ik zou het leuk vinden als je ... zou vragen om de tafel te dekken.

Wanneer je merkt dat je steeds vaker in hetzelfde patroon terechtkomt met je partner.

Wanneer jij iets over je dag vertelt, of over iets wat je leuk of juist moeilijk vond vandaag, begint je partner meteen over zijn of haar dag. Terwijl jij helemaal nog niet was uitgepraat. Je voelt je niet gehoord, en gaat nog harder om aandacht vragen. En voor je het weet kom je in een welles/nietes, ja maar ik, ja maar jij discussie terecht! En je voelt je niet gehoord en begrepen (en je partner waarschijnlijk ook niet ;-)).

Probeer dan een keer te stoppen met hoe je altijd reageert.
Kies ervoor het een keer anders te doen.
Verander je reactie!

En doe dit vaker. Je kunt er rustig mee gaan experimenteren. Kijk wat voor jullie werkt!

Geweldloze communicatie
Op you tube vind je een uitgebreide workshop over geweldloze communicatie oftewel verbindende communicatie.
Heel interessant en leerzaam.
De hoofdmoot is praten in behoeftes en wensen.
Zie:
NVC Marshall Rosenberg San Francisco Workshop Nederlandstalige ondertiteling

Veronderstellingen kunnen meer kapot maken dan helpend zijn.

In een veronderstelling leg je alles wat jijzelf voor jezelf wenst in bij de ander. Jouw wereldbeeld leg je op die ander waar deze aan moet gaan voldoen.
Dit is een onmogelijke opgave waar aan geen enkel mens kan voldoen.

Het interessante is ..... dat er in ons een mogelijkheid ligt .... waarmee we in de communicatie met de ander duidelijkheid voor elkaar kunnen scheppen.

Ik ben dan ook benieuwd wat het dan bij jou zou kunnen zijn, wat er bij jou als vanzelf opkomt nu je hier zo jouw gedachten over laat gaan wanneer je in contact bent met de ander waardoor je beter kan overbrengen of ontdekken wat jullie beiden nodig hebben,.

Vaak worden mensen boos op een ander als diegene iets zegt wat hen niet aanstaat. Ze kunnen bijv. zeggen "snap jij dat nu, hoe kan hij/zij dat nu zeggen?" Ze zijn dan boos en communiceren niet meer.
Wat je ook zou kunnen doen is je afvragen, wat maakt mij nu zo boos of verdrietig, etc.? Dan ontdek je je eigen thema's, je waarden en normen, dingen die jij belangrijk vindt. En van hieruit kun je beslissingen maken en anders gaan communiceren. Bijv. door niet boos te worden op die ander maar het gesprek aan te gaan.

Bij een lastige communicatie zie je vaker dat er 2 visies zijn, die vaak erg uitlopend zijn en dat daar erg aan vast gehouden wordt. Om van zwart-wit naar het midden naar grijs te gaan, kun je misschien jezelf afvragen: zou het kunnen...... dat de ander dat vanuit zijn of haar perspectief als zijn/haar waarheid vertelt. Om zo wederzijds begrip te krijgen.

Succes.

De woorden altijd en nooit zijn soms achterhaald, als iemand veranderd is, zoek dan ook naar die andere persoon, zeg niet: jij doet altijd je eigen zin, terwijl diegene hard eraan werkt om meer rekening met jou te houden. Kijk eens met nieuwe ogen naar je veranderde partner en vraag hem/haar dat bij jou ook te doen.

Wat een gesprek helpt:

Luisteren (Wat zegt de ander?)
Samenvatten (Heb ik de ander goed begrepen?)
Doorvragen (Wat zijn goede vervolgvragen?)

Deze oefening komt uit sociale angst training. Hierbij ga je kijken naar het verschil tussen de 'omgeving' (wat je ziet), de 'taak' (wat je wil doen of doet) en 'ik' (alles dat met jouw eigen gedachten, gevoelens, etc te maken heeft). Ik zou je aanraden om eens te experimenteren met je aandacht verschuiven naar de verschillende onderdelen tijdens dat je met iemand praat.

Zou het kunnen dat ze overeenkomen met het onderstaande?
- als je aandacht bij de 'taak' is, dan is het gemakkelijk om je te concenteren en goed uit je woorden te komen
- als je aandacht bij 'ik' is, dan is het ingewikkeld om een coherent verhaal te vertellen