Tips bij verslaving

Thomas Harrison & Hilary Connery schrijven in "Verslaving - een praktische gids voor familieleden" zeer veel bruikbare informatie over verslaving. Zo komen overzichtelijk informatie over het verslaafde brein, rehab, en psychologische hulp aan bod.

De toon van het boek is objectief. De schrijvers zijn niet bezig met 'schuldvragen' of 'waarheid achterhalen'. Ze delen gewoon wat zij weten.

Lees vooral een recensie over dit boek voordat je tot aanschaffen overgaat.

ALLEEN VOOR VANDAAG!!!
Het gaat erom dat je het stoppen met je middel of gedrag alleen vandaag volhoudt. Meer is het niet. Stop met de complete toekomst voor je te zien en leg de focus op dit moment. Op deze dag. En dat elke dag opnieuw. Dan kun jij het ook!

Het is bekend: Erkennen dat je een verslaving hebt is een hele moeilijke, maar broodnodige eerste stap.
Kijk eens of je je herkent in het kuikentje uit deze animatiefilm.



Steeds vaker, steeds meer 'middel'/ 'gedrag' nodig, dat jou steeds minder plezier geeft? En steeds eenzamer? Meer afgesloten van je omgeving, vrienden en familie?
Wees eerlijk en krabbel niet terug, ook morgen niet.

Zoek GOEDE hulp. Hulp waar jij vertrouwen in hebt en die bij je past.
Misschien schaam je je. Bij een goede therapeut mag je alles vertellen en wordt er niet geoordeeld.

Bij een goede therapeut wordt er onder andere gewerkt aan de oorzaak van je verslaving, zodat jij steeds sterker wordt en je hunkering naar gedrag of middel zal verdwijnen.
Wat een bevrijding zal dat zijn!

Wellicht is eerst een gespecialiseerd behandelcentrum nodig voor je detox.
Ik kan je daarna of tegelijkertijd aanraden naar een gespecialiseerde hypnotherapeut of een gespecialiseerde EMDR-therapeut te gaan.

Ik wens je veel succes bij jouw bevrijding van je verslaving, het KAN ECHT!

Wanneer basisbehoeften verkrampt of gefixeerd raken, gaan we op zoek naar manieren om die behoeften te bevredigen (middelengebruik, gokken, consumeren, overmatig presteren, bevestiging van anderen zoeken, etc.). Deze 'toevluchtsoorden' zijn vaak van tijdelijke aard, maar omdat het
even een gevoel van opluchting/bevrediging geeft, registreren je hersenen dit als een mogelijkheid om te kunnen ontsnappen van het vervelende gevoel.

Er ontstaat een patroon waarin de 'valse toevluchtsoorden' een coping strategie worden om het ontbreken van de basisbehoefte toe te dekken of op te vullen.
Helaas ontstaat er vrijwel meteen ook het oordeel (schaamte) over het vluchtgedrag. Er is geen controle en er is het gevoel dat je dit wel zou moeten hebben. De basisbehoefte komt hier opnieuw in gevaar.

Er schuilt een gevoel van macht en controle in het verwijten van jezelf. Het gevoel dat wanneer je het jezelf verwijt, er in ieder geval iets aan gedaan wordt.
En juist dit kan in de weg staan voor het echte herstel, omdat de schaamte en het oordeel de brandstof is van het destructieve gedrag.

De vicieuze cirkel doorbreken

Op alle niveaus kan je uit de cirkel stappen door:
– Op te merken wat er gebeurt.
– Een moment te nemen van reflectie voor de actie.
– De gedachten en gevoelens met compassie te benaderen.

Stap 1: Opmerken van het oordeel/de trigger.
Het oordeel opmerken en het gevoel van schaamte op milde wijze benaderen is de eerste stap om uit de vicieuze cirkel te stappen. Wat is het dat je weerhoudt om te voelen? Wat zegt die interne criticus?
Stap 2: Opmerken van de behoefte.
Wat is de dieper liggende behoefte? Naar welk gevoel ben je op zoek? Wat is de pijn die zichtbaar wordt als het oordeel vervaagd?
Stap 3: Compassie
We kunnen een basisbehoefte die ontbreekt niet zomaar opvullen met wat voor middel dan ook. Wat wel kan, is de behoefte erkennen en omarmen (door anderen én vanuit jezelf).
Het besef en de wil om uit het gevoel te komen van 'niet goed genoeg' zijn, is de sterkste motivatie voor herstel.

Een schema is een patroon dat ervoor zorgt dat je steeds tegen dezelfde problemen aanloopt. Een schema bestaat uit gedachten- en gedragspatronen.
Bij het ontstaan van schema’s spelen ervaringen uit het verleden en bijbehorende gevoelens een grote rol. Een schema wordt ook wel “modus” genoemd (meervoud “modi”).

Pas je je te veel aan anderen aan, kun je moeilijk nee zeggen? Vermijd je situaties of gevoelens, b.v. door afleiding of verdovende middelen? Overschreeuw je jezelf en controleer je anderen om je vervelende gevoelens te vermijden?
In deze situaties zit je waarschijnlijk in je “overlevingsmodus”.
Hierbij helpt het om je eigen behoeften te achterhalen en deze op een andere manier te bevredigen en constructiever om te gaan met conflicten en problemen. Dit zal niet gemakkelijk gaan, probeer in kleine stapjes alternatief gedrag uit.

Het geheim van veranderen is niet om iets NIET te doen.
Als je probeert iets NIET te doen, dan gaat je aandacht nog steeds naar datgene uit. Met alle gevolgen van dien natuurlijk.

Maar wat dan? Hoe laat je bepaalde patronen en gewoontes los om vervolgens een nieuw leven te gaan leiden?

Het geheim van veranderen is om IETS ANDERS TE GAAN DOEN.

Dus in plaats van porberen te stoppen met iets, ga je al je aandacht, tijd en energie simpelweg aan iets anders besteden.
Kies iets wat je leuk vindt om te gaan doen/leren en maak hier een begin mee.

Op het moment dat je behoefte hebt aan je oude gewoonte, begin je steeds weer met je nieuwe gewoonte.

Bijvoorbeeld sporten in plaats van roken. Wandelen in plaats van eten. Afspreken met iemand in plaats van alleen thuis te gaan drinken.

Wat voor jouw werkt, zul je zelf moeten uitvinden.

Maar maak gebruik van de aantrekkingskracht van je nieuwe, leuke gewoonte en vergeet steeds meer de oude gewoonte.

In het begin kost het meer moeite af en toe, maar je zult zien dat het steeds gemakkelijker gaat.

Wat zit er achter je verslaving? Een verslaving begint vaak omdat er iets anders niet goed gaat in je leven. Je wilt dat liever niet meer voelen en daarvoor gebruik je een middel zoals alcohol of drugs of ga je bijvoorbeeld veelvuldig gamen, smartphone kijken, heel hard werken etc.

Het is belangrijk om de oorspronkelijke oorzaak van de verslaving op te sporen en weg te nemen anders komt er zo weer iets anders voor in de plaats en ga je van de regen in de drup.

Er is een theorie dat verslaving een reactie is op eenzaamheid. In mijn praktijk heb ik ervaren dat die eenzaamheid vaak al heel jong begint.

Je kunt de verbinding met anderen het best aangaan wanneer je verbinding hebt met jezelf. Hoe je verbinding maakt met jezelf, kun je leren van een goede therapeut.

Belangrijk, bij welke verslaving dan ook, is te onderzoeken wat er onder je verslavingsgedrag ligt. Vaak heeft iets in het verleden het verslavende gedrag getriggert en/of aangewakkerd. Na een langere tijd verslaafd te zijn is dit soms nog moeilijk te herkennen.

Het is goed te kijken, eventueel samen met een therapeut, wat dit is. In de meest effectieve behandelingen wordt het onderliggende aan een verslaving meegenomen in de behandeling. De functie van de verslaving, zoals bijvoorbeeld het verdoven van pijnlijke momenten, wordt dan in de meeste gevallen minder.

Bij verslaving werkt het vaak beter om stapje voor stapje af te bouwen, dan in plaats van in 1 keer er helemaal mee te stoppen. Stel haalbare doelen.
Bijvoorbeeld: als je doel is om te stoppen met roken, stel jezelf dan als doel om in plaats van je normale gedrag (bijvoorbeeld 20 sigaretten per dag), te starten met 1 of 2 weken 17 sigaretten per dag. Houd je dit vol, dan ga je naar 14 sigaretten per dag. Zo bouw je geleidelijk af.
Met haalbare doelen is de kans op terugval kleiner, en de kans dat je het op de lange termijn volhoudt, groter.

Een waardevolle tip voor mensen die willen stoppen met ongewenst gedrag is om zichzelf de vraag te stellen: "Wat zou er gebeuren als ik dit gedrag zou verminderen of stoppen?" Door deze vraag te overdenken, kunnen de dieperliggende redenen en overtuigingen die aan het ongewenste gedrag ten grondslag liggen, worden blootgelegd. Het begrijpen van de innerlijke motivaties achter het gedrag is essentieel om effectief verandering te kunnen bewerkstelligen. Zo kun je gericht stappen ondernemen om alternatieve en gezondere manieren te vinden om met situaties om te gaan en het ongewenste gedrag te vervangen door positieve gewoonten. Verslaving is een manier om met pijn om te gaan, met onvervulde behoeftes en verlangens. Zoek eventueel ook hulp (therapeut & lotgenoten groep) om hier mee aan de slag te gaan!

Bouw een ondersteunend netwerk op: Omring jezelf met vrienden, familieleden of steungroepen die je kunnen ondersteunen en aanmoedigen tijdens je herstel.

Identificeer triggers: Probeer de situaties, emoties of mensen te identificeren die je verleiden tot verslavend gedrag. Door deze triggers te herkennen, kun je manieren vinden om ermee om te gaan.

Ontwikkel gezonde gewoonten: Vervang verslavend gedrag door gezonde gewoonten, zoals sporten, mediteren of creatieve activiteiten.

Wees geduldig en mild voor jezelf: Herstel van verslaving is een proces dat tijd en inspanning vergt. Wees geduldig en geef jezelf de ruimte om te groeien en te genezen.

Baal je van het veel doorbrengen op je telefoon. Blijft er daardoor ander werk liggen? Schaam je je als je toe moet geven hoe vaak je je telefoon gebruikt als ‘bezigheid’ of ‘tijdverdrijf’? Verveel je je en los je dat op door veel tijd door te brengen op social media?

Op je smartphone zit een functie waarmee je kunt zien hoeveel tijd je doorbrengt op je telefoon, of welke apps je vaak gebruikt. Je kunt daarbij een schermtijd instellen. Dit kan handig zijn om jezelf te helpen met het kaderen van je telefoongebruik en om je te richten op andere dingen.

Zou je willen leren om beter voor jezelf te zorgen en eerlijker te worden naar jezelf?

Neem gerust vrijblijvend contact op. Acceptance & Commitment Therapie kan je helpen om meer naar je waarden te leven.

Een verslaving heeft een stellige stem die je roept om gevolg aan te geven.
Het kan helpen om datgene wat je wilt doen even uit te stellen, terwijl je kiest om iets anders te doen. Wanneer de roep weer dringend voelt, stel je opnieuw weer even uit en doe je iets anders. Uiteindelijk zal de roep van datgene waar je los van wil komen, stillen. Hiermee pak je niet de oorzaak aan, maar help je jezelf om er steeds minder gehoor aan te geven.

Ken je Rene van Collem? Hij is drummer geweest bij de band Doe Maar!
Cool! Minder goed nieuws is dat Rene zelf heel lang een verslaving heeft gehad. Hij is nu al meer dan 10 jaar in herstel.
Zijn werk is nu gezinscoach voor gezinnen die te maken hebben met verslaving binnen het gezin.
Sinds een jaar maakt Rene iedere week een podcast over verslaving. Hij vertelt er zelf over in alle openheid, hij interviewt mensen, waaronder anderen die in herstel zijn, familieleden die worstel(d)en met verslaafde familieleden, therapeuten en andere hulpverleners.
Zelf ben ik zowat verslaafd aan het bekijken van Rene's podcasts! :o)
Heel informatief, je krijgt enorm veel tips en adviezen, do's en ook heel veel don'ts. Rene is vol compassie voor iedereen, hij is zeer gedreven om je te helpen. Hij is open over zichzelf, eerlijk en waar nodig confronterend.
Ondertussen zijn er zóveel podcasts door Rene gemaakt. Je hebt een enorme keuze.
Wat mij betreft een super-aanrader voor als je een verslaving hebt of je bent betrokken bij iemand met een verslaving.
Te vinden op YouTube.

Stoppen met drinken is vaak een uitdaging en wij hebben de neiging ons met alle "problemen" bezig te houden.
Probeer andere vragen aan jezelf te stellen, en zo op oplossingen te focussen. Enkele oplossingsgerichte vragen:

Wanneer merk je dat je geen/minder zin in drinken hebt?

Wat valt je op aan die momenten, wat is er anders?

Hoe lukt het je om dingen anders te doen op deze momenten?

Wat zou je helpen om dat in de toekomst vaker te laten gebeuren?

Wie of wat steun jou het meest op je moeilijkere momenten?

Wat doen anderen waardoor het jou beter lukt om niet te drinken?

Zelf ben ik alcoholverslaafd. Ik heb nog een lange weg te gaan. Maar wat mij helpt en wat ik ook bespreek met mijn psycholoog is het herstellen van mijn eigen betrouwbaarheid. Kleine doelen stellen en die behalen. Soms lukt dat, soms niet. Ik sta aan het begin van herstel.
Dus niet: vanaf nu drink ik geen druppel meer. Of zelfs niet: ik drink vandaag niets. Maar: ik ga eerst eten koken voordat ik...
Of: ik heb flinke trek maar ik kijk eerst een aflevering van een serie voordat ik eraan toegeef.
Of ik heb al wat gebruikt maar ik stel verder gebruik uit door eerst de afwas te doen/ een was op te hangen, een warme douche te nemen etc.
Juist wel 's avonds een afspraak met iemand plannen en dan pas na die tijd mogen gebruiken.
Het maakt dat ik meer het gevoel heb van controle. Het lukt me om uit te stellen. En om te ervaren dat een piek van zucht/ trek/ craving/ drang of hoe je het ook noemt wel af kan nemen. Met veel kleine stappen kom je ook vooruit.

Een belangrijk idee bij het overkomen van je verslaving is dat je verantwoordelijkheid neemt over je verslaving en bijbehorend gedrag. Te vaak wijs je dan externe factoren aan om je verslaving te “rechtvaardigen”. Het staat herstel dan ook in de weg omdat je onbewust denkt dat je verslaving niet jouw probleem is.

Een woorden truc die ik zelf heb geleerd om je verantwoordelijkheid te voelen is om “zijn” te vervangen door “doen”. Als je tegen jezelf zegt: “ik ben porno verslaafd”, dan voelt dat meteen machteloos. Het is immers zo, ik je kunt er nou eenmaal niks aan doen. Dus ook herstel ligt buiten jezelf. Zeg in plaats daar van eens tegen jezelf: “Ik doe porno verslaafd”. Dat legt je gedrag meteen bij jou neer. Jij doet het immers, jij hebt de verantwoordelijkheid. Het voelt meer “van jou” en laat je minder uitvluchten zoeken om je gedrag af te wenden op iets externs. Nemen van verantwoordelijkheid voor je verslaving is wat mij betreft stap 1 in het overkomen ervan. Deze simpele truc kan je daarbij dan ook helpen!

Wanneer je verslaafd bent aan alcohol of drugs is er meer aan de hand dan alleen het gedrag wat je laat zien met drank en drugs. Het gaat erom dat je de 'waarom' van de verslaving aanpakt. Hieronder drie tips waarmee je de verslaving kunt tackelen.

1. Kick af
Stop ermee. Je kunt dit zelf doen of met hulp. Hulp kun je inschakelen via de huisarts of je kunt natuurlijk zelf online zoeken. Het is van belang dat je éérst stopt voor je de daadwerkelijke beknelling kan aanpakken. Een goede leestip hiervoor is 'De verslaving voorbij' van Jan Geurtz.

2. Van verslaafd ZIJN naar een verslaving HEBBEN
Als je gestopt met bent kunt je gaan kijken naar de echte beknelling, het waarom je bent gaan drinken of drugs gebruiken. Blijkbaar is er iets zo pijnlijk, lastig of ingewikkeld dat je er wel zoveel voor moést gebruiken. Jan beschrijft dit in zijn boek als de 'paal-beeldspraak'. Als je alleen stopt emt gebruiken dan voelt het als vastklampen aan een paak boven water, het kost veel energie en het is een kwestie van tijd voor je loslaat en weer in het water valt. Als je de beknelling van lastige gevoelens, gedachten en gedrag aanpakt wat je al die tijd in je leven herhaalt dan is het als 'moeiteloos op de paal zitten.' Het kost kracht om te klimmen en daarna is het voorbij. Zo, nu HEB je een verslaving en BEN je die niet meer. Het is een onderdeel van je wat je kan aanpakken.

3. Tel tot tien, erken wat je voelt en beeld je de gevolgen in
Wanneer je een keer een terugvalgevoel krijgt tel je tot tien adem je diep in en laat je het vervelende gevoel en de vervelende gedachten er zijn. Soms zullen die even voorbij komen en dat is oké. We lijden het meest omdat we niet mogen lijden, laat het er even zijn en stel jezelf gerust dat dit mag. Beeld je daarna eens de gevolgen in van wat als je het doet, teruggrijpt naar gebruiken? En beeld je in wat voor voordelen het oplevert als je het niet doet :-). Succes en kijk hier eens rond naar een therapeut die je kan helpen.

Toen ik 9 jaar geleden met mijn herstel begon was ik liever lui dan moe. Ik had overal pijn in mijn lijf, voelde me down, vrat de hele dag door en dacht dat dit wel zo’n beetje het leven was. Ik wilde wel graag dat het anders was maar had het vertrouwen volledig opgegeven. Toch ben ik nog een keer opnieuw begonnen. Ergens in mijn hart vond ik een flintertje hoop, een greintje zelfrespect die me dat kleine vlammetje gaf om er nog een keer voor te gaan.

Ik ben hulp gaan zoeken, ben begonnen met bewegen en ben betere keuzes gaan maken met eten. Eetbuien had ik al snel minder vaak en langzaamaan begon ik het vertrouwen in mezelf terug te vinden. Het lukte me met hulp van vele anderen om mijn oude leven af te breken en mijn nieuwe leven op te bouwen.

Herstel is net als het renoveren van een oud huis. Je stript alles tot alleen de muren en het dak en vanuit daar ga je weer opnieuw opbouwen. Net als met een verbouwing gaat niet alles meteen goed, krijg je gegarandeerd tegenslagen en zul je geregeld met je handen in je haren huilend op je stoepje zitten. Ook heb je hulp van anderen nodig en ben je met de ene hulp meer tevreden dan met de ander.
Maar net als bij een grootse verbouwing is er een eindresultaat. Deze bereik je alleen door elke keer weer het werk op te pakken, soms een break te nemen en je moed bij elkaar te rapen en door te gaan.

Ik wist 9 jaar geleden niet dat het nu wel zou lukken, ik had geen idee. Ik wist alleen wat ik niet wilde, dat ik op deze manier niet oud wilde worden, zelfs niet wilde leven. Je weet niet wanneer iets wel zal lukken of niet gaat lukken. Je weet alleen wat je graag zou willen en wat je ervoor moet doen om het te bereiken.
Ga ervoor, je bent het waard.

Een boekentip over de achtergrond van verslavingen. Gabor Maté geeft inzicht in hoe verslavingen tot stand komen door oa onverwerkt trauma. Hij beschrijft hoe de huidige maatschappij, de (intergenerationele) trauma's doorwerken en iemand tot 'verslaafde' kunnen maken.

Begrijp jezelf en je verslaving beter, en kom hierdoor sneller tot de wortel van het probleem.

Heel vaak willen mensen die een verslaving hebben eigenlijk niet helemaal stoppen en toch gaan ze enorm gebukt onder het gedrag.
Hoe komt dat toch?
De werkelijke oorzaak van de verslaving is waarschijnlijk een negatieve overtuiging over jezelf. De verslaving dient als (schijn) veiligheid. Als je aan de werkelijke oorzaak werkt is het niet meer nodig om die gevoelens te onderdrukken of te verdoven.

Door gesprek, met aandacht voor het lichaam èn door in beweging te komen en de daaraan gekoppelde lijfelijke ervaringen leer je verbinding maken met dieper in het lichaam opgeslagen gevoelens. Oude patronen of emotionele ballast worden herkend en begrepen. Dit geeft inzicht en het ruimt op, zodat je met nieuwe kracht en energie en in contact met anderen, je eigen weg kunt gaan. Door de lichaamsgerichte manier van werken wordt het zelfgenezend vermogen van het lichaam aangesproken. Uiteindelijk ervaar je nieuwe belevings-, bewegings- en gedragsmogelijkheden en voel je je letterlijk beter in je vel.

Wees mild voor jezelf wanneer je merkt dat je een verslaving hebt en daar niet direct vanaf kunt komen.

Het heeft niets te maken met gebrek aan wilskracht of doorzettingsvermogen. Je hebt een verslaving niet voor niets ontwikkeld. Of dat nou seks, gokken, alcohol of drugs, shoppen is....

De verslaving is niet het probleem. Het probleem zit dieper. Het is de reden waarom je de verslaving hebt ontwikkeld. Kijk samen met een therapeut naar de oorzaak. Daar ligt een pijn die je met een verslaving wilt verzachten.

Door te leren om me een andere manier met die pijn om te gaan, zal je minder behoefte voelen om het te verzachten.

Het is nooit te laat om hulp te vragen, er zijn genoeg opties hiervoor. Tevens na terugval, adviseer ik opnieuw hulp te gaan zoeken.

Zou het je lukken om wanneer je jouw verslaving wilt bevredigen, om dan 60 seconden te wachten, voordat je aan jouw verslaving toegeeft?

Probeer het eens uit. Elke keer weer.
Wellicht dat je na een week 120 seconden kan wachten.
En een maand later 5 minuten.

Wordt gewaar welke gedachten en gevoelens je hebt terwijl je wacht. Observeer deze zonder oordeel. En bespreek ze gerust met een therapeut.

Hallo jij..... tja, verslaafd.....
erg moeilijk om je zo te noemen, toch?
Er hangen zoveel stigma's en oordelen aan.
Je schaamt je er voor en het is iets wat anderen niet van je willen of verwachten....

Maar hoe doe je het zonder?

Ik kan je niet afhelpen van je verslaving, maar ik kan oordeelloos naar je luisteren en achterhalen waar het vandaan komt en hoe het komt dat je het middel steeds nodig hebt (of denkt nodig te hebben).

Samen kunnen we dieper liggend gevoel, frustratie, behoefte of wens achterhalen. Wellicht kunnen we samen tot alternatieven komen. Zodat je wel krijgt, wat je nodig hebt om te ontladen of ontspannen, maar zodat je de gevolgen binnen de perken kunt houden. Je bent welkom, met welk verhaal dan ook. Als het nodig is, kan ik je doorverwijzen. Maar samen kijken we wat we kunnen bereiken,
Succes en wellicht tot horens / ziens.

Het is belangrijk om te weten dat iedere verslaving de vervorming is van een behoefte die in de allereerste plaats gezond was. Belangrijke primaire behoeften van -alle mensen- zijn om je veilig, behaaglijk, verbonden, geliefd, begrepen, erkend, gestimuleerd én begrensd te voelen.

Al in onze vroege kindertijd en jeugdjaren gaat het bij veel mensen mis bij het voorzien in deze behoeften. Niet alle ouders zijn in staat om hun kinderen goed om te leren gaan met hun behoeften, omdat zij dit zelf ook onvoldoende geleerd hebben.
Zo ontwikkelt zich te weinig het ‘ik-management’ dat wij zo nodig hebben om ons gedrag bij het omgaan met onze behoeften te reguleren.
Onze behoefte(n) worden ons dan de baas, gaan woekeren en vervreemden zich steeds verder van hun gezonde oorspronkelijke vorm.
Denk eraan hoe de gezonde behoefte van verbondenheid, van ‘erbij horen’ voor velen de aanleiding was om te gaan roken. Bijna niemand vindt een eerste sigaret ‘lekker’.

Wanneer je vervormde behoefte steeds meer grip op je krijgt en jij steeds meer jouw persoonlijke vrijheid inlevert, hoeft je dat eerst niet eens op te vallen. Veel verslaafde mensen leven in de illusie van controle hebben en ontdekken juist door hun omgeving, doordat ze vastlopen, of door lichamelijke klachten dat er iets ‘niet goed’ is.

Als verslaving lang duurt vormt zich veel gewoontegedrag en raakt de verslaving in je hele fysieke en psychische lichaam ingebouwd.
Als je zelf tot het inzicht en daarmee tot het besluit komt dat je het anders wilt, dat jij je vrijheid en gezondheid terug wilt winnen, dan heb je meestal de steun van (ervaren of professionele) anderen nodig. Zij kunnen dan het nodige ‘hulp-ik’ voor je zijn om ervoor te zorgen dat je de tijd, de methode en de middelen krijgt om je eigen ‘ik-management’ (weer) op te gaan bouwen.

Katinka Damen, Eva Tielen en Koert Hommel schreven het boek “Pijn en verslaving. Een leven vrij van medicatie en andere middelen”. Ze schreven het voor mensen die merken dat hun pijn steeds vaker opspeelt en steeds heftiger wordt.

De achterliggende methodiek die de schrijvers van het boek gebruiken heet ACT: Acceptance and Commitment Therapie. ACT staat onder andere bekend om de actieve oefeningen waarmee je aan de slag kunt. Dat is in dit werk- en doeboek ook goed te merken. Het is een boek dat aanzet tot actie met veel verschillende lijstjes, meerkeuzevragen en oefeningen.

Het boek is geschreven in begrijpelijk taal. Ook als je dyslexie hebt of als weinig aandacht kunt opbrengen door pijn, vermoeidheid of middelengebruik. De oefeningen in dit boek zijn makkelijk lees- en volgbaar.

Vaak zijn we geneigd verslaving te veroordelen als 'slecht, zwak, ziek en ongewenst' waarmee we onbewust de drang naar het middel (de verlichting) alleen maar versterken.

Maar achter elke verslaving zit een dieper verlangen. Wat probeer je wel of niet te voelen? Wat is de positieve intentie van jouw verslaving? Het moment dat je dit deel van jezelf leert begrijpen kan je jouw diepere verlangen op een helpende en gezonde manier gaan beantwoorden.

Of zoals Gabor Maté het mooi verwoordt: "Verslaving is geen ziekte, ook geen keuze, maar een wanhopige poging om een probleem op te lossen: het probleem van emotionele pijn, overweldigende stress, verbroken verbindingen, controleverlies en diep ongemak met jezelf.

We moeten onderzoeken waarom we die verlichting zoeken, wat de onderliggende pijn en het verlangen is.”

In mijn behandelkamer hoor ik vaak: "De wijn helpt me ontspannen na een drukke dag". In dat geval val werkt je verslaving als een soort zelfmedicatie. Het helpt je even een pauze te pakken. En regelmatig ontspannen, daar is niets mis mee, maar waarom heb je dat excuus van je verslaving nodig. Ik therapie kun je dat ontdekken en dan je ongezonde gedrag vervangen door gezond gedrag.
Of: "Ik wil stoppen, maar mis dan dat momentje voor mezelf". Ieder gedrag brengt je iets. Ook een verslaving. Je kunt stoppen, maar als je dan dat momentje voor jezelf niet meer neemt, dan ga je het missen. Dus als je stopt met de wijn, helpt het om nog wel dat momentje voor jezelf te nemen, bijvoorbeeld met een kopje thee of jezelf gewoon even toe te staan niets te hoeven.
Een verslaving geeft onrust. Weet dan je niet onrustig wordt omdat je het nodig hebt, nee, je wordt onrustig door de verslaving. Dus doe jezelf een plezier en gun jezelf de echte rust die je nodig hebt en vervang je ongezond gedrag door een gezonde variant van zelfmedicatie.

Dit boek staat vol met oefeningen, innerlijke reizen en tips om een liefdevolle verbinding met je innerlijke kind op te bouwen. Zo kun je de meest waardevolle relatie die je hebt, verder verstevigen.

Laat je hart aanraken en ga stap voor stap je weg naar vrijheid en zelfbeschikking, meer zelfcompassie en innerlijke geborgenheid.

Met veel ruimte voor je eigen ervaringen en wensen.

Susanne Hühn is levenscoach en begeleidt sinds 1986 mensen op hun weg naar gezondheid. Ze schrijft zelfhulpboeken en geeft coaching en meditatiecursussen aan volwassenen en kinderen.

Veel volwassenen ervaren dat ze verslaafd zijn aan het gebruik van hun telefoon of het internet. De telefoon grijpen is een gewoonte geworden bij stress of verveling maar het heeft een slechte invloed op je mentale gezondheid. Wil je detoxen? Zoek dat een alternatieve bezigheid die je hoofd en handen bezighoudt en verband houdt met spel. Spel is belangrijk voor je psychische gezondheid en is nog leuk ook.

Verslaving heeft naast de vervelende eigenschap dat je er moeilijk los van komt veelal een functie; door het gevoel wat het middel je geeft ervaar je niet datgene wat er zou zijn wanneer je niet het middel zou gebruiken. Wat ga je uit de weg door te gebruiken? Is het werkelijk zo groots, ondraaglijk of is het vooral een "spook" die in het nu veel minder groots is dan je denkt dat het is. Ga, samen met iemand die je hierin kan bijstaan, onderzoeken wat je uit de weg gaat. Het gaat je veel vrijheid geven!

In zekere zin zijn we allemaal verslaafd aan iets. Of het nou drank, drugs, scherm, werken, sporten, eten, controle, shoppen of iets anders is. Verslavingen proberen iets te doen voor je: ofwel je iets WEL laten voelen ofwel je iets NIET laten voelen. Kom in contact met de betekenis ervan zodat je het authentieke verlangen eronder begrijpt. Op die manier kan je je verslaving anders gaan vormgeven.

Net zoals de hond van Pavlov ging kwijlen bij het horen van de bel die aangaf dat hij eten kreeg zijn er momenten in de dag dat wij als mens aangaan op prikkels om iets te gaan doen. De wekker gaat; je kijkt op je mobieltje. Je komt van je werk; je schenkt een wijntje in. Deze gewoontevorming is een onderdeel van het in stand houden van verslaving en er is moeilijk van af te komen. Kijk eens naar die gewoontes en bedenk eens hoe je daarvoor in de plaats iets anders een gewoonte kan laten worden.

De naam die je aan je gedrag geeft, kan een verschil maken in je motivatie om iets te veranderen.

Kom los van labels en richt je op wat voor jou belangrijk is: welke verandering zou je een meer vervuld leven geven? En waar gaat het om? Een betere gezondheid? Betere relaties? Meer energie?

Veranderingen in je gebruik gaan over je welzijn en je toekomst.

Een verslaving wordt vaak als voorliggend gezien bij het vragen van hulp. Eerst van de verslaving af en dan verder behandelen. Het klopt dat bij bepaalde verslavingen verdere behandeling ondermijnt wordt door het in stand houden van het gedrag. Tegelijk heeft verslaving vaak een oorzaak die ligt in opgelopen schade in je leven. Daarom is het waardevol een hulpverlener te vinden, die daar naar wil en kan kijken zodat niet alleen het gedrag in het hier en nu wordt aangepakt, maar ook de diepere laag eronder.

Een prachtige film over verslaving is gebaseerd op een autobiografisch boek van Amy Liptrot: The Outrun (in het Nederlands De uitweer). De film gaat heen en weer tussen kindertijd en volwassen leven van de hoofdpersoon, deels in Londen, waar haar alcoholverslaving ontstond, en deels op de Orkneyeilanden, waar ze opgroeide en waar ze ook herstelt. Indrukwekkend, ontroerend, wonderschoon.

Verslaving gedijt vaak in isolatie. Het delen van je gevoelens en uitdagingen met vertrouwde mensen, zoals vrienden, familie of een steungroep, kan een krachtig hulpmiddel zijn.

Professionele begeleiding van een therapeut of coach helpt je niet alleen de onderliggende oorzaken van je verslaving te begrijpen, maar geeft je ook concrete strategieën om triggers te herkennen en ermee om te gaan.

Een praktische eerste stap is het bijhouden van een dagboek om patronen in je gedrag en emoties te ontdekken. Combineer dit met mindfulness- of ontspanningstechnieken om meer bewust te worden van je gedachten en impulsen zonder er direct op te reageren.

Onthoud: herstel is een proces, en elke stap vooruit is waardevol. Geef jezelf de ruimte en tijd om te leren en te groeien.

Ben je verslaafd dan is allereerst gespecialiseerde hulp zoals de AA belangrijk. Als je verder bent op dit pad en stabieler, dan kan het heilzaam zijn om verder te kijken naar de diepere lagen die geleid hebben tot je verslaving met een goede therapeut.

Het kan helpen om in een nieuwe groep/omgeving te komen die positief, inspirerend, hartelijk en gastvrij in het leven staan die niet worstelen met een verslaving. Wie in je netwerk kan je daarmee helpen?

Heel belangrijk bij verslavingsproblemen is te beseffen dat je niet je gedrag bent, net zoals dat geldt voor alle andere gedragingen. Vereenzelvig je er dus niet mee. Het is iets wat je doet, keer op keer, een hardnekkig, moeilijk te veranderen patroon, maar... je doet het dus je kan het ook laten.

En waarschijnlijk ontkom je er niet aan om op zoek te gaan naar waarom jij ooit je verslavingsgedrag bent gaan doen, wat het je opleverde, wat je niet meer hoefde te voelen, waar je van weg kon. Daar zit de sleutel.

Ik zie vaak dat veel mensen proberen van een verslavingen af te komen om vervolgens de afleiding te zoeken in een andere verslaving.
In mijn praktijk ga ik altijd op zoek naar het stuk bewustwording van jouw verslavingsgedrag.
Alles begint met bewustwording!
Mentaal moet je er klaar voor zijn en daar train ik mensen in.
Als je mentaal de kracht hebt gevonden dan herken je patronen zodat jij jezelf kan aansturen en niet wordt mee gezogen naar een andere verslaving.

Erik en Chris, beiden ervaringsdeskundig en therapeut in hun centrum voor hulp bij seks- en pornoverslaving, hebben een podcastserie gemaakt over dit onderwerp. Via meerdere kanalen zijn de podcasts te beluisteren. Ze voeren openhartige vraaggesprekken met elkaar. Iedere podcast heeft een thema. Bijvoorbeeld: Bestaat verslaving aan seks en porno? De vierde aflevering is een vrouwelijke collega aanwezig, hierbij wordt steun en advies geboden aan de partner van iemand die worstelt met een seksverslaving.
In de vijfde aflevering wordt besproken wat je aan een seksverslaving kunt doen. Wat hier geschetst wordt geldt eigenlijk voor allerlei verslavingen.

Dus: Heb je zelf last van seksverslaving? Of heeft je partner seksverslaving? Of ben je om een andere reden geïnteresseerd in dit onderwerp?
Ik raad je van harte aan deze podcastserie te beluisteren!

In het nieuws wordt er gepraat over de grote groep jongeren die last heeft van een telefoonverslaving. TikTok en Instagram bieden eindeloze stromen boeiende video’s en foto’s. Niet alleen van beroemde mensen, maar ook van vrienden en kennissen. Iedereen houdt elkaar in de gaten. Wie heeft de nieuwste producten? Wie ziet er het beste uit? Met alle beschikbare filters lijken mensen ineens een onhaalbare schoonheid te bezitten. En dat is het, onhaalbaar, maar niet iedereen beseft dat. Het idee dat je er anders uit wilt zien dan je doet is schadelijk. Je geeft er namelijk de boodschap mee af aan jezelf dat jij niet goed genoeg bent. Daarnaast kan een telefoonverslaving slecht zijn voor je slaap en je contact met mensen in de ‘echte’ wereld.

Een telefoonverslaving is goed aan te pakken met cognitieve gedragstherapie. Eerst moet je kijken waar de verslaving tot afleiding vandaan komt. Waarom wil iemand weg uit het hier en nu? En zijn er alternatieven voor de telefoon? Daarna ga je kijken hoe je bepaalde gedachten kunt gaan ombuigen. Met mindfulness kan er ook nog gewerkt worden aan het leren ontspannen en het concentratievermogen.

Korte termijn fijn, lange termijn pijn. Korte termijn pijn, lange termijn fijn.

Als je een besluit neemt is het niet altijd makkelijk om aan de lange termijn te denken als de korte termijn iets fijns op levert. Het heeft alles met vermijding te maken. Vaak is een langetermijnoplossing een stuk lastiger en daarmee ervaar je niet meteen dat fijne gevoel. Hoe komt het dat we geneigd zijn keuzes te maken die ons op korte termijn een fijn gevoel geven? En is het mogelijk om dit te veranderen? Wat kan dit voor verandering geven in je leven? Hoe kun je dit leren?

Ben je nieuwsgierig hoe jij kunt leren om meer voor de lange termijn te gaan? En om op de korte termijn de ‘pijn’ te verdragen? Acceptance & Commitment Therapie kan je hierbij helpen. Neem gerust vrijblijvend contact op voor meer informatie.

Teveel schermtijd (zeker 'sociale' media) werkt verdovend en daardoor verslavend.
Het is een (relatief) nieuwe manier geworden om ons gevoel te negeren, om ons af te leiden van waar het werkelijk om gaat: Contact. Met jezelf en met de mensen om je heen.

In plaats van 'contact' met mensen op een scherm die we überhaupt niet kennen en waar we niets van weten, behalve datgene dat zij delen op hun kanalen.

Hoe zou het zijn als we ermee zouden stoppen?
Dat vraagt nogal wat, vermoed ik. Sociale media valt (bijna) niet meer weg te denken. Ik communiceer met behulp van die kanalen met jullie. Hoewel ik denk dat jullie het leuker vinden om een persoonlijk kaartje van mij te krijgen dan een getypt berichtje.

Ik kan me voorstellen dat het voor veel mensen zelfs beangstigend kan zijn om niet meer actief te zijn op TikTok, Insta, etc. Want wat blijft er dan over? Je wordt ineens geconfronteerd met jezelf, ervaart misschien een leegte, die opgevuld moet worden.

Vergelijk het maar eens met een gok- of alcoholverslaving. Die werkt in feite net zo.
Men raakt immers niet voor niets verslaafd. Er moet een leegte opgevuld worden. Er moet iets verdoofd worden. Om de pijn die er is niet te hoeven voelen.

Wat ga jij uit de weg, als je veel op social media zit?
Is het afleiding, zodat je niet aan die rotklus van je werk hoeft te beginnen?
Of doe je het omdat je daarmee jezelf probeert te verdoven, iets uit de weg gaat waarmee je niet geconfronteerd wilt worden? En wat is dat dan?

Ik wil graag de volgende uitdaging met jou aangaan:
De komende week, wanneer je de neiging voelt om naar je telefoon te grijpen, omdat je je verveelt, of omdat je zoekt naar afleiding van wat dan ook, wil ik je vragen om je even bewust te worden van jezelf.



Wat gebeurt er dat jouw hand automatisch naar dat schermpje grijpt?
Welke gedachte gaat er door je heen?
Wat voel je?
Leg je hand op je wang, of op je buik, en maak eens contact met jezelf.
Adem een paar keer diep in en blaas uit.
Wat komt er los? Wat laat zich zien, wat wil gevoeld worden?
Laat dat gevoel eens toe en observeer wat er gebeurt.


Wat zou je nu eigenlijk het liefste willen? Wat heb jij nodig om echt nu voor jezelf te zorgen?

Naar buiten om een wandeling te maken?
Een vriend of vriendin bellen?
In gesprek gaan met je partner of kind?
Schrijven, tekenen, muziek luisteren?
Bidden, een boek lezen?

Ga dat dan doen, al is het maar 10 minuten.
En ervaar wat het je oplevert, om even tijd te maken voor jezelf en je bewust te worden van wat jij nodig hebt.

Verslaving, is een hele goede beschermingsmechanisme, te goed zelfs.
Om er los van te kunnen komen vraagt wel iets van jezelf, niet dat je het voor anderen/omgeving gaat doen want dan is een terugval groot. Het gaat er in eerste instantie om dat je het zelf wilt, wil je er los van komen? Het brengt je nl. ook iets en misschien weegt dat wel zwaarder dan dat je het zonder zou moeten doen.

Het helpt om de volgende stap te maken door open en eerlijk met een vertrouwenspersoon je innerlijke worstelingen te bespreken.

Verslaving ontstaat niet van de ene op de andere dag.
Wat eerst nog onopgemerkt bleef, gaat je op een goede dag aan het haakje hangen.

In beginsel is dat wat in verslaving heeft geresulteerd helpend. Ooit begon het als een manier, een kortstondige oplossing, ter vermijding van stress, pijn, lijden. Emotioneel en/of fysiek.
Helaas geldt de stressafname kortstondig en niet voor de lange termijn.

Het doorbreken van de cirkel in verslaving vraagt om de juiste behandeling en een verandering in leefstijl. Behandeling is lastig. Er bestaat helaas geen quick fix, en zeker geen succes als er geen ziekt-inzicht komt en de discipline ter verandering van gedrag ontbreekt.

Puur verslavingsgedrag proberen te stoppen, lukt volgens mij niet als er niet dieper contact wordt gemaakt met de drijfveren achter het verslavingsgedrag.

Het inzicht uit de traumatherapie dat achter verslavingsproblematiek chronische stress, een neuro-biologische ontregeling schuilt gerelateerd aan complex (kind)trauma, onderschrijf ik.

Het beste is het om een goede therapeut of eigenlijk nog beter, samenwerkende therapeuten te vinden ter ondersteuning van het proces naar een minder afhankelijk leven en een gezonder lichaamsfunctioneren.

Velen van ons grijpen in de winter vaker naar alcohol of wiet omdat de duisternis uitnodigt om thuis te blijven en te ontspannen.

Maar het effect de volgende dag(en) is vaak een gevoel van nog meer verdriet, apathie, vermoeidheid.

Probeer overdag korte pauzes te nemen en naar buiten te gaan, al is het maar voor een wandeling van 10 minuten.

Probeer 's avonds bewust andere ontspannende activiteiten te plannen en zie de "donkere" tijd van het jaar als een tijd voor reflectie en opladen waarin je jezelf niet zo hoeft te pushen om even hard te presteren als in de zomer.

Steun organiseren

Wil je nu echt van je verslaving af? Doorbreek dan je schaamte en praat over je verslaving in je omgeving. Vertel aan anderen waar je moeilijk van af komt en welke struggles je ervaart bij het stoppen. Vertel aan anderen hoe het is om cravings te ervaren en hoe je daar mee om gaat. Hoe het de ene keer lukt om je drang naar je verslaving te weerstaan en hoe je je de andere keer laat meeslepen. Vertel over je spijt en je schaamte gevoelens. En vraag om support van de mensen om je heen. Vraag anderen om jou te blijven vragen naar hoe het met je verslaving gaat. Op deze manier kan je je schaamte voor je verslaving in positieve zin gebruiken, waardoor je net wat extra kracht en doorzettingsvermogen ontstaat om te stoppen of te minderen en hef je een eenzaam gevoel bij jezelf op, wat vaak ook (deels) ten grondslag ligt aan je verslaving.

Wat vult jouw verslaving?
Een verslaving komt vaak tot stand doordat het iets maskeert. Een niet prettig gevoel, wordt tijdelijk opgelost door eten. roken, drugs. Wat hoef jij dat moment niet te voelen?
Zoek een therapeut om dit samen te onderzoeken.

Het stoppen met roken of eten is vaak lastig omdat de 'gewoonte' er in is gesleten.
Het veranderen van jouw dagelijkse routine kan ervoor zorgen dat de rook- of eetmomenten verstoord worden, waardoor er een nieuwe routine kan plaatsvinden.

Drink 's ochtends thee ipv koffie (en je gewoonlijke ochtendsigaret). Doe een wandeling, verander je pauzetijd, maak een smoothie. Door je schema om te gooien heeft jouw lichaam minder behoefte aan de 'oude gewoonte'.

Bij het aanpakken van een verslaving is het super belangrijk om na te gaan wanneer het verslavingsgedrag zich voor doet en wanneer het ontstaan is. Hou daarom eens een periode bij wat de momenten/situaties/triggers incl. gevoelens en gedachten zijn, waarin jij (bijna) niet anders kan dan je verslavingsgedrag uitvoeren.
En wat is/was de situatie waarin je verslavingsgedrag ontstaan is? Wat speelde zich af? Wat gebeurde er toen? Wat heb je jezelf aangeleerd?
En zie je een verband tussen het ontstaan en de huidige momenten?
Wat is het onderliggende probleem, waar je geen andere oplossing (nog) voor hebt dan je verslavingsgedrag?

Het kan een hele zoektocht zijn om het te vinden. Houd vertrouwen en neem het jezelf niet kwalijk dat je deze onhandige gewoonte ontwikkeld hebt. Daar is een reden voor. Ben lief voor jezelf. Hoe meer je jezelf op je kop geeft, hoe groter je probleem (dan heb je er nog een extra probleem bij).
Als je wilt, helpt ik je graag zoeken naar wat er onder je verslaving ligt én bij het aanpakken/oplossen van dat issue!

Deze week keek ik naar een interview met Jan Geurtz. De mindfulnessleraar die ervaringsdeskundig is op het gebied van verslaving en meerdere boeken heeft geschreven hierover.
Jan is van compassie en het stoppen met het jezelf afwijzen omdat je een verslaving HEBT (en niet verslaafd BENT).
Twee voor mij nieuwe eye-openers van Jan wil ik graag met je delen.
De definitie van verslaving is: Een gewoonte die ongezond is voor jou en/ of je omgeving waarmee je niet kunt stoppen.
Je kunt onder andere niet stoppen omdat je ervan overtuigd bent dat je verslaving (middel of gedrag) een probleem voor jou oplost.
Bijvoorbeeld: geen stress voelen, makkelijker sociaal contact maken, wég gaan voor pijnlijke gevoelens, pijnlijke gevoelens verdoven.
Helaas lost je verslaving je probleem niet op.
In het interview zei Jan: "Verslaving is een oplossing voor een probleem dat tegelijkertijd het probleem vergroot."
En wat ook nieuw voor mij was: "Ieder keer dat je verslaving toch inzet met als doel je probleem te verlichten bewijs je aan jezelf dat je je verslaving nodig hebt óm je probleem te verlichten. " (maar ís dit wel waar?)
Zomaar twee mooie waarheden om eens over na te denken.
Welk probleem wil ik oplossen met mijn verslaving?
En helpt dit mij ook echt?
Wil je stoppen, maar lukt dit niet? Zoek goede hulp!

-Vandaag ben je al goed genoeg (tegen zelfverbeteringscultuur)
-Sober zijn is het doel op zich

Het opgaan in een roes is een vorm van vluchten. Blijkbaar is er iets in je leven dat je niet onder ogen wilt komen. Meestal gaat het om emoties/gevoelens die je als onprettig bestempelt en waar je van weg wilt.

Zolang deze onderliggende vermijding er is, is het lastig om van verslavingen af te komen. Je pakt immers de wortel niet aan en dus groeit het plantje vanzelf terug.

Wat dus nodig is, is dat je de emotie die je niet wilt voelen juist wel gaan voelen. Het is verstandig om dat onder begeleiding te doen, want je hebt dat gevoel niet voor niets weg gestopt.

Als oefening om te ontdekken welk gevoel je vermijdt, kun je het volgende doen: op het moment dat je de neiging voelt om naar je favoriete genotsmiddel te grijpen, stel dat dan heel eventjes uit. Focus je op je lijf en voel welke emotie daar opspeelt.
Óf: neem een recent moment in gedachten dat je naar je favoriete genotsmiddel greep en speel dat moment in slow motion af. Supervertraagd, want het moment waar het om gaat duurt maar een fractie van een seconde. Doordat het een geautomatiseerd patroon is schiet je heel snel vanuit de ongewenste emotie in een gedachte en vrijwel meteen in gedrag (naar het genotsmiddel grijpen). Vandaar dat het nodig is om dit echt heel erg in slow motion af te spelen, zodat je de emotie die het gedrag in beweging zet kunt voelen, als ik het maar heel even.

Als je die emotie voelt, dan heb je de angel te pakken. Er zit daar een emotionele pijn en die wil verwerkt worden. Wat een verslaving doet is alleen maar verdoven.

De ongewenste emotie gaat niet weg, totdat je hem durft te doorvoelen. Daar is een beetje moed voor nodig. En liefst een begeleider. Onder de emotie zit een onverwerkte herinnering en die wil verwerkt worden. Doe je dat, dan ruk je de wortel onder je verslaving uit, de echte onderliggende motivatie verdwijnt. Je hebt dan alleen nog met het gewoontegedrag en eventuele ontwennigsverschijnselen af te rekenen, maar dat gaat echt veel makkelijker als de 'pijnlijke' wortel er niet meer is.

Het boek "Waarom veranderen (meestal) mislukt van Martin Appelo laat je zien hoe verslavingen een spoor in je hersenen maken, waardoor veranderen heel erg moeilijk is. De titel van het boek zegt dat het MEESTAL mislukt, en er staan dan ook tips in hoe het wel zou kunnen lukken.