Assertiviteit tips

Indien je merkt bij jezelf dat je het lastig vindt om je eigen behoeften te (h)erkennen, maar dat je die van de ander wel goed doorhebt, dan is ècht luisteren voor jou extra belangrijk. Indien iemand in je omgeving ergens mee zit of een probleem ervaart, betekend dit niet dat jij het hoeft op te lossen. Probeer te luisteren of je echt een vraag hoort of dat iemand alleen nog maar praat over een probleem of een hulpsituatie. Als je merkt, of denkt, dat de ander toch echt wat van je verwacht, maar je hebt geen duidelijk vraag gehoord, dan kun je gerust zeggen: "Ik heb nog geen vraag gehoord, wat verwacht je nu van mij?" Op deze wijze kun je helder communiceren over de verwachtingen, zonder dat je gaat invullen wat er van jou verwacht wordt. Soms wil iemand inderdaad hulp, maar vaak wil iemand gewoon even gezien en gehoord worden.

Ons wordt geleerd, dat het egoïstisch is om een zin met 'ik' te beginnen. In het opkomen van jezelf is dit juist wel belangrijk. Als je begint met "jij doet ook altijd..." dan gaat de ander zich meestal verdedigen of plaatst de opmerking terug: "en jij...". Dan kom je in een conflict terecht en dan bereik je je doel niet, namelijk dat de ander echt hoort, wat jij wil zeggen.
Houd het klein en begin bij jezelf: "Ik heb er last van als jij...." of (nog beter): "Als je dat zo zegt, dan voel ik me... en dan doe ik...".

Een belangrijk begin is het stilstaan bij je eigen behoeften. Wat wil ik? In plaats van: Wat verwachten anderen van mij?
Als je dat lastig vindt, begin dan in het klein. Vraag je af, wat je graag zou willen eten vandaag, of welke film jij vandaag graag zou willen zien. Zet de vraag: Wat wil ik? 'vooraan' in je hoofd. Dan kan je -als de gelegenheid zich voordoet- jezelf deze vraag steeds als eerste stellen.

Assertief leren zijn
Ik geloof dat ieder mens van nature assertief is, dat ieder mens in essentie heel goed kan aangeven waar hij behoefte aan heeft, wat hij fijn vindt, wat hij niet wil. Door allerlei (traumatische) omstandigheden kun je het verleerd zijn om assertief te zijn. Je werd bijvoorbeeld als kind gestraft als je voor jezelf opkwam of aangaf wat je wel of niet leuk vond. Omdat je als kind totaal afhankelijk bent van de goedkeuring en steun van je ouders of verzorgers leer je al snel om je in te houden, om je niet meer te uiten, niet te uiten wat je werkelijk voelt want dat wordt niet gewaardeerd.
Hypnotherapie is een hele fijne therapie om weer met je ware zelf in contact te komen, bijvoorbeeld via innerlijk kindwerk. Je neemt als het ware als volwassene je eigen innerlijk kind bij de hand en gaat door situaties heen die ervoor hebben gezorgd dat jij je voor je ware gevoelens af bent gaan sluiten. Nu je innerlijk kind samen met jou is kan het alsnog uiten wat toen niet geuit is en kan het weer in de eigen kracht terug komen. Je voelt je daarna zelf dan ook veel krachtiger en merkt dat je veel beter in staat bent om voortaan te zeggen wat je voelt.

1. Trek je veel aan van wat anderen vinden
2. Denk voor de ander en vul dit al negatief in.
3. Begin niet eens aan de opdracht/taak. Weet je zeker dat je het niet kunt.
Succes gegarandeerd!

Wanneer je jouw sub-assertiviteit wilt omzetten naar assertiviteit, is het belangrijk te onderzoeken hoe dit gedrag is ontstaan. In grote lijnen zijn er drie hoofdoorzaken te onderscheiden. Je houdt vooral rekening houdt met de relatie en onvoldoende met jezelf door:

1. Ervaringen uit het verleden (bijv. de thuissituatie)
2. De gedachten en kernovertuigingen die de situatie bij je oproept.
3. De emotie en de lichamelijke reactie die de situatie bij je oproept.

Ontstaan van sub-assertiviteit II

Het is soms lastig om erachter te komen hoe jouw sub-assertiviteit is ontstaan. (zie tip Ontstaan van sub-assertiviteit I) Dan kan het goed zijn om een tijdje een dagboek bij te houden. Noteer in welke situaties jij merkte dat je niet assertief genoeg was.

Wat is de situatie?
Wat is het gevoel of de emotie die er opgeroepen werd?
Welke fysieke of lichamelijke reactie merkte je bij jezelf?
Welke gedachte had je bij de situatie?
Wat deed je?

Een stabiele persoonlijkheidskenmerk is of je meer introvert of meer extravert bent. Introvert zijn betekent dat je energie krijgt van alleen zijn. Je verkeert liever in een rustige omgeving en je richt je meer op je innerlijke belevingswereld.

Voor extraverte mensen geldt het omgekeerde. Zij laden die zich dan ook juist op in gezelschap van anderen.

Het maatschappelijk leven is veel meer gericht op extraverte mensen. Voor introverte mensen kan dat soms lastig zijn. Waar kun je mee te maken krijgen?

• Vermoeidheid: In grote sociale bijeenkomsten voel je je sneller overweldigd door alle prikkels, waardoor je vermoeid of zelfs angstig kunt raken.
• Onderwaardering: als je stil je werkt doet, dan kan dat ertoe leiden dat je bijdrage over het hoofd wordt gezien en je minder waardering krijgt.
• Conflicten: In een partner- of sociale relatie met een extravert persoon kun je het verwijt krijgen te teruggetrokken of afstandelijk te zijn. Omgekeerd kun je je ergeren aan het dominante gedrag van extraverte mensen.

Hoe zorg je goed voor jezelf?

1. Accepteer jezelf als een (meer) introvert iemand, wees je bewust van je hoeveelheid energie en bewaak je grenzen. Als je overprikkeld raakt, neem dan de tijd om alleen te zijn en doe wat je leuk vindt om de batterij weer op te laden.
2. Beslis voor jezelf aan welke sociale activiteiten je wilt meedoen. Dit zorgt ervoor dat je er meer plezier uithaalt en je minder vermoeid raakt.
3. Als je een grote groep onprettig vindt maar je ontkomt er een keer niet aan, vindt dan gelijkgestemden. Als je een of enkele personen vindt die jouw interesses delen, dan geniet je meer van het sociale samenzijn.
4. Maak gebruik van je natuurlijke neiging om goed te luisteren door belangstelling te tonen in je gesprekspartner. Zo kun je voor jou waardevolle contacten leggen.

Bedenk dat je introversie niet betekent dat je sociale interacties hoeft te vermijden. Het gaat erom dat je de balans vindt tussen sociale interacties en tijd voor jezelf.

Iemand om hulp vragen is niet zwak, maar juist een teken van inzicht.
Vraag iemand vandaag oprecht om hulp, bij iets wat je zelf niet goed kan.

Vaak hebben we de neiging om meteen een antwoord op een vraag te geven. We staan al klaar voordat we eerst hebben gevoeld of we echt antwoord willen geven en of dat antwoord ook een ja is. Leer jezelf aan om eerst even tot tien te tellen, of een paar keer goed adem te halen. Zeggen dat je later op iets terugkomt helpt ook. Dan kan je echt goed voelen of je wil ingaan op de vraag die aan jou gesteld wordt.

Wat is het ergste dat kan gebeuren wanneer jij je mening zegt? Dat anderen boos worden? Dat ze je niet meer moeten?
Vaak zit er een onderliggende angst onder, waardoor jij je niet uitspreekt. En meestal komt dit uit onze kindertijd.
Onderzoek je angst en je zult beter voor jezelf kunnen opkomen.

Doordat je je gevoel uitspreekt voelt de ander zich niet gauw aangevallen. Bijvoorbeeld : Dit voelt niet fijn. Hierdoor geef je meteen je grens aan en krijg je de ruimte om de situatie even "on hold" te zetten. Daarna kun je aangeven wat er niet fijn voelt. Het gaat er hier niet om wat de ander ermee doet. In feite gaat het erom dat je het gewoon gezegd wilt hebben.

Wat als het niet klikt met je therapeut?

Na maanden dubben heb je eindelijk de stap gezet: je hebt een afspraak gemaakt met een psycholoog/therapeut. Na al dan niet een (lange) wachttijd, moet je jezelf bekennen dat het niet klikt met je behandelaar. Wat nu?

Een hechte band met je therapeut is erg belangrijk. Maar: als het contact stroef loopt, kan dat ook veelzeggend zijn. Zeker als je dat ook met vrienden, familie en/of collega's ervaart. Dan is het een patroon en kun je juist met deze therapeut goed aan jezelf werken.

Als dit niet aan de orde is, bespreek je gevoelens over jullie contact open en eerlijk met je therapeut. Mochten jullie er samen niet uit komen, kan het beter zijn om toch een andere therapeut te zoeken.

Als we het over assertiviteit hebben, hebben wij het meestal over relaties. Dit kan een collega of vriend, een familielid of een vreemde zijn, die we toevallig tegen komen. Assertiviteit speelt een rol in het contact dat we met andere mensen hebben. Zo is het interessant om eens te kijken of we verschillende ervaringen hebben met assertiviteit afhankelijk van de relatie met iemand. Vinden wij het makkelijker assertief te zijn met iemand die dicht bij ons staat of iemand die we nauwelijks kennen? Misschien kunnen we positive ervaringen die we met bepaalde mensen hebben gehad overdragen naar situaties die we moeilijk vinden? Vaak hebben we goed resources al bij de hand.

'Nee' zeggen kan heel moeilijk zijn. Je durft dit niet goed omdat je denkt dat je niet genoeg doet of dat anderen je niet mogen. Dat kan uit de hand lopen en leiden tot vermoeidheid, stress en frustratie.
Het boek "Nee is oké" van Carianne Ros en Michelle van Dusseldorp biedt vele concrete adviezen om te groeien, zodat je zelfbewuster in het leven kan staan en kan genezen van de please disease. Het boek geeft talrijke handreikingen voor een leven met minder moeten en meer vreugde.

Een tip voor assertiviteit: Ben je sub-assertief of juist agressief in je reacties?
Bij sub-assertief gedrag laat je je overrulen en geef je je mening niet. Bij agressief gedrag ga je over andermans grenzen heen. Tip 1. Volg een cursus. Deze geef ik bij voldoende deelnemers tweemaal per jaar. Tip2. Gebruik ik-boodschappen, zo houd je het bij jezelf zonder de ander iets te verwijten of te beschuldigen. Bijvoorbeeld: Ik vind het vervelend dat....... Ik merk dan dat ik niet mijn mening durf te geven, ik zou graag willen dat je naar me luistert en mij uit laat praten. Veel succes!

Beter je grenzen aangeven is vaak makkelijker gezegd dan gedaan. Dat doe je niet effe, zeker als je bang bent voor de reactie van de ander. Toch merk je dat het meestal beter is om het wél te doen, bijvoorbeeld op je werk, in je gezin of in je relatie.

1. Gewoon beginnen om te doen

Aangeven dat iemand te ver gaat of dat je iets niet wilt, bereik je door uit te spreken wat jij van binnen voelt. Begin daar gewoon mee. En het woord ‘gewoon’ klinkt misschien flauw, maar het is wel zo. Begin te zeggen wat jij fijn vindt en wat niet. Vaak durf je iets niet uit te spreken, maar door erover te praten, weet een ander beter wat er in je omgaat.



2. Laat je niet intimideren door de reactie van de ander

Daar ben je waarschijnlijk het meeste bang voor: hoe reageert de ander als jij nee zegt. Belangrijk hierbij is dat je jouw schuldgevoel in toom houdt. Je hoeft je namelijk niet schuldig te voelen! Reageert iemand op een vervelende manier, gooi het over je schouder. Laat het je niet teveel raken. Het is vaak de onmacht of teleurstelling van de ander en door vervelend te reageren hoopt de ander dat je van gedachten verandert. Doe het niet, houd voet bij stuk!

3. Bereid het gesprek eventueel voor

Voel je je nog niet zeker genoeg? Bereid je gesprek dan eerst voor. Schrijf bijvoorbeeld bepaalde zinnen op en leer het uit je hoofd of houd het briefje bij het gesprek. Of oefen het gesprek thuis voor de spiegel, maar je kunt ook een vriendin of je partner vragen om mee te oefenen. Probeer met oefenen erop te letten dat je niet overkomt als een bang konijntje, maar als een zelfverzekerde leeuwin die zich niet bang laat maken.

4. Vier je succesjes, dat maakt je sterker!

Is het je gelukt om in een situatie je poot stijf te houden en je grenzen aan te geven? Wees dan extra trots op jezelf! Zie en voel dat ook echt zo. Durf jezelf complimenten te geven. Het zijn belangrijke stappen die je voor de rest van je leven mee kunt nemen in je ontwikkeling naar een meer zelfverzekerde JIJ!

Verantwoordelijkheid

Je hebt verantwoordelijkheden, maar je bent niet verantwoordelijk voor alles en iedereen. Laat de problemen waar ze horen. Los jij lastige situaties (vaak) op, dan blijven de problemen bestaan. Laat het maar eens mis gaan zodat moeilijkheden aan het licht komen, en de mensen die verantwoordelijk zijn deze verantwoordelijkheid ook nemen.

4 stappen die leiden tot vrede: wat kun je doen om te zeggen wat je wilt zeggen, wanneer een ander iets doet wat je niet okay vindt?

1) de stap van WAARNEMING:
WAT GEBEURT ER FEITELIJK? (OBJECTIEF ZONDER TE OORDELEN)
benoem bijv. ik vind het niet okay dat je me nu onderbreekt terwijl ik iets aan het vertellen ben.
2) de stap van GEVOEL:
WAT ERVAAR JIJ OF WAT ERVAART DE ANDER?
bijv. dat maakt dat ik me niet belangrijk voel, dat maakt dat dit me pijn doet en verdrietig maakt.
3) de stap van BEHOEFTE:
WAT IS NU BELANGRIJK VOOR JOU OF DE ANDER?
VERZOEK
WAT SPECIFIEK ZOU BIJDRAGEN AAN JOUW WELZIJN (CONCRETE ACTIES OPEN VOOR DIALOOG)
bijv.: wat ik belangrijk vind is respect voor elkaar en de ruimte krijgen om iets ongestoord te vertellen.
Hoe is dat voor jou om dat zo te horen? wat is jouw behoefte?

Kiezen zonder onze gevoelens te ontkennen of te verloochenen

Om assertief te zijn moet je eerst weten wat jouw behoefte is. Zolang je dit niet helder hebt is het lastig om assertief te zijn. Maak voor jezelf de balans op. Plan hier elke week een moment voor. De zondagavond kan een prettig moment zijn omdat je dan nog de hele week voor je hebt. Voel bij elke activiteit die gepland staat of dit in lijn is met wat je echt wilt. Of doe je toch nog veel dingen 'omdat het moet' of omdat je 'geen keus' hebt. Het kan helpen om dit met iemand te doen die dicht bij je staat. Laat die ander jou bevragen zodat jij goed kunt (door) voelen of je oke bent met wat er in je agenda staat of dat je het liever anders wil zien. Koppel daar direct een actie aan. Begin je zin met: mijn behoefte is... Ik word blij van....

Nonverbale communicatie
Zet je 'nee' kracht bij door de ander aan te kijken en een stopteken te maken met een hand. Zo breng je je boodschap krachtiger over en laat je geen ruimte voor onderhandeling.
Succes!

Als je weet dat in elke communicatie ook een 'relatie-aspect' (daarin geef je uitdrukking hoe je over iemand denkt) zit, wordt het vaak makkelijker je eigen grenzen aan te geven zonder de ander te kwetsen want er zijn altijd vele mogelijkheden iets te zeggen. Neem rustig de tijd om er even over te denken wat de beste manier is. Je hoeft niet altijd meteen te reageren.

Voor sommige mensen heeft assertiviteit ermee te maken hoe zeker ze van zich zelf zijn. Als ik in mezelf geloof en positief over mezelf kan denken en voelen, wordt het vaak makkelijker om voor mezelf te laten zien en voor mij op te komen.

Wil je aan de slag met het opkomen voor jezelf en het stellen van grenzen. Lees dan het boek 'grenzen' van Henry Cloud en John Townsend. Daarin staan zoveel praktische voorbeelden van hoe je lastige kwesties kan aanpakken binnen bijvoorbeeld familieverband en werkrelaties. Makkelijk leesbaar en ontzettend herkenbaar en leerzaam!

Assertiviteit wat is dat? En hoe doe je dat? Je moet eerst leren wat je eigen behoeftes zijn. en dat je beseft dat dat niet de opgelegde behoeftes zijn die je denkt dat een ander vindt dat je die moet hebben.

Op het moment dat je daar uit bent, dan kun je voor je mening gaan staan en dat met respect voor jezelf en met respect voor de ander duidelijk maken. Je hoeft niet boos te zijn of fel voor je zelf op te komen, als je maar stellig en duidelijk bent en vriendelijk blijft. Succes met oefenen!

Vind je het lastig om 'nee' te zeggen? Kies ervoor om 'ja' te zeggen tegen jezelf!

Wat je vandaag in het gedrag van de ander accepteert is het vertrekpunt van het gedrag van die ander voor morgen. Begrens dus duidelijk in het hier en nu wat voor jou acceptabel is!

Wil je de ander iets vertellen en vind je dat lastig? Ga samen wandelen. Al lopend gaat het vaak gemakkelijker om te praten, je hoeft elkaar niet aan te kijken, het is niet erg als er stiltes vallen en de beweging van je lichaam zet ook de beweging van je woorden in gang.

Assertiviteit.
Wat is dat?
Een moeilijk woord....
En een moeilijke daad om in te zetten. Vooral als je bang bent voor wat anderen wel niet van je zullen vinden.
Juist daarom ga ik graag met je de uitdaging aan om in de praktijk te oefenen. Voordat we dat gaan doen, ga ik met je na hoe je denkt over bepaalde situaties. Want vaak voorspellen we wat er gaat gebeuren, waardoor we ons terughoudend opstellen. Maar vaak wijst de praktijk iets anders uit en blijken je voorspellende gedachten niet uit te komen. Juist daarom vind ik het belangrijk dat je leert dingen te nemen in het moment en ervan te genieten om eens wél te doen waar JIJ wel zin in hebt en wat voor jou wél goed voelt. Juist door te doen waar je bang voor bent, kan je jezelf krachtiger maken. Naarmate je meer oefent, en hoe meer positieve ervaringen je daarmee krijgt, hoe een fijner gevoel je er over krijgt, hoe trotser je wordt. en juist daarmee kun je je gedachten blijvend veranderen, waardoor je aangemoedigd wordt het een andere keer ook anders en prettiger te doen. Wees welkom!

Heb je moeite met nee zeggen?
Zeg duidelijk en vriendelijk ‘nee’
Als jij een verzoek wilt weigeren, zeg dan eerst duidelijk en vriendelijk ‘nee’. Geef vervolgens een toelichting van één zin.
Daarna laat je een stilte vallen en laat je de ander reageren. Waarschijnlijk ontstaat er daarna een gesprek. In dat gesprek kun je begrip tonen voor de gevoelens van de ander. Misschien kun je samen een alternatief bedenken.
Je zult merken dat anderen het waarschijnlijk helemaal niet zo erg vinden als jij een verzoek weigert, zeker niet als je dat op een vriendelijke manier doet.
Er zullen altijd mensen zijn die doen alsof ze je niet hebben gehoord. Leer jezelf dus aan om een checkvraag te stellen: ‘Begrijp je wat wat mijn verzoek inhoudt?’ of ‘Wil je bevestigen wat ik net heb gezegd, om misverstanden te voorkomen?’. Door navraag te doen, weet je zeker dat je gehoord bent.
Veel succes!

Als je de hele tijd bezorgd bent over wat anderen van jou denken, zal je minder snel geneigd zijn om je gevoelens en gedachten te uiten. En dat is juist zo belangrijk bij assertiviteit! Door niet teveel aan anderen te denken, zal je makkelijker je mening of voorkeur kenbaar maken.

Wanneer iemand op een negatieve opmerking maakt kan dit vervelende gevoelens oproepen.
De ander is de aanleiding, maar niet de oorzaak van die gevoelens! Iedereen is eigenaar van en verantwoordelijk voor zijn eigen gevoelens.
Dit biedt ook keuzemogelijkheden om hiermee om te gaan:

1. Jezelf de schuld geven. Nadeel is dat dit je zelfrespect aantast.

2. De ander de schuld geven. Nadeel is dat je een aanval-verdedig modus kunt komen met elkaar.

3. Richten op eigen gevoelens en behoeften. Voordeel is dat de gevoelens die worden opgeroepen duidelijk maken waar je eigen behoeften en grenzen liggen.

4. Richten op gevoelens en behoeften van de ander. Voordeel is dat je de verantwoordelijkheid voor het brengen van de negatieve boodschap bij de ander laat en dat je inzicht krijgt in de achterliggende behoefte van de ander.

Als je jezelf verandert, verandert de wereld om je heen...

Jij kunt niet beïnvloeden wat een ander doet, wil of vindt. Wat je wel kunt beïnvloeden is wat jij doet, wilt of vindt en je daarnaar gedragen. Als jij je anders opstelt dan voorheen zal een ander zich daaraan aan moeten passen, of hij/zij dat nu wil of niet. En zo ontstaat er een andere interactie die jou de mogelijkheid geeft om zelf regie te nemen en gezien en gehoord te worden in plaats van je altijd maar te voegen naar die ander.

Laat OMA thuis
Voorkom in je communicatie : Opinies, Meningen en Adviezen.

Belangrijk als je assertief wilt zijn is: Zeggen wat je doet en doen wat je zegt. Als je bijvoorbeeld "nee" zegt en ja doet, nemen de mensen je niet meer serieus in wat je zegt. En je neemt jezelf niet serieus in wat je zegt. Duidelijkheid scheppen is voor beide partijen beter.

wie altijd vriendelijk is krijgt niet wat hij wil en nodig hebt. Dat kan je behoorlijk ongelukkig maken.
Heb boek stop met aardig zijn van Thomas d'ansembourg helpt je de negatieve cirkel van aardig en vriendelijk zijn ten koste van jezelf, te doorbreken.

Als je wilt leren zeggen wat je voelt, wilt of nodig hebt, kan dat in het begin heel spannend zijn. Je moet het oefenen om er een beetje makkelijker in te worden.

Een leuke manier om te beginnen met oefenen is door eerst alleen eens te zeggen wat je fijn vindt en waardeert. Dus wat je al krijgt. Daarmee geef je anderen een compliment en een goed gevoel, en ondertussen oefen jij met zeggen wat je wilt en voelt. Als dat wat gemakkelijker wordt is de stap naar zeggen wat je minder leuk vindt, nog nodig hebt of naar verlangt, gemakkelijker te maken.

Als je het gevoel hebt dat je ergens niet aan durf te beginnen, maar je zou het wel graag willen...

Begin dan gewoon! Uitstellen kan altijd nog.

Denk niet teveel na over wat er allemaal mis zou kunnen gaan, meestal valt het erg mee.

Begin gewoon en besef dat je gaandeweg altijd nieuwe beslissingen kunt nemen en dus kunt bijsturen.

Je zult versteld staan van wat je allemaal voor elkaar krijgt!

Hoe kun je het beste jezelf verwoorden:

• Vertel de ander jouw gevoel.

• Vertel de boodschap vanuit jezelf (‘Ik vind het vervelend dat...’, ‘Het irri-
teert mij dat...’)

• Benoem heel specifiek waarop je reageert: bijvoorbeeld op een be-
paalde opmerking of gedraging van de ander. Gebruik geen woorden als
‘altijd’ en ‘nooit’ (‘het is altijd hetzelfde met jou’). Het is niet de bedoeling
om de ander aan te vallen, maar om specifiek gedrag te bespreken.
Laat de ander in zijn of haar waarde en haal er geen oude voorvallen of
meningen van anderen bij.

• Benoem de gevolgen voor jou. Bijvoorbeeld: ‘Daardoor kon ik niet
naar die afspraak die belangrijk voor mij was’.

• Vertel wat je van de ander wilt. Bijvoorbeeld: ‘Wil je de volgende keer
met mij overleggen?’. Deze stap zorgt voor een overgang van wat
nu niet goed gaat, naar een betere situatie in de toekomst.

• Houd er rekening mee dat de ander zal reageren op wat je zegt. Hij of zij
zal bijvoorbeeld uitleg geven of onbegrip tonen. Luister hier ook naar.
Je begrijpt hierdoor het perspectief van de ander beter. Door de ander
ruimte te geven, zal hij of zij zich gehoord voelen en ook eerder jouw
boodschap accepteren. Herhaal indien nodig nog een keer wat jij wilt.

Het ligt misschien voor de hand, maar je kunt moeilijk assertief zijn als je je
grenzen niet kent. Het is dus belangrijk om voor jezelf na te gaan waar
jouw grenzen liggen.

Gevoelens van boosheid, irritatie en verdriet kunnen een signaal zijn dat je grens is overschreden. Wees je bewust van deze gevoelens. En sta stil bij wat er aan deze gevoelens vooraf ging. Had je het idee dat de ander te weinig rekening hield met jouw behoeften? En op welk punt precies had je het idee dat jouw grens werd overschreden?

Schrijf je gedachten hierover op papier. Door je ervaringen in kaart te brengen zul je in de loop van de tijd steeds duidelijker aanvoelen waar jouw grenzen liggen.

Dit jaar is begonnen met beperkingen die de overheid ingesteld heeft als gevolg van de toegenomen aantal positieve testen van Covid 19. In Nederland mogen we gelukkig onze mening uiten, en dat is dan ook volop gedaan. Evenzo over de vooralsnog vermeende praktijken van seksueel overschrijdend gedrag binnen The Voice. We mogen een mening hebben, we mogen zeggen tot hier en niet verder, zeggen “dit gaat me echt te ver”, aangeven dat je niet meer mee wil doen. We mogen “Nee” zeggen. we mogen grenzen aangeven. En dat is waar ik in dit blog aandacht voor wil hebben.

Grenzen….wat zijn dat eigenlijk?

We kennen veel grenzen, landgrenzen, natuurgrenzen, grenzen aan mogelijkheden, grenzen aan wat haalbaar is en persoonlijke grenzen. En vooral dat laatste lijkt een lastig begrip te zijn, wat oh zo makkelijk klinkt en in de mond genomen wordt. Wat zijn jouw persoonlijke grenzen? Ken je ze? Ga je er wel eens overheen en waarom dan eigenlijk?

Als je google erop na slaat kom je een mooie omschrijving tegen van mens-en-gezondheid. Zij slaan de spijker op zijn kop en formuleren.

Persoonlijke grenzen definiëren wie we zijn ten opzichte van de rest van de wereld. Ze bepalen hoe we ons leven willen leven en hoe we willen dat anderen ons behandelen. Als je niet weet waar je grenzen liggen weten mensen niet wie je bent, omdat je dat zelf niet eens weet.

Hierin lees je hoe belangrijk het is om je grenzen te kennen en tegelijkertijd lees je dat het niet makkelijk is. Immers het vraagt een continu afstemmen en spiegelen met jezelf. En dan de waan van de dag, de drukte die we allemaal kennen. Heb jij de tijd om echt te overdenken hoe je je verhoudt tot een bepaald standpunt? Waar jouw grens ligt van het acceptabele?

In mijn praktijk is dit item een dagelijks terugkerend onderwerp van gesprek. Je bent dus niet de enige als je je antwoorden niet meteen paraat hebt. Tot de conclusie komen dat je jarenlang over je grenzen heen bent gegaan en niet meer weet waar ze nu eigenlijk liggen kan best confronterend zijn. Misschien heeft je baas een groot beroep op je gedaan, Zorgen je kinderen en drukte van het gezin dat de tijd ontbreekt om stil te staan bij jouw grenzen. Ben je in een figuurlijke trein gestapt, ergens, ooit, en is deze zo snel gaan rijden dat het niet meer lukte om te stoppen, om even stil te staan bij de gedachte, waar sta ik, wat wil ik, hoe denk ik hierover, wat vind ik ervan.

Grenzen aangeven gaat verder dan Nee zeggen.

Mag je boos zijn? Het helemaal accepteren van je boosheid (en dat is iets anders dan het uitleven ervan!) is essentieel voor het aangaan en onderhouden van gelijkwaardige relaties.
Dus als je dat nog niet bent, word dan vrienden met je boosheid!

Als vandaag de slechtste dag ooit is, dan weet je dat het morgen beter is.

Gebruik je verleden als springplank, niet als hangmat.

Iedereen heeft een verhaal vanuit zijn verleden.

Toch gaat niet iedereen hier hetzelfde mee om.

De één leidt tocg een succesvol en vervullend leven, terwijl de ander bij de pakken neer blijft zitten.

De gebeurtenissen uit het verleden zijn hiervan dus niet de oorzaak. De juiste instelling wel.

Blijf niet hangen in het verleden en wat er is gebeurd. Zelfmedelijden brengt je niets. Vind de kracht in jezelf om uit die situatie te komen. Neem jezelf voor om zoiets nooit meer te laten gebeuren, maar ook dat het je niet tegen gaat houden om te worden wie je wilt zijn.

Als je last van belemmerende overtuigingen van jezelf hebt.
Bedenk wat het tegenovergestelde is van je overtuiging.
180% graden anders doen.

Voorbeeld:
Je vindt het niet fijn om naar feestjes te gaan omdat dan gevraagd kan worden wat jij in het dagelijkse leven doet. Je hebt de overtuiging:
Ik werk niet dus ik ben niet interessant.
Het tegenovergestelde is.
Ik heb alle vrijheid om mijn dag in te delen met de dingen die ik leuk vind. Dat is voor mij heel interessant.

Nog een voorbeeld:
Je gaat naar de schoonheidsspecialist, maar je hebt geen zin om te praten.
Je durft dit niet aan te geven en praat tijdens de gehele behandeling.
Bang om niet aardig gevonden te worden.
Wat is 180% anders:
Je komt voor jezelf op en spreekt uit dat je vandaag graag wil genieten van de behandeling in stilte.

Dit kan spannend voor jezelf zijn om te doen.
Ga niet de discussie aan in jezelf.
Maar Doe het! en dan pas ervaren wat er gebeurd.

In mijn praktijk merk ik vaak dat het zo lastig is om te beginnen met assertief worden/zijn. Het lijkt onmogelijk om bijv. op je werk te zeggen wat je vindt.
Je kan dit oefenen in kleine stapjes door bijv. eerst eens thuis wat assertiever te worden.
Train jezelf in de alledaagse dingen (wat gaan we eten, wat doen we zaterdag, gaan we naar die film of toch die ik leuk vindt)
Vaak is het zo dat mensen die moeite met assertiviteit hebben ook in de vertrouwde omgeving vaak
JA' zeggen en heel veel dingen goed vinden, meegaan in het idee van de ander ook al denken ze heel vaak:" Ik had toch liever iets anders gedaan.."

Door tegen jezelf te zeggen: Ik ga nu eens koken wat IK t liefste wil eten, of zaterdag gaan we naar .... of ik wil dit keer een film kijken die IK leuk vindt ook al wil de ander iets anders, kun je oefenen met hoe het voelt om voor jezelf te kiezen, en jezelf in deze kleine dingen centraal te zetten.
Op deze manier is het minder spannend dan gelijk tegengas geven op je werk. En als het je lukt dit thuis te doen, kun je langzamerhand ook buiten de deur gaan oefenen. Op deze manier bouw je je zekerheid en assertiviteit op. Succes!
Als

Where does the inner critic originates from?
This is an extremely important question to answer because when you understand his story you can better understand what it actually do and why and how you may want to go about in changing the relationship with it.

The inner critic starts its career early on in our life, as a kind of super nanny that has the task to avoid any accident, discomfort, disappointment etc.

As we grow up the need to keep us safe changes, the strategies of the inner critic are therefore more and more inadequate to the task. However we grew accustomed to the inner critic being a constant presence in our head and we tend to believe its words. That is how we end up with a mean inner critic that seems not to serve any purpose anymore other than making us feel bad about ourselves.

The step that I would like to suggest is for you to start using a chair to put next to you when you are working at something and feel distracted by the interference of the inner critic. You will ask the inner critic (this is with your intention in your mind) to sit on the chair and let you work in peace at your task. In this way you acknowledge it’s presence, you don’t send it away, however you block the interference. Do this as much and as often as needed.

This is the beginning of an healthy relationship with your inner critic.

Spreek tegen de ander zoals je zelf ook zou worden toegesproken. Blijf als dat kan in contact met je hart en je gevoel. Benoem hoe je je voelt op het moment dat je spreekt.

Herken jij dat een diep schuld gevoel? Heb jij daar voldoende inzicht in?
Ben jij je bewust van een schuld gevoel? Trek jij de de jas van schuld makkelijk aan?

Heb jij het idee, dat het altijd goed moet doen en nog beter?
Kun jij moeilijk ontvangen?
weleens over na gedacht gevoeld dat zelfs je minderwaardig voelen en diepere liggende schuld gevoel kan hebben?

Wat valt er in jouw schuld gevoel nog te ontdekken?

Laatst vroeg een cliënt mij hoe hij assertiever zou kunnen worden. Nu kon ik natuurlijk allerlei tips geven, maar dat heb ik niet gedaan.

In therapie leerde hij beter luisteren naar zichzelf, 'luisteren' naar zijn lijf, zijn gedachten als 'slachtoffer' en als 'dader' onder woorden brengen, zijn innerlijk criticus kennen en zijn logische 'beschermer'. Dit zelf inzicht bracht mildheid, compassie en herstel en ook vrijheid en ruimte om te exploreren.

De man stond daarna steviger, oprechter en eerlijker in het leven = assertiever. Het ontstond vanuit hemzelf en natuurlijk waren de eerste stappen hierin nieuw en daardoor best spannend, maar er was een grond van zelfvertrouwen.

Met verwondering kijken we beiden terug op dit proces. Ik zei: 'weet je nog dat je de eerste keer aan mij vroeg, 'hoe word ik assertiever?' 'En kijk eens waar je nu staat: je bent het aan het doen!'

Op dit moment is The Voice beerput open en er komen ineens veel verhalen die niet eerder verteld zijn wel in het openbaar. En dat begrijp ik, daar kunnen heel veel redenen voor zijn.
Maar ik las ook een verhaal van een jonge vrouw, meerderjarig wel, dat Marco B. aan haar kont zat en dat anderen het wel zagen maar niemand zei wat. En haar conclusie was dat dit blijkbaar voor anderen ok was. Persoonlijk vind ik dit een verkeerde conclusie!
Want geloof het of niet, er zijn/waren genoeg vrouwen die graag door hem betast wilden worden, dus je kan niet zomaar aannemen dat het ONGEWENST gedrag is!
De persoon in kwestie moet toch wel een signaal afgeven zodat wanneer ze zelf niks durven te zeggen, anderen wel kunnen ingrijpen! En dan wil ik je wijzen op het nieuwe HELP hand signaal. Je hand strekken, duim naar binnen vouwen en je vingers over je duim vouwen. Als je het niet 'ziet', kijk dan op youtube hoe het moet.
Want het is echt belangrijk dat de omstanders weten dat het ongewenst gedrag is, anders gaan er dingen fout!
NEE is NEE, maar als je bevriest, vraag dan om hulp aan de omstanders.

In je huidige leven zie je de resultaten van alles wat je in je verleden hebt meegemaakt, maar vooral gedaan hebt...

Jouw acties leiden tot bepaalde resultaten. Wil je graag dat jouw toekomst er anders uit gaat zien dan jouw verleden, dan zul je NU andere acties moeten ondernemen. En dat kun je ook!

De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent. Kijk daar dus naar en overweeg welke acties zullen leiden naar het gewilde resultaat - en welke niet.

Op die basis kun je stapje voor stapje al jouw aandacht richten op het creëren van jouw nieuwe leven. Zet hem op!

Zet jij jezelf gemakkelijk opzij om geen onrust te veroorzaken bij de ander, en wil je dit doorbreken? Begin met bewustworden van wat je eigenlijk doet. Op welke momenten gaat jouw focus vrijwel meteen naar de eventuele reactie van de ander toe? En wat doet dat met jou?
Kijk of je kunt spelen met je focus. Merk je op dat je met al je aandacht alleen maar bij de ander bent? Haal een paar keer diep adem, focus op jezelf en neem waar wat er gebeurt.

Ten eerste durf groot te denken! Stel je voor dat alles mogelijk is, wat zou jij dan het liefste willen hebben, voelen, doen en zijn? Wat wil je nu echt? Door groot te denken zul je een positieve obsessie krijgen om je doel te behalen.

Ten tweede, wees continue bezig met je doel. Hang post-it notes, briefjes met teksten met betrekking tot je doel op, schrijf erover in je dagboek, hang foto's op en maak een mood/visualisatie bord. Zo word je er continue mee geconfronteerd en steeds meer een mogelijkheid.

Ten derde, begin er nu mee. Elke reis begint met de eerste stap, in het behalen van doelen kun je dat zien als een eerste concrete actie. Maak er dus een gewoonte van om zodra je een doel geformuleerd hebt, hier een concrete actie aan te koppelen. Hoe groot die eerste actie is, maakt niet veel uit. De eerste stap is vaak de grootste. Als je bereid bent om de eerste stap te zetten, zullen de volgende stappen makkelijker zijn aangezien je in beweging bent. Eén van de geheimen van doelen bereiken is dus gewoon beginnen.

Assertief zijn kun je leren. Bijvoorbeeld door simpel ‘nee’ te zeggen, zonder jezelf in te kleden. Of juist naar voren te brengen wat jij wilt.
Deze stappen kun je eerst oefenen bij mensen die veilig voor je zijn. En vergeet niet jezelf te waarderen als het je lukt om jezelf uit te spreken.

Kwetsbaar durven zijn is geen uiting van zwakte. Er is moed voor nodig
om te zeggen wat je voelt en waar je behoefte aan hebt.
Het is krachtig als je dat durft!

Trek aan de bel

In de tijd dat ik werk als therapeut krijg ik vaak te horen dat er lang gewacht wordt voordat iemand aan de bel trekt. "Zo erg is het nog niet", "misschien wordt het vanzelf minder", "ik kan dit wel volhouden", etc.

Hierdoor komen cliënten vaak binnen wanneer er al een crisis is ontstaan. Nu moet ik écht aan de bel trekken want ik kan niet anders. Daardoor ben je als cliënt meer sessies kwijt. De crisis moet zich eerst weer neutraliseren en tot rust komen voordat we aan de slag kunnen met de achtergrond van de klacht.

Wil je tijd besparen, geld besparen en aan de slag met structurele ontwikkeling? Trek op tijd aan de bel!

Misschien vindt je het moeilijk voor jezelf op te komen of voor jezelf te kiezen.

Wees je er bewust van de tijd nemen voor jezelf een keuze is.
En maak die keuze regelmatig bewust voor jezelf.

Je bent het waard. En iemand anders zal het niet voor je doen.

Doe het en geniet ervan. Je kunt het!

Assertief zijn is best spannend, het maakt je zichtbaar en het vergroot de kans op een conflict of afwijzing. Onbewust probeer je dit wellicht te voorkomen waardoor je je op de achtergrond houdt. Enorm veel gedachten gaan er door je heen en op een gegeven moment weet je niet meer wat waar is en wat niet. Er is moed voor nodig om assertief te zijn!
Er kan vanalles door je heen razen waardoor je denkt "ik doe het niet". En dat is ok; kijk of je jezelf a.h.w. kunt steunen en moed in kunt praten. Verandering is nl. niet makkelijk, maar wel belonend!

Het is makkelijker om assertief te zijn als je eerst meer helder krijgt of iets jouw verantwoordelijkheid is, of van een ander. Kijk eens van een afstand naar de situatie waar je in zit. Kun je zien waar je jezelf wellicht te veel aanpast? Of iets slikt wat je eigenlijk niet wilt slikken? Ook kun je nagaan of wat er gebeurt jouw verantwoordelijkheid is.
Als je merkt dat je de verantwoordelijkheid van iemand anders op je schouders hebt genomen, helpt het om het in gedachten terug te geven aan de ander. "Wat van jou is laat ik bij jou, of geef ik aan je terug. En wat van mij is neem ik terug". Dit kan het al makkelijker maken om het gesprek aan te gaan met de ander.
En tijdens het gesprek kun je ook weer innerlijk de zin herhalen om te voorkomen dat je in je oude patroon van aanpassen en niks zeggen vervalt.

Ik wens je veel oefen moed

Veranderen gaat niet van zelf. En veranderen werkt alleen als je heel duidelijk hebt waarom. Als je assertiever wilt worden weet je echt wel dat het beter is om meer nee te zeggen, je mond open te doen en actie te nemen. Maar dat gaat niet van zelf.

Ga bij jezelf eens na waarom je assertiever wilt worden. Wat gaat het je opleveren. Wat gaat het je brengen. En maak dat groter en groter in je hoofd.

Dus zie jezelf terwijl je die assertieve persoon bent. Hoe zie je eruit? Wat zou je doen, zeggen, voelen, denken? Hoe reageert je omgeving?

Pas dan ga je bedenken hoe je dat moet bereiken. Wat is daar voor nodig.
En dat is niet in 1 keer maar in kleine stapjes. Wees realistisch en vier wat werkt. Werkt iets niet, stel het dan bij en probeer het nog een keer.

Succes