Soms betrap ik mezelf erop hoe snel ik een oordeel over mijzelf kan hebben. Hoe één gedachte, een blik in de spiegel, een opmerking van iemand, een moment waarop ik iets onhandigs doe, genoeg kan zijn om hele oude zinnen wakker te schudden. Zinnen die niet van nu zijn, maar van toen.
Misschien herken je dat ook: dat je zelfbeeld soms meer lijkt op een echo (van iets uit het verleden) dan op een waarheid.
Wat mij helpt, en wat ik ook vaak in mijn praktijk zie, is dat een negatief zelfbeeld zelden gaat over wie je werkelijk bént. Het gaat over wat ooit in je systeem is komen te zitten. Oude beelden. Oude gevoelens. Oude overtuigingen. Dingen die je ooit bent gaan geloven, misschien omdat er toen geen andere optie was.
Met IEMT werk ik veel met die emotionele imprint. Die diepliggende reflex die maakt dat je meteen, ‘fout’, ‘niet goed genoeg’ of ‘te veel’ voelt. Je hoeft die reflex niet te analyseren of te verklaren; je beweegt er letterlijk van weg. En dat geeft lucht. Ruimte. En meer zelfcompassie.
Er ontstaat ruimte voor kleine, betekenisvolle momenten. Waarin je jezelf vriendelijk toespreekt. En dat je het verschil merkt tussen “ik voel me waardeloos” en “ik bén waardeloos”. En dat subtiele verschil laat licht en ruimte binnen. Zodat je weer in het nu landt, met beide voeten op de grond. Dat je merkt dat je het niet alleen hoeft te dragen.
Een nieuw zelfbeeld bouw je niet in één keer op. Het ontstaat in kleine stapjes, in het verzachten van triggers, in het toestaan van steun, in het leren voelen dat je oké bent zoals je bent.
Misschien begint het gewoon hier: bij het idee dat je anders naar jezelf mag kijken. Zachter. Warmer. En met meer ruimte om te worden wie je altijd al was.
En als je merkt dat je er zelf niet goed uitkomt, of als je met IEMT aan de slag wilt om jouw negatieve zelfbeeld om te buigen, weet dan dat je van harte welkom bent. Je kunt altijd contact met me opnemen; ik loop graag een stukje met je mee.
Misschien herken je dat ook: dat je zelfbeeld soms meer lijkt op een echo (van iets uit het verleden) dan op een waarheid.
Wat mij helpt, en wat ik ook vaak in mijn praktijk zie, is dat een negatief zelfbeeld zelden gaat over wie je werkelijk bént. Het gaat over wat ooit in je systeem is komen te zitten. Oude beelden. Oude gevoelens. Oude overtuigingen. Dingen die je ooit bent gaan geloven, misschien omdat er toen geen andere optie was.
Met IEMT werk ik veel met die emotionele imprint. Die diepliggende reflex die maakt dat je meteen, ‘fout’, ‘niet goed genoeg’ of ‘te veel’ voelt. Je hoeft die reflex niet te analyseren of te verklaren; je beweegt er letterlijk van weg. En dat geeft lucht. Ruimte. En meer zelfcompassie.
Er ontstaat ruimte voor kleine, betekenisvolle momenten. Waarin je jezelf vriendelijk toespreekt. En dat je het verschil merkt tussen “ik voel me waardeloos” en “ik bén waardeloos”. En dat subtiele verschil laat licht en ruimte binnen. Zodat je weer in het nu landt, met beide voeten op de grond. Dat je merkt dat je het niet alleen hoeft te dragen.
Een nieuw zelfbeeld bouw je niet in één keer op. Het ontstaat in kleine stapjes, in het verzachten van triggers, in het toestaan van steun, in het leren voelen dat je oké bent zoals je bent.
Misschien begint het gewoon hier: bij het idee dat je anders naar jezelf mag kijken. Zachter. Warmer. En met meer ruimte om te worden wie je altijd al was.
En als je merkt dat je er zelf niet goed uitkomt, of als je met IEMT aan de slag wilt om jouw negatieve zelfbeeld om te buigen, weet dan dat je van harte welkom bent. Je kunt altijd contact met me opnemen; ik loop graag een stukje met je mee.
