Zeg vaarwel tegen je innerlijke criticus door vriendelijkheid
Ben jij iemand die regelmatig een kritische innerlijke stem ervaart die je continu beoordeelt, afkeurt en onzeker maakt?
Een stemmetje dat zegt: "Je bent niet goed genoeg" of "Zie je wel dat je het niet kan" Die stem kan verlammend werken en staat jouw welzijn in de weg.
Tip: Behandel die innerlijke criticus niet als een vijand die je moet bestrijden, maar als een overbezorgde, maar onhandige beschermer die jouw aandacht nodig heeft.
Zo ga je te werk:
* Herken de stem: zodra je een zelfkritische gedachte opmerkt, stop dan even. Benoem de gedachte zonder oordeel: “Aha, daar is de gedachte dat ik dit had moeten voorkomen.”
* Ga een stap terug: Vraag jezelf af: “Wat probeert deze gedachte eigenlijk te beschermen? Welke angst zit erachter?” Vaak is de angst om tekort te schieten, afgewezen te worden of pijn te ervaren.
* Vervang de kritiek door compassie: Wat zou je zeggen tegen een goede vriend(in) die exact hetzelfde probleem had? Spreek diezelfde mildheid en begrip naar jezelf uit. Gebruik een vriendelijke toon en een geruststellende boodschap, zoals: "Ik zie dat je het moeilijk hebt. Het is oké om je nu zo te voelen. Je hebt je best gedaan, en je bent waardevol, los van dit resultaat."
Waarom dit werkt: door de kritiek te herkennen als angst in plaats van feit en er met vriendelijkheid op te reageren, vermindert de macht van je innerlijke criticus. De gedachten die je brein produceert zijn geen feiten!
Zo leer je jezelf de steun en veiligheid te geven in plaats van die ergens anders te zoeken.
Uiteindelijk zal je brein dit zelf steeds meer leren te integreren en zwakt die innerlijke criticus steeds meer af!
Ben jij iemand die regelmatig een kritische innerlijke stem ervaart die je continu beoordeelt, afkeurt en onzeker maakt?
Een stemmetje dat zegt: "Je bent niet goed genoeg" of "Zie je wel dat je het niet kan" Die stem kan verlammend werken en staat jouw welzijn in de weg.
Tip: Behandel die innerlijke criticus niet als een vijand die je moet bestrijden, maar als een overbezorgde, maar onhandige beschermer die jouw aandacht nodig heeft.
Zo ga je te werk:
* Herken de stem: zodra je een zelfkritische gedachte opmerkt, stop dan even. Benoem de gedachte zonder oordeel: “Aha, daar is de gedachte dat ik dit had moeten voorkomen.”
* Ga een stap terug: Vraag jezelf af: “Wat probeert deze gedachte eigenlijk te beschermen? Welke angst zit erachter?” Vaak is de angst om tekort te schieten, afgewezen te worden of pijn te ervaren.
* Vervang de kritiek door compassie: Wat zou je zeggen tegen een goede vriend(in) die exact hetzelfde probleem had? Spreek diezelfde mildheid en begrip naar jezelf uit. Gebruik een vriendelijke toon en een geruststellende boodschap, zoals: "Ik zie dat je het moeilijk hebt. Het is oké om je nu zo te voelen. Je hebt je best gedaan, en je bent waardevol, los van dit resultaat."
Waarom dit werkt: door de kritiek te herkennen als angst in plaats van feit en er met vriendelijkheid op te reageren, vermindert de macht van je innerlijke criticus. De gedachten die je brein produceert zijn geen feiten!
Zo leer je jezelf de steun en veiligheid te geven in plaats van die ergens anders te zoeken.
Uiteindelijk zal je brein dit zelf steeds meer leren te integreren en zwakt die innerlijke criticus steeds meer af!
