Wanneer pijn of lichamelijke klachten maar niet overgaan, denken we al snel dat er iets kapot is in ons lichaam. Toch blijkt uit moderne pijnwetenschap dat het brein een centrale rol speelt bij het ervaren en in stand houden van pijn.
In de zogenoemde ‘pijnmatrix’ – een netwerk van hersengebieden dat pijn verwerkt – worden niet alleen signalen van het lichaam geregistreerd, maar ook emoties, herinneringen en eerdere ervaringen. Als gevoelens of gebeurtenissen in het verleden nog niet volledig zijn verwerkt, kan het brein deze alsnog koppelen aan fysieke sensaties. Zo kan een blessure die fysiek hersteld is, toch pijn blijven geven, omdat het brein de pijn nog steeds verwacht of associeert met spanning of emotie. Je brein staat op overbescherming, de alarmbellen gaan te veel en te vaak af, terwijl er niets meer stuk is.
Door niet alleen te vragen “wat is er mis met mij?”, maar ook “wat is er met mij gebeurd?”, ontstaat ruimte voor een breder begrip van je klachten. Dit kan helpen om die onbewuste koppelingen tussen emotie en pijn te herkennen en te ontladen. Dat opent de weg naar herstel — niet alleen van het lichaam, maar ook van het brein en het gevoel. Ga bv na wat er in de periode voor het ontstaan van de pijn zich afspeelde in je leven. Soms is rouwen nog nodig en/of boosheid en verdriet de ruimte te geven. Dit kan best lastig zijn, dan weet je ook wat maakt dat je brein het liefste dit ook vermijd. Het voelen van emoties die uitdagend zijn.
In de zogenoemde ‘pijnmatrix’ – een netwerk van hersengebieden dat pijn verwerkt – worden niet alleen signalen van het lichaam geregistreerd, maar ook emoties, herinneringen en eerdere ervaringen. Als gevoelens of gebeurtenissen in het verleden nog niet volledig zijn verwerkt, kan het brein deze alsnog koppelen aan fysieke sensaties. Zo kan een blessure die fysiek hersteld is, toch pijn blijven geven, omdat het brein de pijn nog steeds verwacht of associeert met spanning of emotie. Je brein staat op overbescherming, de alarmbellen gaan te veel en te vaak af, terwijl er niets meer stuk is.
Door niet alleen te vragen “wat is er mis met mij?”, maar ook “wat is er met mij gebeurd?”, ontstaat ruimte voor een breder begrip van je klachten. Dit kan helpen om die onbewuste koppelingen tussen emotie en pijn te herkennen en te ontladen. Dat opent de weg naar herstel — niet alleen van het lichaam, maar ook van het brein en het gevoel. Ga bv na wat er in de periode voor het ontstaan van de pijn zich afspeelde in je leven. Soms is rouwen nog nodig en/of boosheid en verdriet de ruimte te geven. Dit kan best lastig zijn, dan weet je ook wat maakt dat je brein het liefste dit ook vermijd. Het voelen van emoties die uitdagend zijn.
