Je langzaam losmaken uit oude patronen

Laatst sprak ik met een vriendin van mij. Vanuit haar jeugd heeft ze niet zo goed geleerd om te praten over haar gevoelens en kwetsbaarheden. Van huis uit leerde ze om zich vooral sterk te houden, en er was weinig aandacht voor grenzen aangeven en emoties tonen.
Ze gaf aan dat ze vaak de druk voelt om de schijn naar buiten toe te moeten ophouden, en dat zich dit ook uit in veel moeite met grenzen stellen.
Is dit herkenbaar voor je?
Het kan bevrijdend zijn, om jezelf een beetje uit dit soort patronen van de jeugd los te maken. Doe dit door stapje voor stapje iets meer te delen met mensen die je vertrouwt. De voordelen zijn dat je er niet alleen mee blijft zitten, het lucht op om over iets te praten.
En wanneer je vaker je grenzen wilt aangeven, doe dit dan op een rustige wijze. Het helpt om daarbij rustig uit te leggen waarom iets voor jou niet goed voelt. Zo blijf je dichtbij jezelf, zonder aanvallend te zijn.
Veel succes!