Als rust onrust geeft
Bij burn-out wordt vaak gezegd: je hebt rust nodig. Maar wat als juist rust het moeilijkste is? Wat als je lijf, zodra je stopt, juist méér spanning laat voelen? Onrust, schuldgevoel, ongeduld > alsof het systeem in jou niet weet hoe het moet vertragen.
Voor veel mensen is dat verwarrend. Je wilt herstellen, maar zodra je de druk laat zakken, komt er iets anders omhoog. Het lichaam dat niet gewend is om niets te doen. De gevoelens die je lang hebt weggeduwd. Of de vraag: wie ben ik nog, als ik even niets bijdraag?
Burn-out gaat zelden alleen over ‘te veel doen’. Het raakt vaak aan iets diepers: hoe je je verhoudt tot jezelf, tot grenzen, tot wat je wel of niet mag voelen. Verandering begint dan niet met nog meer moeten, maar met aandacht. En soms met het durven verdragen van de stilte waarin alles voelbaar wordt.
Een tip voor als je onrust voelt bij ontspanning:
Merk je dat tot rust komen onprettig voelt? Dat is niet raar. Ieder lichaam reageert anders op vertraging. Je hoeft jezelf dus niet te vergelijken met mensen bij wie ontspanning wél meteen prettig lijkt. Wat jij voelt, klopt voor jou.
Probeer in zulke momenten eens zachtjes deze woorden tegen jezelf te zeggen:
“Het is oké dat dit ongemakkelijk voelt. Mijn lichaam hoeft niet meteen te ontspannen. Ik mag wennen, stap voor stap.”
Rust is niet iets wat je moet ‘kunnen’. Het is iets waar je langzaam vertrouwd mee mag raken. Op jouw manier, in jouw tempo.
Bij burn-out wordt vaak gezegd: je hebt rust nodig. Maar wat als juist rust het moeilijkste is? Wat als je lijf, zodra je stopt, juist méér spanning laat voelen? Onrust, schuldgevoel, ongeduld > alsof het systeem in jou niet weet hoe het moet vertragen.
Voor veel mensen is dat verwarrend. Je wilt herstellen, maar zodra je de druk laat zakken, komt er iets anders omhoog. Het lichaam dat niet gewend is om niets te doen. De gevoelens die je lang hebt weggeduwd. Of de vraag: wie ben ik nog, als ik even niets bijdraag?
Burn-out gaat zelden alleen over ‘te veel doen’. Het raakt vaak aan iets diepers: hoe je je verhoudt tot jezelf, tot grenzen, tot wat je wel of niet mag voelen. Verandering begint dan niet met nog meer moeten, maar met aandacht. En soms met het durven verdragen van de stilte waarin alles voelbaar wordt.
Een tip voor als je onrust voelt bij ontspanning:
Merk je dat tot rust komen onprettig voelt? Dat is niet raar. Ieder lichaam reageert anders op vertraging. Je hoeft jezelf dus niet te vergelijken met mensen bij wie ontspanning wél meteen prettig lijkt. Wat jij voelt, klopt voor jou.
Probeer in zulke momenten eens zachtjes deze woorden tegen jezelf te zeggen:
“Het is oké dat dit ongemakkelijk voelt. Mijn lichaam hoeft niet meteen te ontspannen. Ik mag wennen, stap voor stap.”
Rust is niet iets wat je moet ‘kunnen’. Het is iets waar je langzaam vertrouwd mee mag raken. Op jouw manier, in jouw tempo.
